Parafia św. Józefa Robotnika w Katowicach

---

Historia

Początki

W roku 1826, pod przewodnictwem ks. Józefa Beder, powstała osada, nazwana Józefowcem. Początkowo wieś ta liczyła 145 mieszkańców, w tym 30 chałup oraz oberżę. Osada stanowiła część Dębu, która z kolei należała do parafii św. Marii Magdaleny w Chorzowie (Starym). Dnia 28 lutego 1875 roku ksiądz Leopold Markiefka z Bogucic poświęcił nowo wybudowany kościół w Dębie, gdzie nabożeństwa sprawowali duchowni z Chorzowa.

W miarę upływu lat, liczba mieszkańców Dębu oraz Józefowca, a także osad takich jak Bederowiec, kolonia Agnieszka oraz huty Baildon, wzrosła do około 6500 osób, co w sumie z parafią w Chorzowie dawało blisko 10 tysięcy wiernych. 18 sierpnia 1894 roku, bp wrocławski Georg Kopp ogłosił dekret ustanawiający parafię Świętych Męczenników Jana i Pawła w Dębie, przydzielając ją do dekanatu mysłowickiego. W skład nowej parafii weszły także kolonie: Agnieszka, Huta Baildon, Bederowiec oraz Józefowiec. Pierwszym proboszczem został ks. Maksymilian Krocker, który zainicjował budowę nowego kościoła oraz plebanii w Dębie.

Budowa kościoła i powołanie parafii

Próby mieszkańców Józefowca, by utworzyć odrębną parafię, rozpoczęły się w 1895 roku. Zakończyły się one sukcesem, gdy ks. Schubert, proboszcz licznej już 15-tysięcznej parafii w Dębie, zgodził się na budowę nowego miejsca kultu. Tymczasowy, drewniany kościół poświęcono 27 maja 1920 roku przez ks. Józefa Kubisa, który był proboszczem załęskiej parafii i dziekanem mysłowickim. Świątynia została zbudowana z użyciem dawnych baraków, według projektu architekta i budowniczego Gustawa Kuczki z Katowic, przy nadzorze architekta Karola Korthalsa z Dębu.

Początkowo nabożeństwa odbywały się pod kierunkiem księży z Dębu: Oskara Schuberta, Stanisława Hytreka, Michała Rossola oraz Wilhelma Schampera. Dnia 30 grudnia 1920 roku ks. Stanisław Hytrek został mianowany przez Kurii bpiej we Wrocławiu pierwszym kuratusem na Józefowcu, a nowa kuracja liczyła 7600 wiernych. Objął on stanowisko dopiero 1 kwietnia 1922 roku. Jego następcami zostali kolejno: ks. Ludwik Czardybon (od 2 lipca 1922 roku) oraz Paweł Michatz, dotychczasowy starszy wikary przy parafii św. Szczepana w Bogucicach, który 28 lipca 1923 roku poświęcił i oddał do użytku nowy cmentarz parafialny.

Kuracja w Józefowcu uzyskała status parafii 1 sierpnia 1925 roku, a jej duszpasterz, ks. Dr Paweł Michatz, otrzymał dekret proboszczowski 1 września 1925 roku. Do parafii przydzielono także kolonię Agnieszka. Rozpoczęcie budowy świątyni miało miejsce wiosną 1935 roku; kamień węgielny poświęcił bp Teofil Bromboszcz 6 października 1935 roku, a benedykcji dokonał kanonik Józef Kubis 12 listopada 1939 roku. Projekt kościoła stworzył architekt Jan Kapołka, a budową nadzorował Karol Przybyła.

Dalsza działalność parafialna

Ksiądz Michatz pełnił istotną rolę w życiu społeczności Józefowca. W czasie II wojny światowej podejmował działania w celu ochrony mienia, pisząc podania do władz okupacyjnych, przez co często był wzywany przez Gestapo. Niestety, zmarł na probostwie 15 maja 1945 roku i został pochowany w grobie obok kaplicy na cmentarzu parafialnym. Po jego odejściu, rządy w parafii objął ks. Józef Miczka, który zainicjował malowanie kościoła przez artystę Marchwitza. Dnia 19 listopada 1946 roku dekret na administratora Józefowca przyjął ks. Maksymilian Kret (Krett). Po roku nadzorowania, 24 listopada 1947 roku, ks. bp Stanisław Adamski mianował administratorem parafii ks. Józefa Stokowego, znanego jako utalentowany kaznodziej i biegły dyskutant. Zmarł 25 lutego 1969 roku.

