Bogusław Sochnacki

---

Życiorys

Debiut aktorski Bogusława Sochnackiego miał miejsce w filmie zatytułowanym Dwie brygady, gdy był jeszcze studentem pierwszego roku Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Łodzi, którą ukończył w roku 1953. Zaraz po zakończeniu studiów został zaangażowany do Teatru Ziemi Rzeszowskiej, gdzie spędził czas do roku 1957. To właśnie tam zagrał swoją ostatnią rolę w tym teatrze, wcielając się w postać poety w WeseluStanisława Wyspiańskiego w reżyserii Hugona Morycińskiego.

W roku 1957 przeniósł się do Łodzi, gdzie związał się z Teatra Satyry (1957–1958) oraz Teatrem im. Stefana Jaracza, w którym występował do sezonu 1962–1963. W 1960 roku wcielił się w postać Jana w Pierwszym dniu wolnościLeona Kruczkowskiego.

W 1963 roku Bogusław Sochnacki dołączył do Teatru Nowego w Łodzi, gdzie zyskał uznanie dzięki swoim najbardziej znaczącym rolom teatralnym. Do najbardziej pamiętnych kreacji należą: Nick w Marri Stuart J. Słowackiego (1963), kapitan w IndykuSławomira Mrożka (1964), bohater w KartoteceTadeusza Różewicza (1967), sędzia Durejko w Pierścieniu Wielkiej Damy Cypriana Kamila Norwida (1968) oraz Danton w Sprawie DantonaStanisławy Przybyszewskiej (1970). Inne ważne role to Delamarche w Ameryce Franza Kafki (1971), Rogożyn w Idiocie Fiodora Dostojewskiego oraz tytułowa rola w dramacie Karola Huberta Rostworowskiego Judasz z Kariothu (1972), a także Kubus Fatalista w widowisku na podstawie powieści Denisa Diderota (1974) i Hufnagla w Operetce Witolda Gombrowicza (1975).

Na przestrzeni swojego dorobku artystycznego Bogusław Sochnacki zagrał liczne role filmowe oraz telewizyjne, a także przyczynił się do ponad 150 przedstawień teatralnych. Ostatnie role, jakie można było zobaczyć w sezonie, obejmowały występ w Skórze węża Tennessee Williamsa pod reżyserią Mariusza Grzegorzka oraz w Romeo i Julii Williama Szekspira w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego w Teatrze Jaracza, jak również postać Kalmity w ChłopcachStanisława Grochowiaka w reżyserii Marka Pasiecznego w Teatrze Nowym. Za tę ostatnią rolę otrzymał prestiżową nagrodę „Srebrnego Pierścienia”.

Równocześnie, od roku 1975 był wykładowcą Wydziału AktorskiegoPaństwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie nauczano scen wierszem i scen prozą. Jego pasją była wierność intencjom autora oraz szczegółowa analiza tekstów. Zawsze przygotowany i zaangażowany, zyskał sympatię studentów, którzy nazywali go serdecznie „Sochą”, co według niego samemu oddawało jego cechy – solidność, zaangażowanie oraz pełne poświęcenie dla zawodu, czasem wymagające od innych wyrozumiałości.

Tworzył również narracje do czechosłowackiego serialu animowanego dla dzieci Rozbójnik Rumcajs. Jego pamięć trwa w alei zasłużonych na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi, gdzie spoczywa (kwatera XI, rząd 35, grób 21). 23 kwietnia 2012 roku odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.

Filmografia

Filmografia Bogusława Sochnackiego to bogaty zbiór ról w polskim kinie, który sięga od lat 50. XX wieku. Wiele z jego wystąpień przypisuje mu różnorodne postacie, które pozostawiły trwały ślad w historii polskiej sztuki filmowej.

