Wenanty Zubert

---

Życiorys

Wenanty Zubert przyszedł na świat w rodzinie Józefa oraz Marii z d. Rydzek. W latach 1948–1950 kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Nysie, a 20 sierpnia 1952 roku wstąpił do nowicjatu franciszkańskiej Prowincji Wniebowzięcia NMP. Już 25 sierpnia 1953 roku złożył swoją pierwszą profesję zakonną. W kolejnych latach, między 1953 a 1955 rokiem, kontynuował studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Opolu, a w latach 1955–1959 podjął studia teologiczne w wyższym seminarium swojej macierzystej prowincji zakonnej w Panewnikach.

15 grudnia 1956 roku w bazylice św. Ludwika w Panewnikach złożył śluby wieczyste, a 14 sierpnia 1958 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Herberta Bednorza.

W 1962 roku został skierowany na studia kanonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał tytuł magistra i licencjata. Tematem jego pracy było badanie przeszkody wieku do małżeństwa w prawie żydowskim, rzymskim i germańskim, przy czym pracę tę napisał pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Józefa Rybczyka. Następnie obronił pracę doktorską pt. Małżeńska przeszkoda wieku w prawodawstwie Kościoła Zachodniego do Soboru Trydenckiego w 1967 roku, również pod czujnym okiem tego profesora.

W ciągu swojej kariery akademickiej Wenanty Zubert był stypendystą Fundacji Alexandra von Humboldta w Instytucie Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologii Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, a także na Katolickim Uniwersytecie w Nijmegen. Habilitację uzyskał w 1981 roku na podstawie swoich osiągnięć naukowych i pracy zatytułowanej Wiedza konieczna o heteroseksualności i trwałości małżeństwa w nauce prawa kanonicznego i jurysprudencji (1517–1917), a tytuł naukowy profesora nadano mu w 1992 roku.

Od 1996 roku był profesorem zwyczajnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a przez wiele lat prowadził wykłady zarówno w seminariach franciszkanów, jak i w seminarium diecezjalnym w Katowicach. Prowadził również zajęcia dotyczące prawa zakonnego oraz sakramentalnego w Spiskiej Kapitule na Słowacji i w Welehradzie w Czechach.

Zubert był członkiem wielu towarzystw naukowych, takich jak: Towarzystwo Naukowe KUL, Towarzystwo Kanonistów Polskich, Societas Humboldtiana Polonorum z siedzibą w Poznaniu, Consotiatio Internationalis pro Studio Iuris Canonici Promovendo w Rzymie oraz Iuris Medii Aevi Consotiatio w Waszyngtonie i Monachium. W 2011 roku został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Pétera Pázmánya w Budapeszcie. Pod jego przewodnictwem powstało siedem prac doktorskich z zakresu prawa sakramentów.

Władał biegłym językiem niemieckim. Do końca życia mieszkał w klasztorze franciszkańskim w Panewnikach, gdzie rozwijał swoją działalność naukową i duszpasterską.

Miejsce spoczynku

W dniu 20 czerwca 2015 miała miejsce ważna chwila, kiedy to Wenanty Zubert został pochowany w kwaterze ojców franciszkanów. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Komunalnym przy ul. Panewnickiej w Katowicach.

Wybrana bibliografia naukowa

W swojej działalności naukowej Wenanty Zubert analizował różnorodne kwestie związane z prawem małżeńskim oraz problematyką sakramentalną. Poniżej przedstawiamy wybrane publikacje tego badacza:

• 1966 – Przeszkoda wieku do zaręczyn i małżeństwa w prawie rzymskim, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 13(1966) z. 5, s. 87–98,
• 1969 – Małżeńska przeszkoda wieku w Dekrecie Gracjana i u pierwszych dekretystów, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 16(1969) z. 5, s. 71–122,
• 1970 – Przeszkoda wieku do małżeństwa w dekretałach papieskich i nauce prawa w drugiej połowie XII wieku, „Prawo Kanoniczne” 13(1970) nr 3-4, s. 71–126,
• 1985 – Koncepcja małżeństwa chrześcijańskiego u progu Reformacji, w: „Wiedza konieczna o heteroseksualności i trwałości małżeństwa w nauce prawa kanonicznego i jurysprudencji” (1517–1917). Studium historyczno prawne, Lublin 1985, s. 17–38,
• 1998 – Biseksualizm a zdolność do zgody małżeńskiej, w: „Tożsamość seksualna nupturientów a zdolność do zgody małżeńskiej. Materiały I Międzynarodowego Sympozjum Prawa Kanonicznego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego w Opolu 16 X 1996”, red. B. W. Zubert, Opole 1998 (Sympozja 30-1998), s. 73–104,
• 1997 – Eucharystia w życiu i posłudze kapłana. Refleksje kanonisty, w: Ineffabile Eucharistiae Donum, Księga Pamiątkowa dedykowana ks. biskupowi A. Nossolowi z okazji 65. Rocznicy urodzin (Opolska Biblioteka Teologiczna, t. 19), red. T. Dola, Opole 1997, s. 475–482,
• 2001 – Sigillum sacramentale inviolabile est, w: „Divina et humana. Księga Jubileuszowa w 65. rocznicę Księdza Profesora Henryka Misztala”, red. A. Dębiński, W. Bar, P. Stanisz, Lublin 2001, s. 723–741,
• 2001 – Prawo wiernego do własnej drogi życia duchowego, w: „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 34(2001), s. 144–153 (nr dedykowany ks. prof. dr hab. R. Sobańskiemu).

Odznaczenia

W roku 2001 Wenanty Zubert został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co jest jednym z najwyższych wyróżnień przyznawanych w Polsce. W pięć lat później, w 2005 roku, otrzymał także Medal Komisji Edukacji Narodowej, będący dowodem jego zaangażowania w działalność edukacyjną i wpływu na rozwój polskiego szkolnictwa.

---

Oceń: Wenanty Zubert

---