Rudolf Schnackenburg

---

Biografia

Rudolf Schnackenburg przyszedł na świat w Katowicach 5 stycznia 1914 roku. Jego ojciec, Robert Otto Albert Maria Leopold Schnackenburg (1883–1914), był wykształconym inżynierem górnictwa, który wyznawał wiarę ewangelicką. Matka, Anna Maria z d. Christ, była katoliczką. Rodzina mieszkała w kamienicy przy ul. Żwirki i Wigury 10/1, wówczas znanej jako Grünstrasse. To właśnie w tym miejscu Rudolf przyszedł na świat. Po śmierci ojca w 1914 roku, wdowa z dwoma synami postanowiła opuścić Katowice i przenieść się do Legnicy, gdzie otworzyła internat dla chłopców. Rudolf ukończył lokalne gimnazjum, znane jako niem. Gymnasium Johanneum.

Dzięki wsparciu ks. dra Otta Kussa, Rudolf rozpoczął studia z zakresu filozofii oraz teologii na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W dniu 1 sierpnia 1937 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Adolfa Bertrama. Zaledwie kilka miesięcy później, 17 grudnia, obronił dysertację, którą napisał pod okiem egzegety ks. Friedricha Wilhelma Maiera, zatytułowaną „Wiara w czwartej Ewangelii” (niem. Der Glaube im vierten Evangelium).

Jako kapłan archidiecezji wrocławskiej, Rudolf pełnił posługę w miejscowościach takich jak Kwietniki koło Bolkowa oraz w Parafii Świętych Aniołów Stróżów w Wałbrzychu, Wrocławiu i Złotoryi. Po wojnie zaangażował się w duszpasterstwo wśród polskich imigrantów ze Wschodu, posługując się płynnie językiem polskim. W 1946 roku został zmuszony do opuszczenia rodzinnego Śląska, a jego dalsze życie związane było kolejno z Dillingen nad Dunajem, Paderborn i Würzburgiem.

W 1947 roku Rudolf habilitował się, a już od 1948 roku prowadził wykłady na Uniwersytecie Monachijskim. Od 1952 roku zaczynał pracować na Uniwersytecie w Dillingen, gdzie pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego egzegezy. Z kolei od 1955 roku związany był z Uniwersytetem Ottona i Fryderyka w Bambergu, a od 1957 do 1982 roku nauczał Nowego Testamentu na Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Równocześnie był duchowym przewodnikiem Wspólnoty Sant’Egidio w Würzburgu. W 1964 roku został odznaczony tytułem prałata, a w 1970 roku uhonorowany tytułem doctor honoris causa przez Uniwersytet w Innsbrucku.

Rudolf Schnackenburg był autorem znacznej liczby publikacji z zakresu teologii i egzegezy biblijnej, w tym 40 książek oraz 160 artykułów naukowych. Redagował znany niemiecki czasopismo naukowe „Biblische Zeitschrift”. Był zaangażowany w prace nad Einheitsübersetzung, niemieckim posoborowym wydaniem Biblii oraz uczestniczył w rewizji Biblii Marcina Lutra. W 1993 roku opublikował swoje monumentalne dzieło, zatytułowane Osobę Jezusa Chrystusa w zwierciadle czterech Ewangelii (niem. Die Person Jesu Christi im Spiegel der vier Evangelien). Po przejściu na emeryturę, pełnił funkcję kapelana w domu spokojnej starości, a swoje doświadczenia opisał w książce Przyjaźń z Jezusem (niem. Freundschaft mit Jesus). Rudolf Schnackenburg zmarł 28 sierpnia 2002 roku w Erlabrunn nad Menem.

Wybrane publikacje

Rudolf Schnackenburg, znany niemiecki teolog i biblista, jest autorem licznych prac dotyczących Nowego Testamentu. Jego dzieła cieszą się uznaniem na całym świecie. Wśród najważniejszych publikacji znajdują się liczne komentarze do ksiąg Nowego Testamentu.

• komentarz do Ewangelii Marka składający się z dwóch tomów, wydany w Düsseldorfie,
• dwutomowy komentarz do Ewangelii Mateusza w serii Die Neue Echter Bibel opublikowany w Würzburgu,
• czterotomowe dzieło poświęcone Ewangelii Jana, będące częścią Herders theologischer Kommentar zum Neuen Testament, wydane we Freiburgu,
• interpretacja Listu do Efezjan w ramach serii Evangelisch-Katholischer Kommentar zum Neuen Testament opublikowana w Düsseldorfie.

Schnackenburg napisał również wiele innych książek, które przyciągają uwagę badaczy oraz zainteresowanych tematyką religijną.

• „Die sittliche Botschaft des Neuen Testaments” w dwóch tomach: „Von Jesus zur Urkirche” oraz „Die urchristlichen Verkündiger”, wydanych w latach 1986–1988 we Freiburgu,
• „Der Jesusweg: Meditationen zum lukanischen 'Reisebericht'” jako część serii Stuttgarter Taschenbücher, Stuttgart 1990,
• „Gott hat seinen Sohn gesandt: Das Weihnachtsgeheimnis”, Freiburg 1990,
• nowa edycja „Die Person Jesu Christi im Spiegel der vier Evangelien”, w serii Herders theologischer Kommentar zum Neuen Testament, Freiburg 1998,
• „Freundschaft mit Jesus” opublikowana we Freiburgu w 1995,
• kazania dla wspólnoty Sant’Egidio wydane w Würzburgu w 2003,
• „Die Bergpredigt: Utopische Vision oder Handlungsanweisung?” z Düsseldorfu 1984.

W innych językach Schnackenburg również pozostawił swoje ślady. Do ważniejszych przekładów jego dzieł należy m.in. praca „Baptism in the Thought of St. Paul. A Study in Pauline Theology”, opublikowana w Oksfordzie przez Basil Blackwell w 1964 roku.

W Polsce znana jest jego „Nauka moralna Nowego Testamentu”, przetłumaczona przez Franciszka Dylewskiego i wydana w Warszawie w 1983 roku.

Odznaczenia

Rudolf Schnackenburg był wyjątkową postacią, która przez lata zasłużyła się na wielu polach. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane licznymi nagrodami oraz odznaczeniami.

• 1979 – Order Bawarski Zasługi,
• 1986 – Wielki Krzyż Orderu Zasługi RFN.

---

Oceń: Rudolf Schnackenburg

---