Georg Thomalla

---

Życiorys

Georg Thomalla był synem urzędnika sądowego Blasiusa Thomalli oraz jego żony Marii, z domu Damas. Rodzina mieszkała w Kattowitz przy Grünstraße 13. Po plebiscycie na Górnym Śląsku, który doprowadził do podziału regionu, przenieśli się do Opola. W młodym wieku stracił rodziców. Z początku kształcił się w zawodzie kucharza, jednak szybko postanowił spróbować swoich sił w branży teatralnej i dołączył do objazdowego teatru jako aktor.

Debiutował w 1932 roku w Dömitz, gdzie zagrał służącego w operetce „Kraina uśmiechu”. W 1935 roku zyskał angaż w Teatrze na Nollendorfplatz w Berlinie, a w latach 1936-1938 występował w Stadttheater Gelsenkirchen. W kolejno następującym roku, 1938, przeniósł się do Reußischen Theater w Gerze. Latem 1937 roku miał okazję grać na mniejszych scenach, między innymi na Waldbühne Heessen.

W trakcie pracy nad swoją pierwszą rolą filmową w adaptacji „Jej pierwsze doświadczenie” w reżyserii Josefa von Báky’ego, został powołany do Luftwaffe. Jednak dzięki swoim zdolnościom, często zwalniano go do pracy filmowej i teatralnej. W tym czasie, dzięki swojemu talentowi komediowemu, odgrywał wesołe role w propagandowych filmach lotniczych, takich jak „Stukas” z 1941 roku. W mniejszych rolach podoficerów oraz w słynnej produkcji Helmuta Käutnera „Robimy muzykę” pokazał swoje umiejętności komediowe. W 1944 roku znalazł się na liście kluczowych aktorów III Rzeszy, znanej jako Gottbegnadeten-Liste.

Po zakończeniu II wojny światowej, Thomalla występował w latach 1945-46 w Kabarecie Komików. Od 1948 do 1956 roku był jego członkiem. W Haus am Waldsee oraz w Theater am Kurfürstendamm grał rolę Pucka w „Śnie nocy letniej”, a w 1950 roku w Schlosspark Theater wcielił się w postać Chlestakowa w „Rewizorze”. Jako aktor filmowy zadebiutował w 1951 roku w „Fanfaren der Liebe”, gdzie zagrał u boku Dietera Borsche. Gdy Carl Boese, reżyser „Bezauberndes Fräulein” z 1953 roku, zachorował, Thomalla otworzył nowy rozdział swojej kariery, ponieważ po raz pierwszy miał okazję wyreżyserować film. Pomimo tego nadal występował w teatrze w Berlinie oraz śpiewał, biorąc udział w eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji w 1958 roku.

W latach 50., 60. i na początku lat 70. XX wieku Georg Thomalla zdobył status jednego z najważniejszych aktorów komediowych w Niemczech. W filmie Fritza Kortnera „Miasto pełne tajemnic” oraz w romantycznym dramacie Helmuta Käutnera „Niebo bez gwiazd” pokazał swoje umiejętności w poważniejszych rolach. Wspinając się na szczyty popularności, wystąpił w komediach „Hochwürden drückt ein Auge zu”, „Immer Ärger mit Hochwürden” oraz „Einer spinnt immer”. Oprócz tego, odnosił liczne sukcesy na scenie w sztukach bulwarowych napisanych specjalnie dla niego przez Curtha Flatowa, takich jak „Vater einer Tochter” i „Der Mann, der sich nicht traut”.

Rozwój telewizji jako medium masowej kultury przyniósł Thomalli nowe możliwości. Jego program telewizyjny „Komische Geschichten mit Georg Thomalla”, emitowany w latach 1961–1971, zdobył ogromną popularność. Sukces odniósł również jako tytułowy bohater w serialu „Unser Pauker”, który był pokazywany na antenie ZDF w latach 1965 i 1966. Ponadto, od 1982 do 1985 roku, w ZDF nadawano cykl „Ein Abend mit Georg Thomalla”, który miał podobny format do „Komische Geschichten”. Ostatni raz na ekranie pojawił się w dramacie „Lilien auf der Bank” z 1992 roku.

Aktor dubbingowy

Twórczość filmowa Georga Thomalli jest imponująca, obejmując ponad 120 filmów oraz zaangażowanie w dubbing wielu wybitnych gwiazd Hollywood. Jego talent sprawił, że stał się niemieckim głosem takich legend jak Jack Lemmon, Danny Kaye, Peter Sellers oraz Bob Hope.

Warto zauważyć, że aktor dubbingowy stumalował Sellersa w większości filmów z popularnej serii o Inspektorze Clouseau, a także tę wyjątkową współpracę z Jackiem Lemmonem, która trwała od 1955 aż do 1998 roku, obejmując łącznie 42 filmy.

W 1996 roku miało miejsce znamienne wydarzenie, kiedy to doszło do spotkania między Lemmonem a Thomallą. Amerykański aktor został uhonorowany Honorowym Złotym Niedźwiedziem za całokształt twórczości na festiwalu Berlinale 1996, podczas którego Thomalla wygłosił laudację na jego cześć.

Oprócz tego, Georg Thomalla był również niemieckim głosem Czarnoksiężnika z krainy Oz. Dodatkowo, użyczył swojego głosu postaci Jiminy Grille w klasycznym filmie Disneya „Pinokio” z 1940 roku.

Życie prywatnie

Georg Thomalla był osobą, która prowadziła interesujące życie osobiste. W pewnym okresie swojego życia był związany z aktorką Germaine Damar.

Od 1957 roku jego żoną była Margit Mayrl, która prowadziła pensjonat w Bad Gastein, pięknym miasteczku w Austrii. Para doczekała się dwóch synów, co podkreśla rodzinne wartości, które Thomalla cenił.

Mężczyzna zamieszkiwał w Berlinie-Lichtenrade, jednak to Monachium-Schwabing stało się jego ostatnim miejscem zamieszkania, gdzie osiedlił się przy Hohenzollernplatz. Ostatnie lata życia spędzał również w Hiszpanii, w Alicante oraz w Bad Gastein, gdzie ostatecznie został pochowany.

Thomalla wykazywał zainteresowanie różnorodnymi tematami, w tym kwestiami religijnymi i filozofią z Dalekiego Wschodu. Od połowy lat 80. zaangażował się w ruch Hare Krishna.

W 1988 roku popełnił autobiografię, w której podzielił się swoimi przemyśleniami oraz doświadczeniami życiowymi.

Jego życie zakończyło się w wieku 84 lat na skutek zapalenia płuc, co stanowi smutny koniec dla człowieka o bogatym dorobku artystycznym i osobistym.

---

Oceń: Georg Thomalla

---