• 1950: Dwie brygady – młody aktor,
• 1958: Miasteczko – elegant,
• 1958: Wolne miasto – Niemiec w piwiarni Schmoldego,
• 1958: Żołnierz królowej Madagaskaru – mężczyzna w piwiarni,
• 1960: Walet pikowy – widz w kinie,
• 1961: Komedianty – aktor,
• 1961: Milczące ślady – żołnierz w sztabie majora Zimnego,
• 1961: Ambulans krótkometrażowy – strażnik z psem (nie występuje w czołówce),
• 1962: Troje i las – Maniek Sawicki,
• 1963: Gdzie jest generał… – ordynans generała Falkenberga,
• 1963: Pasażerka – strażnik w bloku śmierci,
• 1963: Przygoda noworoczna – taksówkarz Stefan,
• 1963: Ranny w lesie – drwal posądzony o szpiegowanie,
• 1963: Yokmok – telegrafista,
• 1964: Pięciu – Rysiek,
• 1964: Rękopis znaleziony w Saragossie – Senor Zoto,
• 1964: Życie raz jeszcze – NSZ-owiec bijący Jakuszyna,
• 1965: Dzień ostatni – dzień pierwszy,
• 1965: Głos ma prokurator,
• 1965: Kapitan Sowa na tropie – lekarz milicyjny (odcinek 1),
• 1965: Niedziela sprawiedliwości – mechanik Broda,
• 1965: Popioły – żołnierz,
• 1965: Powrót doktora von Kniprode – Jaeger, oficer gestapo,
• 1965: Zawsze w niedziele – miotacz Waldek,
• 1966: Don Gabriel – sierżant w Legii Straceńców,
• 1967: Czas może powrócić,
• 1967: Dziadek do orzechów – piekarz,
• 1967: Marsjanie – książę T.,
• 1967: Słońce wschodzi raz na dzień – Waliczek,
• 1967: Stawka większa niż życie – Zając „Wolf” (odcinek 8),
• 1967: Westerplatte – obsługujący centralę telefoniczną (nie wymieniony w czołówce),
• 1969: Dzień oczyszczenia – Herbert, żołnierz niemiecki na strychu,
• 1969: Przygody pana Michała – członek rady wojennej w Kamieńcu (odcinek 12 i 13),
• 1969: Rzeczpospolita babska – narzeczony Magdy,
• 1969: Tylko umarły odpowie – sierżant Franek Kłosek,
• 1970: Album polski – szabrownik,
• 1970: Doktor Ewa – doktor Bryl,
• 1970: Romantyczni – żandarm,
• 1970: Zapalniczka – porucznik Rybak,
• 1971: Podróż za jeden uśmiech – kierowca wozu meblowego (odcinek 3),
• 1971: Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais – Winterhalter,
• 1971: Złote Koło – kelner w „Staropolance”,
• 1972: Chłopi – borowy,
• 1972: Podróż za jeden uśmiech – kierowca wozu meblowego,
• 1973: Chłopi – borowy,
• 1973: Droga – magazynier w Augustowie, następca Wróbla (odcinek 3),
• 1973: Hubal – gestapowiec,
• 1973: Profesor na drodze – Antoni Pawlak,
• 1973: Wielka miłość Balzaka – Gioacchino Rossini (odcinek 3),
• 1973: Zazdrość i medycyna – Izaak Gold,
• 1973: Dwoje bliskich obcych ludzi – szef Maćka,
• 1974: Ile jest życia – adwokat Janasa (odcinek 5),
• 1974: Koniec babiego lata – Władek, wuj Józka,
• 1974: Pójdziesz ponad sadem – windziarz,
• 1974: Siedem stron świata – pracownik klubu sportowego,
• 1974: Ziemia obiecana – Grosgluck,
• 1975: Czerwone i białe – podoficer rosyjski,
• 1975: Dyrektorzy – Wachowiak (odcinek 2 i 4),
• 1975: Dzieje grzechu – Żyd, gospodarz Ewy i Niepołomskiego na prowincji,
• 1975: Kazimierz Wielki – sługa krzyżacki,
• 1975: Noce i dnie – Roman Katelba,
• 1975: Ziemia obiecana – Grosgluck (odcinek 3 i 4),
• 1976: Czerwone ciernie – myśliwy,
• 1976: Hasło – drwal,
• 1976: Zaklęty dwór – szlachcic Dominik Szczeczuga,
• 1976: Zielone, minione…,
• 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona – Nizioł,
• 1977: Nie zaznasz spokoju – Henryk Kaczmarek,
• 1977: Noce i dnie – Roman Katelba,
• 1977: Około północy – Karol Nowak,
• 1977: Pokój z widokiem na morze – strażak,
• 1977: Raszyn. 1809 – ranny generał,
• 1977: Znak orła – Hanke von Elmer, rycerz krzyżacki (odcinek 10),
• 1978: Biały mazur – generał Ochrany,
• 1978: Płomienie – Edward,
• 1978: Pogrzeb świerszcza – Broniewicz,
• 1978: Rodzina Leśniewskich – Kowalski, sąsiad Leśniewskich,
• 1978: Ślad na ziemi – inżynier Malanik (odcinek 1),
• 1978: Ty pójdziesz górą – Eliza Orzeszkowa – fabrykant bawełniany,
• 1979: Na własną prośbę – sekretarz KW,
• 1979: Placówka – Fritz,
• 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – komisarz policji (odcinki 6 i 7),
• 1980: Królowa Bona – Mikołaj Radziwiłł,
• 1980: Lęk przestrzeni – kierownik pracowni krawieckiej,
• 1980: Rodzina Leśniewskich – Kowalski, sąsiad Leśniewskich,
• 1980: Zamach stanu – minister w rządzie Witosa,
• 1981: Bołdyn – major „Wanadek”,
