Stara Ligota

---

Historia

Początkowo infrastruktura Ligoty była skoncentrowana na północ od rzeki Kłodnicy. Przemiany nastąpiły w latach dwudziestych XX wieku, kiedy to od księcia pszczyńskiego dokonano zakupu lasów, które później stały się częścią Nowej Ligoty. W tym okresie rozpoczęto intensywną budowę nowych obiektów mieszkalnych. Z równoległym rozwojem tej nowej części, zaczęto także modernizować starą Ligotę, gdzie wcześniejsza zabudowa była głównie zdominowana przez przemysł.

W tym czasie kopalnia Wujek nabyła teren od Jana Henryka XV oraz lokalnych właścicieli gruntów w okolicy ulic Ligockiej i Wodospady. Obszar ten został podzielony na działki budowlane, które następnie sprzedano pracownikom kopalni za pomocą hipotecznych kredytów. Budowa osiedla trwała od 1932 do 1939 roku i odbywała się bez kanalizacji oraz z niewyspecjalizowanymi drogami, a nowe domy powstawały w rejonach ulic Filarowej, Rębaczy, Pokładowej oraz Wozaków.

Do lat sześćdziesiątych XX wieku Stara Ligota miała jeszcze rolniczy charakter. Z biegiem czasu na tym obszarze zaczęły dominować nowe bloki mieszkalne. Pierwsze z nich pojawiły się w rejonie ulic Tomasza i Ligockiej. Niebawem, na terenie dawnych wyrobisk cegielni „Ligota”, zbudowano również kompleks mieszkań z sąsiednim stadionem K. S. Rozwój, ulokowany w obszarze ulic Załęskiej, Stromej i Wincentego Pola.

Na przełomie lat siedemdziesiątych XX wieku, w Starej Ligocie zaczęły powstawać pierwsze wieżowce. W okolicy ulic Ligockiej oraz Wodospady wzniesiono pięć bloków dziesięciopiętrowych, które były częścią większego planu rozwoju, obejmującego także pawilony handlowe oraz restaurację Staroligocką. W miarę biegu lat, rozpoczęto także przygotowania do budowy osiedla Rolna-Wodospady, którego lokalizacja znajdowała się po południowej stronie ulicy Rolnej.

Na początku XXI wieku zaprezentowano nowe obiekty mieszkalne w Starej Ligocie, w tym Osiedle Książęce oraz Park Naukowo Technologiczny Euro-Centrum, które wpisały się w nowoczesne oblicze tego regionu.

---

Oceń: Stara Ligota

---