Franz Landsberger to wybitny historyk sztuki, którego bogate życie i praca zasługują na szczegółowe omówienie. Urodził się 14 czerwca 1883 roku w Kattowitz, który dzisiaj znany jest jako Katowice.
Jego kariera obejmowała zarówno Niemcy, jak i Stany Zjednoczone, gdzie zakończył swoje życie 17 marca 1964 roku w Cincinnati. Landsberger, pochodzenia żydowskiego, wniósł wiele do świata sztuki, łącząc w swojej pracy różnorodne wpływy kulturowe. Jego wkład w historię sztuki jest nieoceniony i zasługuje na bliższe przyjrzenie się jego osiągnięciom oraz dziedzictwu.
Życiorys
Franz Landsberger, historyk sztuki o znakomitym dorobku, urodził się w rodzinie o mocnych podstawach finansowych. Jego ojciec, Adolf Landsberger, pełnił funkcję bankiera oraz radnego w Katowicach. W 1903 roku Franz zdobł maturę w Maria-Magdalenen-Gymnasium we Wrocławiu, a jego dalsza edukacja odbyła się na prestiżowych uczelniach w Berlinie, Genewie, Monachium oraz Wrocławiu, gdzie w 1907 roku uzyskał doktorat z zakresu historii sztuki, filozofii i literatury.
Po spędzeniu znacznego czasu we Włoszech oraz podróżach po Niemczech, Anglii i Francji, dalszy rozwój naukowy Franz Landsberger zrealizował pod okiem Heinricha Wölfflina w Berlinie. W 1912 roku uzyskał habilitację we Wrocławiu, co umożliwiło mu rozpoczęcie kariery akademickiej jako profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie pracował aż do 1933 roku. W tym czasie publikował wiele badań dotyczących różnorodnych aspektów sztuki, co świadczy o jego szerokim zakresie zainteresowań.
W 1935 roku, w kontekście rządów nazistowskich, Landsberger został dyrektorem Muzeum Żydowskiego w Berlinie. W szczególności nawiązał bliską relację z Maxem Liebermannem, od którego rozpoczął organizację pierwszej wystawy poświęconej jego pamięci w 1936 roku. W ramach tej inicjatywy opublikował również wybór listów Liebermanna w 1937 roku. Niestety, w 1938 roku, jako dyrektor Muzeum, został uwięziony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Na szczęście po kilku tygodniach udało mu się opuścić Niemcy, udając się do Oksfordu na zaproszenie tamtejszego uniwersytetu.
W 1939 roku Landsberger osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, podejmując pracę na Hebrew Union College w Cincinnati. Od tego momentu skoncentrował wszystkie swoje siły na badaniach poświęconych sztuce żydowskiej. Jego publikacja „Historia Sztuki Żydowskiej”, wydana w 1946 roku, oraz liczne artykuły tematyczne zapewniły mu renomę jako autorytetu w tej dziedzinie. Dodatkowo, jego książki „A History of Jewish Art” oraz „Rembrandt, the Jews and the Bible” są uznawane za ważne osiągnięcia w historii sztuki żydowskiej.
Przypisy
- Landsberger, Franz [online], Dictionary of Art Historians [dostęp 03.07.2024 r.]
- The First Jewish Museum in Berlin [online], Jewish Museum Berlin [dostęp 03.07.2024 r.]
- ThomasT. Lersch, Landsberger, Franz [online], Neue Deutsche Biographie [dostęp 03.07.2024 r.]
- Rembrandt, the Jews and the Bible - Landsberger, Franz 1883-1964: 9781014846150 - AbeBooks [online], www.abebooks.com [dostęp 03.07.2024 r.]
- JosephJ. Gutmann, Franz Landsberger, 1883–1964, „Studies in Bibliography and Booklore”, 8 (1), 1966, s. 3–9, ISSN 0039-3568 [dostęp 03.07.2024 r.]
- FranzF. Landsberger, A History of Jewish Art, Kennikat Press, 1973.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Anneli Cahn-Lax | Jan Przewoźnik | Krystyna Olczyk | Tomasz Sapota | Zdzisław Jaskóła | Janusz Korbel | Ernst Borinski | Halina Balaszczuk | Maria Goeppert-Mayer | Bartosz Danowski | Krzysztof Łęcki | Jerzy Kossek | Magdalena Heydel | Henryk Zieliński (chemik) | Dieter Franciszek Giefing | Jan Wojtyła | Tadeusz Trzaskalik | Hilaria Hatko | Jacek Szołtysek | Michał DaszykowskiOceń: Franz Landsberger (historyk sztuki)