• 1981: Był jazz – dziekan,
• 1981: Fantazja dur-moll,
• 1981: Karabiny – ksiądz kapelan,
• 1981: Limuzyna Daimler-Benz – agent kontrwywiadu,
• 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – ksiądz Stanisław Adamski (odcinek 13),
• 1981: Wahadełko – Józef Stalin,
• 1981: Znachor – szynkarz,
• 1982: Blisko, coraz bliżej – wachmistrz,
• 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny – Mikołaj Radziwiłł,
• 1982: Orinoko,
• 1983: Co dzień bliżej nieba – kapitan MO,
• 1983: Katastrofa w Gibraltarze – Józef Stalin,
• 1983: Nie było słońca tej wiosny – karczmarz Zygmunt Kramarz,
• 1983: Przeznaczenie – aktor Kotarbiński,
• 1983: Soból i panna – leśniczy Czerwiński,
• 1983: Wedle wyroków twoich… – żandarm na stacji,
• 1983: Wierna rzeka – wachmistrz,
• 1984: Czas dojrzewania – ojciec Romana,
• 1984: Kobieta z prowincji – kierownik lokalu,
• 1984: Lawina – notariusz,
• 1984: Przemytnicy,
• 1985: Diabeł – wieśniak Józef,
• 1985: Urwisy z Doliny Młynów – Bryla (odcinki 9, 18 i 22),
• 1986: Komediantka – Piotr Grzesikiewicz, ojciec Andrzeja,
• 1986: Republika nadziei – pułkownik niemiecki,
• 1987: Ballada o Januszku – milicjant Marian Owocny (odcinki 3 i 4),
• 1987: Dorastanie – profesor Gołąbski (odcinek 1),
• 1987: Komediantka – Piotr Grzesikiewicz,
• 1987: Ucieczka z miejsc ukochanych – Jacek Aduch,
• 1988: Alchemik – proboszcz Kalsken,
• 1988: Alchemik Sendivius – proboszcz Kalsken,
• 1988: Kolory kochania – wójt Suchaj,
• 1988: Łabędzi śpiew – oficer milicji,
• 1988: Powrót do Polski – generał von Bock und Polach,
• 1988: Zmowa – Wacław Koliba,
• 1989: Gorzka miłość – Wydra, stróż w młynie,
• 1989: Gorzka miłość – Wydra, stróż w młynie,
• 1989: Janka – Zygmunt Nowak,
• 1989: Wiatraki z Ranley – pułkownik Dzianisz,
• 1990: Dziewczyna z Mazur – dygnitarz Krępiak,
• 1990: Jan Kiliński – rezydent,
• 1990: Janka – Zygmunt Nowak,
• 1990: Kanalia – dozorca na ul. Zachodniej 6,
• 1990: Maria Curie – inspektor,
• 1990: Pogrzeb kartofla – szewc Mazurek,
• 1990: W piątą stronę świata – leśniczy Durajski,
• 1990: Życie za życie. Maksymilian Kolbe – nowy właściciel mieszkania Tytzów,
• 1991: Jeszcze tylko ten las – Hans, żołnierz niemiecki,
• 1991: Skarga – SB-ek w szpitalu,
• 1992: Kawalerskie życie na obczyźnie – majster Schulz,
• 1992: Kowalikowie – Feliks,
• 1992: Listopad – sąsiad ojca Sary,
• 1993: Moja historia – członek Stowarzyszenia Wspierania Porządku Publicznego,
• 1993: Dwa księżyce – ojciec Michała,
• 1995: Deborah – Rotman,
• 1995: Dzieje mistrza Twardowskiego – mieszczanin u Twardowskiego,
• 1995: Kamień na kamieniu – Chmiel,
• 1995: Szabla od komendanta – Pan Komendant,
• 1996: Dzień wielkiej ryby – ksiądz,
• 1998: Syzyfowe prace – woźny,
• 1998: Rozmowy przy wycinaniu lasu – Macuga,
• 1999: Trzy szalone zera – stary wędkarz,
• 2000: Syzyfowe prace – woźny,
• 2001: Małopole czyli świat – Jan Woszek,
• 2002: Na dobre i na złe – Borowik, dziadek Marka (odcinek 119),
• 2002: Oczywiście, że miłość – stary strażnik,
• 2003: M jak miłość – mężczyzna podający się za Mariana Łagodę (odcinki 137-140, 144, 153, 156),
• 2003: Zróbmy sobie wnuka – Antoni.

Ordery, odznaczenia i nagrody

W dorobku artystycznym Bogusława Sochnackiego znajduje się liczne grono odznaczeń oraz nagród, które świadczą o jego znaczących osiągnięciach. Wyróżnienia te są symbolem uznania zarówno ze strony instytucji państwowych, jak i światka kultury.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1998),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985),
• Złoty Krzyż Zasługi (1973),
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1982),
• Honorowa Odznaka województwa łódzkiego (1973),
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (1999),
• „Srebrny Pierścień” – nagroda za rolę Rogożyna w Idiocie (1972),
• „Srebrny Pierścień” – nagroda za rolę Kalmity w Chłopcach Stanisława Grochowiaka (2004),
• Nagroda ZASP im. Janusza Warmińskiego na Festiwalu Słuchowisk Polskiego Radia w Bolimowie za rolę Kokoszkiewicza w słuchowisku Jestem zabójcą Aleksandra Fredry (1998).

Każde z tych odznaczeń i nagród nie tylko potwierdza jego talent, ale również jego wkład w rozwój kultury oraz sztuki w Polsce.

---

Oceń: Bogusław Sochnacki

---