Józef Klimanek

Swoją edukację muzyczną rozpoczął w Lublińcu, gdzie przed wybuchem II wojny światowej ukończył trzy klasy szkoły podstawowej i zaczął pobierać prywatne lekcje gry na fortepianie. Po doświadczeniach z czasów niemieckiej okupacji, kiedy to kontynuował naukę w klasztorze oblatów, nauczył się również śpiewu oraz gry na organach. W 1948 roku rozpoczął naukę w liceum muzycznym w Katowicach, a po jego ukończeniu zdecydował się na studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, pod kierunkiem W. Bierdiajewa.

W czasie licealnym, Klimanek koncertował zarówno z uczniami, jak i z nauczycielami, w tym z K. Stryją. Nadal rozwijając swoje talenty, w ramach studiów pracował jako dyrygent chóru poznańskiej Akademii Medycznej oraz Chóru "Echo" z Łazisk Górnych. W 1957 roku, po pomyślnym ukończeniu studiów na wydziale dyrygentury, objął stanowisko dyrygenta w Operze Śląskiej w Bytomiu, gdzie jego kariera nabrała rozmachu.

W latach 1965-1969 pracował w Teatrze Wielkim w Łodzi, a następnie na zaproszenie Stanisława Hadyny, nawiązał współpracę z Zespołem Pieśni i Tańca „Śląsk” w latach 1970-1971. W kolejnych latach, od 1972 do 1973, pełnił rolę kierownika artystycznego, a później w latach 1981-1986 dyrygenta w operze w Bydgoszczy. Pełnił również ważne funkcje w Centralnym Zespole Artystycznym Wojska Polskiego do 1978 roku i w Operetce Warszawskiej do 1981 roku. Po okresie wykładowym w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, objął w 1986 roku dyrektorskie stanowisko Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu.

Po zakończeniu współpracy z Filharmonią Zabrzańską, ponownie złączył swoje siły z Zespołem Pieśni i Tańca „Śląsk”, gdzie pracował aż do emerytury w 2001 roku. Jego prace zostały docenione, a utwory, które opracował i dyrygował, znalazły swoje miejsce w Złotej Kolekcji utworów muzycznych, wydanej z okazji 60-lecia Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk". W 1965 roku Józef Klimanek został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, co potwierdza jego znaczenie w polskiej kulturze muzycznej.