Halina Balaszczuk, urodzona 6 stycznia 1947 roku w Katowicach, to postać kluczowa w polskiej historii, zwłaszcza w kontekście bibliotek i muzeów. Zmarła 17 września 1986 roku w swoim rodzinnym mieście, gdzie poświęciła swoje życie pracy w instytucjach, które miały ogromne znaczenie dla zachowania kultury i historii regionu.
W latach 70. XX wieku, Halina Balaszczuk pracowała w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Katowicach, tym samym przyczyniając się do rozwoju lokalnej kultury czytelniczej. Następnie przeniosła się do Biblioteki Śląskiej, gdzie kontynuowała swoją misję popularyzowania wiedzy i dostępu do zasobów bibliotecznych.
W ostatnich latach swojego życia, między 1983 a 1986 rokiem, pełniła funkcję kierownika Działu Naukowo-Oświatowego w Muzeum Historii Katowic. Tam jej praca miała na celu nie tylko zabezpieczanie dziedzictwa kulturowego, ale także edukację społeczeństwa o lokalnych historiach i tradycjach.
Życiorys
Halina Balaszczuk, po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Katowicach w roku 1964, zdobyła również wykształcenie na dwuletnim kursie bibliotekarskim w 1967 roku. W latach 1970–1975 studiowała na Wydziale Nauk SpołecznychUniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie obroniła pracę magisterską zatytułowaną „Działalność Towarzystwa Czytelni Ludowych na Górnym Śląsku 1922–1939”.
Od momentu ukończenia szkoły w 1964 roku, Halina rozpoczęła pracę w filii katowickiej Miejskiej Biblioteki Publicznej, znajdującej się w Bogucicach. W ciągu swojej kariery awansowała na stanowisko instruktora sieci miejskiej bibliotek, a od 1970 roku zajmowała się również czytelnictwem dzieci i młodzieży. W ramach swojej działalności organizowała różnorodne imprezy czytelnicze, zarówno dla najmłodszych, jak i dla dorosłych. Oprócz tego pisała oraz redagowała teksty do kwartalnika Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach pt. „Pomagamy sobie w pracy”, który od 1978 roku był publikowany jako „Kwartalnik Metodyczny”, a także była zaangażowana w popularyzację czytelnictwa.
W 1977 roku Halina objęła stanowisko wicedyrektora Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach, której podlegała sieć miejska. W 1978 roku przeniosła się do Biblioteki Śląskiej, gdzie miała zaszczyt utworzyć oraz zorganizować Dział Dokumentów Życia Społecznego. Równolegle ukończyła Podyplomowe Studium Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim.
W latach 1973–1980 pełniła również rolę wykładowcy w Pomaturalnym Studium Bibliotekarskim. W 1983 roku zdecydowała się na odejście z Biblioteki Śląskiej, aby podjąć wyzwanie w Muzeum Historii Katowic, gdzie pracowała w charakterze starszego kustosza. Tam utworzyła i zorganizowała Dział Naukowo-Oświatowy, który zajmował się obsługą zwiedzających oraz opracowaniem planów działalności placówki.
W 1973 roku została uhonorowana Brązowym Krzyżem Zasługi, co stanowi wyraz uznania dla jej pracy. Halina Balaszczuk zmarła 17 września 1986 roku w Katowicach, a jej miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafialnym w Bogucicach.
Przypisy
- Halina Balaszczuk bj.uj.edu.pl [dostęp 06.05.2017 r.]
- a b c J. Murzyn, Wspomnienie o Halinie Balaszczuk, „Kronika Katowic” 1986 r., t. II, s. 15, 16.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Maria Goeppert-Mayer | Bartosz Danowski | Adam Macura (profesor) | Jerzy Adrian Lis | Tadeusz Wilczok | Tadeusz Sławek | Marek Kuczma | Marek Biesiada | Marian Przełęcki | Andrzej Bisztyga | Ernst Borinski | Janusz Korbel | Zdzisław Jaskóła | Tomasz Sapota | Krystyna Olczyk | Jan Przewoźnik | Anneli Cahn-Lax | Franz Landsberger (historyk sztuki) | Krzysztof Łęcki | Jerzy KossekOceń: Halina Balaszczuk