Lutz Besch

---

Życiorys

Lutz Besch, urodzony w rodzinie z Prus Wschodnich, gdzie jego ojciec był lekarzem laryngologiem, swoje pierwsze lata edukacji spędził w szkole ludowej oraz gimnazjum w Katowicach. Rodzina zamieszkiwała przy Friedrichstrasse 10, zanim w 1931 roku przenieśli się do Niemiec.

Pierwszym krokiem w jego karierze było ukończenie matury w gimnazjum w Nauen, położonym niedaleko Berlina, gdzie uczęszczał na lekcje wiolonczeli pod okiem Hermanna Diemera. Z pasją kontynuował naukę na studiach w Berlinie w Wyższej Szkole Muzyki Kościelnej i Szkolnej (Hochschule f. Kirche- und Schulmusik in Berlin).

W wyniku wydarzeń II wojny światowej, Besch został poważnie ranny w 1940 roku podczas kampanii francuskiej. Po długotrwałym procesie rekonwalescencji, wrócił do studiowania teatrologii, muzykologii oraz germanistyki na Uniwersytecie w Jenie, zdobywając tytuł doktora w 1944 roku na podstawie pracy poświęconej twórczości szwedzkiego pisarza i dramaturga Hjalmara Bergmanna.

Po studiach przez dwa lata pełnił funkcję asystenta na uniwersytecie, a następnie rozpoczął pracę jako aktor, doradca dramaturgiczny oraz reżyser w Erfurcie i Bremie. W 1951 roku dołączył do zespołu Radio Bremen, gdzie zyskał szacunek i przyjaźń austriackiego pisarza Karla Heinricha Waggerla. W latach 1960-1961 był dyrektorem działu, a później, od 1961 do 1966 roku, pełnił funkcję zastępcy dyrektora programowego Radia Bremen.

W tym samym okresie, od 1964 roku, był także członkiem Komisji Historycznej ARD, a do sierpnia 1967 roku kierował redakcją kultury w tej stacji telewizyjnej. Po 1968 roku osiedlił się w Wagrain, w salzburskim Pongau, gdzie nawiązał bliską relację z Waggerlem. Z okazji swoich 70. urodzin, 10 grudnia 1967 roku, opublikował broszurę zatytułowaną „Heinrich Waggerl – genauer betrachtet” (Heinrich Waggerl – spojrzenie z bliska). Po śmierci Waggerla, trzy lata później, zajął się jego spuścizną literacką.

Lutz Besch aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym i był członkiem kilku towarzystw, w tym Wangener Kreis oraz Fundacji Kulturwerk Schlesien, a także Engadiner Kollegium i P.E.N. w Austrii.

Działalność literacka

Lutz Besch jako twórca literacki koncentrował się na narracyjnej formie, co można zaobserwować od jego debiutanckiego tomiku „Immer nach Hause” aż po wykonanie zbioru 52 opowiadań z 1986 roku, noszącego tytuł „Augenblicke”. W swoich dziełach pisał o Górnym Śląsku, którego znajomość sięgała czasów jego dzieciństwa, jak również tradycji przekazywanych w rodzinie.

Jego twórczość jest niezwykle zróżnicowana i obejmuje rozmaite formy artystyczne, w tym sztuki teatralne stworzony w latach 1951–1958, piętnaście książek wydanych między 1955 a 1986 rokiem, słuchowiska, reportaże oraz opowiadania radiowe, a także portrety i dokumentacje telewizyjne. Działalność Bescha obejmowała także wydawnictwo w obszarze literatury i historii muzyki.

W 1963 roku za swoją książkę „Die barmherzigen Pferde” otrzymał nagrodę Andreas–Gryphius–Preis Gildii Artystów w Esslingen. Ponadto, jego osiągnięcia literackie zostały dostrzeżone, co zaowocowało przyznaniem mu Nagrody Eichendorffa.

---

Oceń: Lutz Besch

---