Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia”

---

Historia i projekt

Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia” to znakomity kompleks, którego powstanie zrealizowano na zlecenie Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Proces budowlany rozpoczął się w lipcu 2005 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 11 grudnia 2007 roku. Wykonawstwo budynku powierzono firmie Budimex, a całkowity koszt prac budowlanych oszacowano na około 50 milionów złotych.

Projekt architektoniczny powstał jako efekt zdobycia I nagrody w ogólnopolskim konkursie na realizację, a jego autorami są architekci z pracowni Konior Barysz Architekci (po 2005 roku kontynuowano działalność w Konior Studio). Głównymi projektantami budynku byli: Tomasz Konior, Krzysztof Barysz, Andrzej Witkowski oraz Aleksander Nowacki. Opracowanie projektu miało miejsce w latach 2004-2006.

Inspiracje dla stworzenia tego pięknego budynku zaczerpnięto z wyjątkowych projektów, takich jak La Scala w Mediolanie oraz Sibelius Hall w Lahti. Styl architektoniczny obiektu harmonijnie wpisuje się w estetykę miasta Katowice, potwierdzając doskonałe podejście twórców do realiów urbanistycznych i kulturowych regionu.

Architektura

Architektura zewnętrzna

Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia” usytuowane jest na rozległej hektarowej działce w samym sercu Katowic, przy ulicy Wojewódzkiej 33, w obrębie malowniczej dzielnicy Śródmieście. Budynek został zaprojektowany jako dwa bloki uformowane w planie litery „L”, łączące okolice K. Damrota i Zacisze, gdzie znajduje się zarówno sala koncertowa, jak i strefa biblioteczno-administracyjna. Obiekt jest połączony z dwoma historycznymi budynkami należącymi do Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, w tym z willą przy ulicy Zacisze oraz gmachem przy ulicy Wojewódzkiej.

Nowa konstrukcja jest rozszerzeniem zabytkowego budynku akademii, a także wspaniale dopełnia istniejącą architekturę na ulicy K. Damrota. Tylna elewacja gmachu łączy się z historycznym budynkiem w formie przeszklonego atrium, które umożliwia prezentację elementów neogotyckiej architektury we wnętrzu kompleksu. Sala koncertowa została zlokalizowana wzdłuż ulicy K. Damrota, a przeszklona przestrzeń pomiędzy nią a częścią administracyjną podkreśla przejście między tymi dwoma elementami.

W obiekcie „Symfonia” przewidziano dwa osobne wejścia: jedno dla studentów, prowadzące od wewnętrznego dziedzińca, a drugie dla publiczności koncertowej, dostępne od strony ulicy K. Damrota. Elewacja obiektu została starannie zaprojektowana z wykorzystaniem cegły, co stanowi nawiązanie do okolicznej zabudowy. Okna są umiejscowione w wąskich podłużnych niszach, wzorowanych na detalach gotyckich, a płaszczyzny ścian ozdobiono nieregularnym ornamentem z wysuniętych cegieł.

Powierzchnia całkowita „Symfonii” wynosi 9 745 m², a użytkowa to 7 339 m², z powierzchnią zabudowy na poziomie 2 444 m² oraz kubaturą wynoszącą 50 040 m³. Budynek składa się z trzech kondygnacji nadziemnych.

Architektura wnętrz i wyposażenie

Pomieszczenie łączące nową część budynku ze starszym gmachem Akademii Muzycznej stanowi przeszklone atrium, które pełni funkcję przestrzeni publicznej dla całej architektury kompleksu. Atrium łączy w sobie funkcje foyer, zimowego ogrodu, kawiarni oraz miejsca spotkań. Obejmuje także amfiteatr, przeznaczony do kameralnych koncertów i organizacji wystaw.

Nowa część budynku łączna jest ze starą poprzez przeszklony łącznik na poziomie pierwszego piętra oraz korytarz w piwnicy. W kondygnacji podziemnej „Symfonii” znajduje się parking na 70 samochodów, jak również pomieszczenia techniczne.

Winda Biblioteczno-administracyjna zajmuje wyższe kondygnacje kompleksu i obejmuje różne jednostki uczelniane, w tym bibliotekę, salę prób, studia nagrań, biura administracyjne oraz zespół garderób, salę konferencyjną i część hotelową.

Na etapie projektowania największym wyzwaniem było zapewnienie doskonałej akustyki w sali koncertowej. Ostatecznie, sala zaprojektowana pomieści 470 miejsc i jest typu dwuprzestrzennego, co oznacza, że przestrzeń widowni oraz estrady są otoczone „przestrzenią wybrzmiewania”, którą można łączyć dzięki ruchomym drzwiom. Sufit akustyczny zawiera wewnętrzny ruszt z drewna klejonego, gdzie część elementów działa jako rozpraszacze, a inne są regulowanymi ekranami drewnianymi. Takie rozwiązania umożliwiają modyfikację warunków pogłosowych w zależności od rodzaju wykonanej muzyki.

Wnętrze „Symfonii” dominują elementy ceglane, które łączone są z betonowymi wstawkami. Posadzki zarówno w obszarze zewnętrznym jak i wewnętrznym wykonano z cegły klinkierowej, zaś detale zostały zrealizowane przy użyciu szkła i stali. Konstrukcja i szkielet sali koncertowej opiera się na betonie, podczas gdy wnętrze jest zrealizowane z klejonego drewna gruszowego.

Nagrody i wyróżnienia

Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia” zdobyło liczne nagrody oraz wyróżnienia za swoje osiągnięcia w dziedzinie architektury i publicznych przestrzeni. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:

• Grand Prix konkursu Architektura Roku Województwa Śląskiego (2008),
• Najlepsza Przestrzeń Publiczna Województwa Śląskiego w kategorii Modernizacja (2008),
• Nagroda Roku SARP 2007 za najlepszy zrealizowany obiekt,
• Nagroda SARP za najlepszy obiekt wzniesiony ze środków publicznych (2007),
• Nagroda dla Przyjaznej Przestrzeni Publicznej na XXIII Kongresie UIA w Turynie,
• Nominacja do Nagrody Mies van der Rohe,
• Wyróżnienie tytułem Highly Commended konkursu European Commercial Property Awards w kategorii Public Service,
• Nagroda I stopnia Ministra Infrastruktury za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie Architektury i Budownictwa (2008).

---

Oceń: Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej „Symfonia”

---