Jako następca ks. Stokowego, bp Herbert Bednorz wskazał ks. Bogusława Ochwała, który przez blisko trzydzieści lat (1969–1994) prowadził parafię. W jego czasie przy kościele zbudowano probostwo oraz dom katechetyczny, zmodernizowano oświetlenie, wprowadzono centralne ogrzewanie oraz zmieniono styl wnętrza świątyni. Po rezygnacji z urzędowania wyjechał do Niemiec, a później zmarł na zawał serca, zostawiając pamięć w Józefowie, gdzie został pochowany. Od tego czasu jego następcą został ks. Andrzej Maślanka, który podjął gruntowny remont kościoła. W 1997 roku udał się na misje do Alaski, do parafii przy kościele pw. św. Józefa w Nome w diecezji Fairbanks. Obecnie parafię w Józefowcu prowadzi ks. Zenon Drożdż.

Proboszczowie

Historia parafii św. Józefa Robotnika w Katowicach zawiera wiele znaczących postaci, które przez lata pełniły rolę jej duchowych przewodników. Oto lista proboszczów i administratorów, którzy kierowali tą wspólnotą:

• ks. Stanisław Hyrtek – kuratus w latach 1920–1922,
• ks. Ludwik Czardybon – kuratus w roku 1922,
• ks. Paweł Michatz – administrator w latach 1922–1925, a następnie proboszcz od 1925 do 1945,
• ks. Józef Miczka – administrator w latach 1945–1946,
• ks. Maksymilian Kret – administrator w latach 1946–1947,
• ks. Józef Stokowy – administrator w latach 1947–1957, a potem proboszcz od 1957 do 1969,
• ks. Bogusław Ochwał – administrator w latach 1969–1994,
• ks. Andrzej Maślanka – administrator w latach 1994–1995, proboszcz w latach 1995–1997,
• ks. Zenon Dróżdż – administrator w latach 1997–1998, proboszcz od 1998 do 2022,
• ks. Tomasz Kusz – administrator od 2022 do 2024, proboszcz od 2024 roku.

Działalność duszpasterska

Parafia św. Józefa Robotnika była w 2015 roku skupiskiem około 12 tysięcy wiernych. Na terenie parafii znajduje się dom zakonny Sióstr Córki Bożej Miłości, zlokalizowany przy ulicy Bytomskiej 15. Dodatkowo, parafia zarządza również cmentarzem przy ulicy Józefowskiej, który został założony 28 lipca 1923 roku.

W ramach działalności parafialnej funkcjonuje wiele grup, które mają na celu zaangażowanie i wsparcie wiernych. Do najważniejszych z nich należą: Oaza, Oaza Rodzin, ministranci, Dzieci Maryi, Krąg Biblijny, chór Święta Cecylia, Eucharystyczny Ruch Młodych, Franciszkański Zakon Świeckich, Apostolstwo Dobrej Śmierci oraz Grupa Modlitewna.

W kościele parafialnym, w każdą niedzielę oraz w trakcie świąt odprawiane są sześć mszy świętych, natomiast w dni robocze odbywają się trzy msze. Oprócz tego, regularnie organizowane są różnorodne nabożeństwa. Odpust parafialny, który ma ważne znaczenie dla wspólnoty, ma miejsce w niedzielę po 1 maja każdego roku.

Zasięg parafii

Początkowo wierni związani z parafią św. Józefa Robotnika byli mieszkańcami Józefowca oraz kolonii Agnieszka. W 1946 roku dokonano pierwszej korekty granic tej parafii, kiedy to część z jej terenów została przekazana wełnowieckiej parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych. Mieszkańcy terenów, które przeszły do wełnowieckiej parafii, otrzymali możliwość wyboru miejsca na ślub, pogrzeb oraz chrzest przez następne trzy lata. Kolejne zmiany w granicach parafii miały miejsce w 1981 roku, kiedy przekazano części ulic do wełnowieckiej parafii.

Obecnie w skład parafii wchodzą ulice w Katowicach, w tym: Alfreda, Bytkowska, Bytomska, I. Daszyńskiego, Jodłowa, Józefowska, T. Kotlarza, Krzyżowa, prof. J. Mikusińskiego, F. Nowowiejskiego, Oświęcimska, T. Patalonga, J. Pietrusińskiego, E. Plater, Promienna, S. Rożanowicza, Słoneczna, Szczecińska, ks. P. Ściegiennego i Walecznych.

---

Oceń: Parafia św. Józefa Robotnika w Katowicach

---