Tadeusz Strugała (dyrygent)

---

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, a dalej rozwijał swoje umiejętności w Weimarze oraz Wenecji. Jego bogata kariera zawodowa obejmuje wiele znaczących ról i osiągnięć w dziedzinie muzyki.

W latach 1969–1980 pełnił funkcję szefa Filharmonii Wrocławskiej, a także w okresie 1975–1976 kierował WOSPRiTV w Katowicach. Jego talent doprowadził go w latach 1977–1979 oraz 1984–1986 do objęcia stanowiska szefa Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze. W latach 1979–1990 był zastępcą dyrektora artystycznego oraz stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie. Dodatkowo, od 1981 do 1986 stał na czele orkiestry Filharmonii Krakowskiej, a później, w latach 1990–1993, działał jako dyrektor artystyczny i pierwszy dyrygent Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie. Od 1994 do 2001 był gościnym dyrygentem Praskiej Orkiestry Symfonicznej.

Od 1998 roku jest dyrygentem-rezydentem Festiwalu Chopinowskiego w Gaming w Austrii. Wpływał również na rozwój sztuki muzycznej, kierując takimi festiwalami jak:

• Festiwal Chopinowski w Dusznikach (1975–1985),
• Wratislavia Cantans (1968–1997).

Wyróżnił się jako dyrygent, występując w finale filmu Romana Polańskiego „Pianista”, gdzie współpracował z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w kwestii nagrania ścieżki dźwiękowej. W roku 1980 prowadził orkiestrę podczas finałowych przesłuchań na Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jego działalność obejmuje także prace pedagogiczne. Przez dwie dekady uczył na Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz prowadził klasy mistrzowskie w Hongkongu i Tokio. W uznaniu jego pracy, został uhonorowany wieloma nagrodami, w tym statuetką Orfeusza oraz wyróżnieniem Związku Kompozytorów Polskich za zasługi w wykonawstwie polskiej muzyki współczesnej. W jego dorobku znalazły się także prestiżowe nagrody, takie jak Grand Prix du Disque Ferenc Liszt oraz liczne odznaczenia.

Do najważniejszych wyróżnień należy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2000), złoty medal Gloria Artis (2006), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 30-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz Odznakę Zasłużony Działacz Kultury. Jest również laureatem Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen oraz Nagrody miasta Wrocławia. W 1975 i 1986 roku otrzymał nagrody resortowe II stopnia. Ponadto, tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu dopełnia jego bogatego dorobku.

18 grudnia 2011 roku, w uznaniu jego „wybitnych zasług dla polskiej i światowej kultury muzycznej, a także dla uhonorowania związków z Polskim Radiem”, otrzymał Diamentową Batutę w ramach Złotych Mikrofonów. W 2023 roku został uhonorowany Złotym Fryderykiem za całokształt osiągnięć artystycznych.

Artysta pasjonuje się zbieraniem batut. Jego kolekcja była prezentowana w Galerii Rzemiosła Artystycznego Muzeum Narodowego w Krakowie.

---

Oceń: Tadeusz Strugała (dyrygent)

---