Robert Konieczny

---

Życiorys i kariera zawodowa

Robert Konieczny, będący synem Stanisława Koniecznego oraz Elwiry z domu Frigerio, posiada włoskie obywatelstwo, co jest efektem jego rodzinnych korzeni ze strony matki. Do roku 1978 mieszkał w Rudzie Śląskiej – Kochłowicach, po czym, razem z rodzicami, osiedlił się w Katowicach. Tam ukończył IV Liceum Ogólnokształcące.

Następnie podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, które zakończył w 1998 roku. W ciągu swojego kształcenia zdobył również certyfikat New Jersey Institute of Technology w 1996 roku.

W 1999 roku, współpracując z ówczesną żoną Marleną Wolnik-Konieczny (ur. 1973), powołał do życia biuro architektoniczne KWK Promes. Od 1 kwietnia 2007 roku zmieniło ono nazwę na „KWK Promes Architekt Robert Konieczny”.

W 2012 roku stał się niezależnym ekspertem Fundacji Miesa van der Rohego, a jego prace doceniano poprzez dwunastokrotne nominacje do Nagrody im. Miesa van der Rohego. Robert Konieczny jest żonaty i ma córkę Lenę, a obecnie mieszka w Katowicach oraz Brennej.

Projekty i realizacje

„Źródło:

Budynki mieszkalne jednorodzinne

• Dom wschodzącego słońca (projekt z 1993 roku),
• Dom Trójkątny (projekt z 1997 roku, zrealizowany w latach 1999-2000; współpraca z Marleną Wolnik – Katowice-Ligota),
• Dom z Ziemi Śląskiej (projekt z 2000 roku, realizacja: 2001-2002; wspólnie z Marleną Wolnik – Katowice),
• Dom z Kapsułą (projekt z 2001 roku, realizacja: 2002-2004 – Ruda Śląska – Halemba),
• Dom Otwarty (projekt z 2002 roku, zrealizowany w latach 2002-2005; współpraca z Marleną Wolnik – Żory),
• Dom Aatrialny (projekt z 2002-2003, realizacja: 2003-2006; współpraca z Marleną Wolnik oraz Łukaszem Prażuch – Opole),
• Dom Autorodzinny w Radlinie (projekt z 2004 roku, realizacja: 2005; współpraca z Marcinem Jojko – Radlin),
• Dom OUTrialny (projekt 2004, zrealizowany w latach 2005-2007; współpraca z Marcinem Jojko – Książenice),
• Dom Bezpieczny (projekt z lat 2004-2005, realizacja: 2005-2008; współpraca z Łukaszem Zadrzyńskim oraz Marcinem Jojko – okolice Warszawy),
• Dom Ślimak (projekt z 2006 roku; współpraca z Łukaszem Marciniakiem; współpraca z Wojciechem Sikorą – Czerwionka-Leszczyny),
• Dom Ukryty (projekt z lat 2006-2007, realizacja: 2007-; współpraca z Dorotą Żurek, Adamem Radzimski i Łukaszem Marciniakiem – okolice Warszawy),
• Dom TypOwy (projekt 2007, zrealizowany od 2007 do 2011; współpraca z Katarzyną Furgalińską – Radostowice),
• Dom Autorodzinny (projekt z 2007 roku, realizacja: 2009-2012; współpraca z Katarzyną Furgalińską, Magdaleną Adamczak i Łukaszem Marciniakiem – centralna Polska),
• Dom Spotkań w Białym Borze (projekt 2007, realizacja: 2007-; współpraca z Katarzyną Furgalińską, Aleksandrą Pieczarą – Biały Bór),
• Living Garden House we Wrocławiu (projekt 2007, realizacja: 2007-; współpraca z Katarzyną Furgalińską, Adamem Radzimski – Wrocław),
• From the Garden House (projekt z lat 2008-2011, realizacja: 2011-2021; współpraca z Michałem Lisińskim, Marcinem Harnaszem, Piotrem Tokarskim),
• Living Garden House w Katowicach (projekt z 2009 roku, realizacja: 2010-2013; współpraca z Magdaleną Adamczak, Katarzyną Furgalińską, Aleksandrą Stolecką, Jakubem Pstraś – Katowice),
• Dom Autorodzinny w Katowicach (współautor; projekt z 2011 roku; autor: Łukasz Marciniak),
• Dom Autorodzinny w Brennej (projekt 2012; realizacja: 2013-; współpraca autorska: Michał Lisiński, Grzegorz Ostrowski; współpraca z Łukaszem Marciniakiem – Brenna),
• Dom w Drodze (projekt z lat 2012-2013; współpraca z Michałem Lisińskim, Grzegorzem Ostrowskim, Markiem Franią, Mariuszem Pawlusem),
• Dom pod Barceloną (projekt z lat 2012-2013; współpraca z Michałem Lisińskim, Grzegorzem Ostrowskim),
• Living Garden House w Izbicy (projekt z 2012 roku, realizacja: 2012-2014; współpraca z Magdaleną Adamczak, Aleksandrą Stolecką, Marcinem Harnaszem – Izbica),
• Arka Koniecznego (projekt: 2011, realizacja: 2010-2015; współpraca autorska: Łukasz Marciniak; współpraca: Marcin Harnasz, Aneta Świeżak – Brenna, zbocza Równicy),
• Dom po Drodze (projekt 2008; realizacja: 2011-2017; współpraca z Katarzyną Furgalińską, Katarzyną Karczmarczyk, Dorotą Żurek, Piotrem Tokarskim, Magdaleną Adamczak, Katarzyną Stolecką – Polska centralna),
• Living Garden House w Kassel (projekt z 2017 roku; współpraca z Marcinem Harnaszem, Michałem Lisińskim, Magdaleną Orzeł-Rurańską, Dorotą Żurek),
• Dom Kwadrantowy (projekt: 2013-2015, realizacja: 2015-2019; współpraca z Marcinem Harnaszem, Mariuszem Pawlusem, Marcinem Króliczkiem, Justyną Górnicą, Grzegorzem Ostrowskim – Warszawa),
• Shutter House (projekt: 2018-2019, realizacja: 2019-; współpraca z Michałem Lisińskim, Magdalną Orzeł-Rurańską).

