Nowa Ligota to interesująca część Ligoty w Katowicach, której początki sięgają początku XX wieku. Ta dzielnica jest usytuowana pomiędzy dwiema rzekami: Kłodnicą oraz Ślepiotką. Z punktu widzenia geograficznego, na wschodzie granicę Nowej Ligoty wyznacza dworzec kolejowy, natomiast od zachodu sąsiadują z nią Nowe Panewniki.
Warto dodać, że do lat 30. XX wieku te tereny były pokryte lasami. Z biegiem lat, w XX wieku, obszar ten został przekształcony, a na jego miejscu powstały budynki zarówno jedno- jak i wielorodzinne. W Nowej Ligocie można znaleźć również VII Liceum Ogólnokształcące im. Harcerzy Obrońców Katowic, które stanowi ważny element lokalnej społeczności edukacyjnej.
Historia
W latach 30. XX wieku, w ramach działań władz miasta Katowice, nastąpiło zakup 35 ha lasu od książąt pszczyńskich, zlokalizowanego na południe od ulicy Panewnickiej. To istotne wydarzenie stanowiło punkt wyjścia do rozwoju terenów, które później stały się częścią Nowej Ligoty. Wcześniej te grunty pokrywały jedynie zalesione obszary, które postanowiono przekształcić.
Tereny te zostały|wylesione, a następnie sprzedane głównie przedstawicielom sektora prywatnego. Wśród nabywców znalazły się również spółdzielnie mieszkaniowe, takie jak Wojewódzkie Kierownictwo Budowy Osiedli Robotniczych oraz Spółdzielnie Budowlane Urzędników Państwowych i Komunalnych. Miasto zadbało o odpowiednią infrastrukturę, a miejscowa elektrownia Łaziska dostarczała energię elektryczną na te tereny.
W tym okresie, zgodnie z ówczesnymi normami budowlanymi, budynki wznoszono z wykorzystaniem nowoczesnych technologii. W latach 1937-1938 powstał budynek, który dzisiaj jest siedzibą VII Liceum Ogólnokształcącego im. Harcerzy Obrońców Katowic, ze względu na swoje otoczenie nazywany „leśną szkołą”. Równocześnie wybudowano oczyszczalnię ścieków, usytuowaną na terenie Ślepiotki, a w planach była także budowa politechniki, która nie doszła do skutku z powodu wybuchu II wojny światowej.
Po zakończeniu działań wojennych, na obszarze Nowej Ligoty, nie zrealizowano większych projektów budowlanych. Wznoszono jedynie wille oraz pojedyncze budynki jednorodzinne. Dopiero w latach 50. XX wieku przystąpiono do dalszej zagospodarowywania terenu. Na obszarze pomiędzy ulicami Panewnicką, Piotrowicką i Mazurską powstały dwa jednopiętrowe budynki oraz blok czteropiętrowy.
W tym samym czasie rozwijała się zabudowa w okolicy ulicy Franciszkańskiej, gdzie powstały dwa domy akademickie oraz znaczna ilość budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Ponadto, zabudowa tzw. „lasu dworcowego”, który znajduje się po zachodniej stronie dworca, rozpoczęła się od terenów między ulicami Piotrowicką i Koszalińską. Tam również zbudowano czteropiętrowe bloki, które zaczęły być zasiedlane już w 1956 roku.
Na nowopowstałym osiedlu założono wytwórnię elementów płytowych, które miały służyć do budowy nowych obiektów, a sama wytwórnia dysponowała własną bocznicą kolejową. Technologia ta została wykorzystana również do zabudowy rejonu ulic Świdnickiej i Zielonogórskiej. W latach 1960-1965 w Nowej Ligocie wybudowano cztery dziesięciopiętrowe wieżowce i czteropiętrowe bloki mieszkalne z wielkiej płyty w rejonie ulicy Świdnickiej, pomiędzy ulicami Słupską i Kołobrzeską. W tym czasie działała także intensywna budowa na ulicy Warmińskiej, a na południe od Kołobrzeskiej zakładano zabudowę jednorodzinną. Ostatnim etapem tego procesu była budowa bloków między torami kolejowymi a ulicą Zielonogórską, gdzie elementy były już produkowane w Fabryce Domów przy ulicy Owsianej.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Panewniki | Pod Młynem | Podlesie (Katowice) | Roździeń | Wełnowiec | Morawa (Katowice) | Uthyman | Szopienice-Burowiec | Burowiec | Piotrowice (Katowice) | Muchowiec | Koszutka | Janów (Katowice) | Józefowiec | Brynów | Cegielnia-Murcki | Bagno (Katowice) | Bederowiec | Zarzecze (Katowice) | Załęska HałdaOceń: Nowa Ligota (Katowice)