Stefan Płaza

---

Życiorys

Stefan Płaza urodził się i dorastał w Katowicach, gdzie mieszkał w niewielkim domu przy ul. Mikołowskiej. Jego sąsiadem był wokalista Roman „Pazura” Wojciechowski oraz perkusista Marek Gmyrek. W swojej młodości nauczył się grać zarówno na fortepianie, jak i na perkusji, co przyczyniło się do jego muzycznej kariery.

W latach 60. Płaza nawiązał współpracę z wieloma zespołami z Górnego Śląska. Jego występy w takich grupach jak Ślęzanie czy Twarze Dzielnicy Południowej, które były pionierami bluesa i blues-rocka w regionie, przyniosły mu uznanie. To właśnie on zastąpił Marka Gmyrka w Twarzach Dzielnicy Południowej, gdzie grał obok R. Wojciechowskiego, Henryka Szpernola (gitara elektryczna) oraz Krystiana Wilczka (gitara basowa).

Płaza był aktywnym uczestnikiem śląskiego środowiska muzycznego i brał udział w pamiętnym jam session w klubie „Proton”, który mieścił się na Pętli Słonecznej w Katowicach. Podczas tych wydarzeń grał na dwóch zestawach perkusyjnych, występując obok Jerzego Piotrowskiego, Romana Wojciechowskiego (śpiew) oraz Irka Dudka (harmonijka ustna). Jego kariera nabrała znaczenia w drugiej połowie 1969 roku, gdy dołączył do zespołu Wiślanie 69, z którym odbył trasę koncertową i zrealizował wiele nagrań, zarówno radiowych, jak i telewizyjnych.

Założyliśmy pierwszy zespół i od czasu do czasu robiliśmy próby… Bębny naszego perkusisty bardzo często stały u mnie w piwnicy – także gdy wracałem ze szkoły to siadałem i grałem… Wtedy już znaliśmy synkopę… Pierwszą synkopę usłyszałem w kiosku Ruchu w drodze do szkoły… Chyba w 1969 roku, kupując bilet na tramwaj usłyszałem fragment utworu zespołu Wiślanie i tam fantastyczny Stefan Płaza (którego później poznałem osobiście i z którym grałem chyba na jam session), jako pierwszy perkusista z tych znanych zespołów w Polsce – grał synkopowany rytm… Nie mogłem dojść do szkoły… Byłem tak pod wrażeniem tej synkopy, że właściwie – ani fizyka, ani matma, wf… Nie miały już dla mnie znaczenia… Byłem pochłonięty odkrywaniem swojego świata.

Te słowa wypowiedział Krzysztof Ścierański, który również dostrzegł wpływ Płazy na polski krajobraz muzyczny. Pod koniec września 1970 roku perkusista, wraz z zespołem, wyruszył w dziewięciomiesięczną trasę po Holandii, gdzie aktywnie nagrywał. Z tego powodu nie mógł przyjąć propozycji Józefa Skrzeka w sprawie dołączenia do nowo powstającego zespołu SBB.

W 1973 roku rozpoczął współpracę z zespołem Breakout, z którym nagrał album „Ogień”. Po pewnym czasie wyemigrował do Holandii, gdzie występował z grupami takimi jak Spellbound oraz Voodoo Chops, aż do dnia swojej śmierci.

Dyskografia

Z zespołem Wiślanie 69

Albumy

W dyskografii Stefana Płazy wyróżnić można kilka znaczących albumów. Pierwszym z nich jest „Skąd my się znamy”, wydany w 1970 roku przez Polskie Nagrania „Muza”. W 2001 roku album ten doczekał się reedycji, która znów przyciągnęła uwagę fanów.

Kompilacje

Wśród kompilacji, które zawierają utwory Płazy można wymienić:

• 1969 – „Kozaczok” (Pronit),
• 1970 – „Telewizyjna Giełda Piosenki (3): Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?” (Polskie Nagrania „Muza”),
• 1970 – „Discorama (1): Sam gdy zechcę powrócę” (Pronit),
• 1993 – „Złote Lata Polskiego Beatu 1972 – vol. 1, 2: Zachodźże słoneczko / Kiedy nadejdzie czas / Nie na zawsze” (Polskie Nagrania „Muza”),
• 1993 – „Złote Lata Polskiego Beatu 1970 – vol. 3: Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?” (Polskie Nagrania „Muza”).

Single

Artysta wydał kilka singli, które zdobyły uznanie wśród słuchaczy:

• 1970 – „Kiedyś spotkamy się znów/Szept przydrożnych wierzb” (Polskie Nagrania „Muza”),
• 1970 – „Chcę wierzyć twoim słowom/Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?” (Pronit),
• 1971 – „Maybe she, Maybe you [Może ona, może ty]/Clear sun [Zachodźże słoneczko]” (EMI-Imperial [NL]).

Czwórki

W 1969 roku artysta wydał czwórki, w skład których wchodzą:

• „Kiedyś przecież spotkamy się znów/Czerwone maliny/Za daleko ten twój brzeg/Tam gdzie wiślany brzeg” (Polskie Nagrania „Muza”).

Nagrania radiowe

W zapisie radiowym zachowały się następujące nagrania:

• wrzesień 1969: „W lesie nad potokiem” (voc. E. Żakowicz), „Skąd my się znamy” (voc. E. Żakowicz),
• 1970: „Zachodźże słoneczko” (voc. E. Żakowicz), „Sam gdy zechcę, to wrócę” (voc. J. Hryniewicz), „Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?” (voc. E. Żakowicz),
• 1972: „Czerwone lata” (voc. E. Żakowicz), „Nie na zawsze” (voc. E. Żakowicz), „Dzisiaj zmienił się świat” (voc. E. Żakowicz), „Kiedy nadejdzie czas” (voc. R. Wojciechowski), „Deszcze padają nocą” (voc. E. Żakowicz), „A o nas nie wie nikt” (voc. R. Wojciechowski).

Z zespołem Breakout

Albumy

Stefan Płaza współpracował również z zespołem Breakout, wydając album:

• 1973: „Ogień” (Polskie Nagrania „Muza”).

Z zespołem Spellbound

Albumy

Wśród jego projektów można znaleźć także nagrania z zespołem Spellbound, w tym:

• 2000: „Spellbound” (Paulus Potters Productions),
• 2001: „Spellbound 2” (Paulus Potters Productions),
• 2001: „Spellbound 3” (Paulus Potters Productions),
• 2006: „The Best Of Paulus Potters & Spellbound” (Paulus Potters Productions).

Z zespołem Voodoo Chops

Albumy

Dodatkowo, artysta ma na koncie współpracę z zespołem Voodoo Chops, w ramach której powstały takie albumy jak:

• 2002: „Flowers for You” (Paulus Potters Productions),
• 2002: „So close to You” (Paulus Potters Productions).

---

Oceń: Stefan Płaza

---