Mikołaj Górecki

---

Życiorys

Mikołaj Górecki rozpoczął swoją przygodę z muzyką w wczesnym dzieciństwie, mając zaledwie sześć lat. Jego pierwszym instrumentem były skrzypce, które zaczął poznawać, a już rok później dołączył do tego fortepian. W trakcie swojej edukacji muzycznej, do 1990 roku, rozwijał swoje umiejętności w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach, gdzie uczył się gry na fortepianie.

Ukończenie studiów kompozytorskich z wyróżnieniem w Akademii Muzycznej w Katowicach w 1995 roku pod kierunkiem swojego ojca – Henryka Mikołaja Góreckiego, stanowiło kamień milowy w jego karierze. W latach 1996–1997 doskonalił swoje umiejętności w renomowanym Banff Centre for Arts and Creativity w Kanadzie.

W 2000 roku Mikołaj uzyskał stopień doktora w zakresie kompozycji na Uniwersytecie Indiany w Bloomington. Po ukończeniu studiów w latach 2001–2002 wykładał na Uniwersytecie McGill w Montrealu, a obecnie mieszka i kontynuuje pracę twórczą w Stanach Zjednoczonych.

Już w młodym wieku, w 1988 roku, zdobył główną nagrodę I Konkursu dla Młodych Kompozytorów w Bielsku-Białej za swój utwór „Preludia na fortepian”. W 1994 roku, jego Sonata na klarnet i fortepian uzyskała trzecie miejsce na Drugim Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie.

Kompozycje Mikołaja Góreckiego zyskały uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego utwory były wykonywane w prestiżowych miejscach, takich jak Lincoln Center for Performing Arts w Nowym Jorku, na koncertach w Montrealu, Edmonton, De Ijsbreker Center w Amsterdamie, a także podczas Światowych Dni Muzyki ISCM w Słowenii oraz Festiwalu Prawykonań w Katowicach. Uczestniczyła w nich również orkiestra Musica Polonica Nova z Narodowe Forum Muzyki.

W gronie wykonawców jego utworów znajdują się znakomite osobistości, m.in.: Kaja Danczowska, Jadwiga Kotnowska, Agnieszka Duczmal, Gabriel Chmura, a także Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach oraz Orkiestra Kameralna „Amadeus” oraz Brooklyn Philharmonic Orchestra w Nowym Jorku.

W 2018 roku, z okazji osiemdziesiątej piątej rocznicy urodzin jego ojca, Henryka Mikołaja Góreckiego, ukazał się album „Góreccy”, wydany przez Warner Classics, na którym znalazły się dwie światowe premiery fonograficzne: Orfeusz i Eurydyka Mikołaja Piotra Góreckiego oraz Dwa Postludia Tristanowskie i Chorał op. 82 Henryka Mikołaja Góreckiego. Album powstał z nagrania koncertu organizowanego podczas Tansman Festival w 2016 roku, z uczestnictwem Sinfonii Varsovii pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka oraz Mikołaja Piotra Góreckiego. W jednym z utworów partie fortepianu zagrała Anna Górecka, siostra Mikołaja Piotra Góreckiego.

Po śmierci ojca w 2010 roku, Mikołaj Piotr Górecki podjął się ukończenia instrumentacji niektórych kompozycji ojca, takich jak IV Symfonia „Tansman Epizody”, oratorium Sanctus Adalbertus (2013) oraz Postludia Tristanowskie i Chorał (2014), a także Kyrie na chór mieszany z perkusją, fortepianem i orkiestrą smyczkową (2014).

Kompozycje Mikołaja Piotra Góreckiego są publikowane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne oraz przez Wydawnictwo EUTERPE.

Wybrane kompozycje

Utwory na orkiestrę

Górecki w swoim dorobku kompozytorskim stworzył szereg znakomitych utworów na orkiestrę, które ukazują jego unikalny styl oraz wrażliwość muzyczną. Poniżej przedstawiamy wybrane kompozycje:

• 1990: Cztery utwory na orkiestrę,
• 1998: Trzy fragmenty na orkiestrę smyczkową,
• 1999: Trzy epizody na orkiestrę op. 12,
• 2000: Arioso na orkiestrę,
• 2002: I Symfonia na orkiestrę op.18,
• 2003: Orfeusz i Eurydyka na orkiestrę op. 20,
• 2006: Anamorfozy na orkiestrę op. 27,
• 2006: Zan Tontemiquico na orkiestrę op. 26,
• 2008: Sinfonica na orkiestrę,
• 2009: Pożegnanie na orkiestrę smyczkową,
• 2009: Divertimento na orkiestrę smyczkową op. 32,
• 2011: Nokturn na orkiestrę op. 35,
• 2012: II Symfonia na orkiestrę,
• 2015: Fanfara na orkiestrę op. 44,
• 2016: Concerto lirico na dwie orkiestry smyczkowe op. 45,
• 2019: Sinfonia concertante na pięć wiolonczel i orkiestrę op. 51.

Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę

W swoim bogatym rejestrze kompozycji, Górecki stworzył również utwory łączące instrumenty solowe z orkiestrą, co podkreśla jego umiejętność kreowania dynamicznych dialogów muzycznych. Oto niektóre z nich:

• 1990: Concertino na fortepian i orkiestrę,
• 1998: Capriccio na fortepian i orkiestrę op. 7,
• 1999: Trzy intermezza na 2 klarnety i orkiestrę smyczkową (wersja 2),
• 2000: Concerto-Notturno na skrzypce i orkiestrę smyczkową op. 13,
• 2004: Koncert na flet i orkiestrę op. 22,
• 2008: Concerto grosso na fortepian ćwierćtonowy, 3 zespoły instrumentalne i orkiestrę,
• 2014: Arioso e furioso koncert na gitarę, orkiestrę smyczkową i perkusję op. 39,
• 2015: Elegia na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową op. 40,
• 2015: Trio concerto na klarnet, róg, fortepian i orkiestrę smyczkową op. 42,
• 2017: II Koncert na flet i orkiestrę op. 47,
• 2017: Koncert na klarnet i orkiestrę op. 49,
• 2018: Zaćmienie czasu na wiolonczelę i orkiestrę op. 50.

Utwory kameralne

Muzyka kameralna Góreckiego ukazuje jego zdolność do tworzenia intymnych, emocjonalnych dzieł, które w pełni oddają jego artystyczny charakter. Oto zestawienie niektórych z nich:

• 1992: Trzy utwory na klarnet i fortepian,
• 1994: Sonata na klarnet i fortepian op. 3,
• 1996: Toccata na dwa fortepiany op. 2,
• 1997: Sześć bagatel na skrzypce, wiolonczelę i fortepian op. 5,
• 1998: Sinfonietta na 12 instrumentów i perkusję,
• 1999: Trzy intermezza na klarnet i sekstet smyczkowy (wersja 1),
• 1999: In Memoriam (A.Sch., A.B., A.W.) na 6 instrumentów,
• 1999: I Sonata na skrzypce i fortepian,
• 2000: Uwertura na kwartet smyczkowy op. 16,
• 2001: Konstelacje na 15 wykonawców,
• 2002: Wariacje na flet i fortepian op. 19,
• 2004: II Sonata na skrzypce i fortepian,
• 2005: Sonata na dwa fortepiany,
• 2006: Dyspersje na kwartet smyczkowy op. 28,
• 2007: Kwartet na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian,
• 2009: Pożegnanie na skrzypce i fortepian op. 33b,
• 2013: Trio Titanic na klarnet, róg i fortepian,
• 2015: Trio na flet altowy, skrzypce i altówkę op. 41,
• 2017: Burlesca na flet, klarnet, fagot, waltornię i fortepian op. 48.

Utwory na instrument solowy

W twórczości Góreckiego nie brakuje również kompozycji przeznaczonych na instrumenty solowe, które stanowią odzwierciedlenie jego fascynacji brzmieniem i techniką gry. Oto niektóre z nich:

• 2004: Transfiguracje na klarnet op.23,
• 2010: Sonata na fortepian op. 34,
• 2018: Mesto I na gitarę,
• 2018: Mesto II na gitarę.

Utwory wokalne

Dorobek wokalny Góreckiego obejmuje dzieła, które ukazują piękno i głębię muzyki chóralnej. W tej kategorii wyróżniają się następujące utwory:

• 2000: Gościu, siądź pod mym liściem na chór mieszany a cappella op. 14,
• 2004: Beata es Virgo Maria na 5-głosowy chór żeński.

Utwory wokalno-instrumentalne

Twórczość wokalno-instrumentalna Góreckiego przyciąga uwagę nowatorskim podejściem do muzyki oraz emocjonalnym ładunkiem. W tej grupie można wyróżnić następujące kompozycje:

• 1991: Appassionato na sopran solo, chór i orkiestrę,
• 2000: Gloria na chór mieszany i orkiestrę smyczkową,
• 2012: Jasności promieniste. Małe misterium na sopran i orkiestrę smyczkową op. 37,
• 2015: Missa na baryton solo, chór mieszany i orkiestrę op. 43,
• 2016: Sonata lamentosa na sopran, wiolonczelę i fortepian op. 46.

---

Oceń: Mikołaj Górecki

---