Aleksander Nawarecki

Od 2013 roku Nawarecki prowadził projekt, który był wspierany przez Narodowy Program Rozwoju Humanistyki. Owocem tej inicjatywy jest powstający ilustrowany słownik terminów literackich, współredagowany przez Beatę Mytych-Forajter oraz wspomnianego Zbigniewa Kadłubka.

Warto dodać, że mgra Nawarecki odbył swoją edukację w II Liceum Ogólnokształcącym im. M. Konopnickiej w Katowicach. Po ukończeniu tego etapu kształcenia, zdecydował się na studia z zakresu polonistyki na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie w 1978 roku uzyskał tytuł magistra. Po roku pełnienia roli edukacyjnej w Pałacu Młodzieży w Katowicach, rozpoczął swoją karierę naukową.

W 1981 roku, na łamach „Pamiętnika Literackiego”, ukazał się jego debiutancki artykuł, zatytułowany „Sarmacki kanibalizm księdza Baki. Prekursor mikrologicznych badań nad literaturą”. Jego praca doktorska, przygotowana pod okiem profesor Marii Janion, dotyczyła twórczości księdza Józefa Baki i została uznana za spełniającą wymogi pracy habilitacyjnej. W 1992 roku obronił pracę zatytułowaną „Rzeczy i słowa. Studia o wyobraźni poetyckiej Skamandrytów”, której promotorem był prof. Ireneusz Opacki.

W roku 1993 uzyskał stopień doktora habilitowanego, na podstawie monografii poświęconej kulturze i poetyce księdza Baki, zatytułowanej „Czarny karnawał. Uwagi o śmierci niechybnej”, która skupiła się na analizie tekstu i paradoksów jego recepcji. Dwa lata później, w 1995 roku, Nawarecki został profesorem na Uniwersytecie Śląskim.

Od tego czasu, rozwijał w swoich pracach ideę mikrologii literackiej, zagłębiając się w tematykę literackiej selektywności w percepcji rzeczywistości, co określał mianem parafernologii. Zajmował się także badaniem literackiego postrzegania roślin oraz zwierząt, co określono mianem zoofilologii. Co więcej, analizował zagadnienia, które wcześniej uchodziły za marginalne w twórczości uznawanych klasyków, takich jak Mickiewicz i Słowacki.