Budynki mieszkalne wielorodzinne

• multiVILLA (projekt z lat 2008-2009, realizacja planowana na rogu ulicy Raciborskiej i Kominka w Katowicach od 2010 roku, jednak ostatecznie nie zrealizowano; współpraca z Dorotą Żurek, Michałem Lisińskim, Piotrem Tokarskim, Adamem Radzimski),
• Kostka Zrobiona w Balona (projekt z 2011 roku; współautor: Joanna Biedna; współpraca z Marcinem Harnaszem, Michałem Lisińskim, Łukaszem Marciniakiem),
• Osiedle we Wrocławiu (projekt 2011-2013; współpraca z Michałem Lisińskim, Joanną Biedną, Grzegorzem Ostrowskim, Łukaszem Marciniakiem),
• Osada Ostropa (osiedle znajdujące się w Gliwicach; projekt z 2013 roku; współpraca z Michałem Lisińskim, Grzegorzem Ostrowskim, Łukaszem Marciniakiem, Magdaleną Adamczak, Justyną Górnicką, Mariuszem Pawlusem, Aleksandrą Staroń-Jóźwiak, Wojciechem Fudalą),
• Baildomb (projekt 2014-2015, realizacja: 2015-2020; współpraca z Michałem Lisińskim, Marcinem Harnaszem – Katowice – Dąb, ul. Złota 71),
• Unikato (projekt z lat 2013-2014, zrealizowany w latach 2016-2018; współpraca z Michałem Lisińskim, Marcinem Harnaszem, Marcinem Króliczkiem, Anetą Świeżak – Katowice, ul. Koszarowa 1).

Obiekty i budynki publiczne

• Rozbudowa Bauhausu w Weimarze (projekt z 1994 roku; współautorzy: Wojciech Gwizdak, Sławomir Kostrzewski, Mikołaj Machulik, Grzegorz Tkacz; projekt nie został zrealizowany),
• Most w Weronie (projekt 1995; współautor: Marlena Wolnik; niezrealizowany),
• Teatr w Gliwicach (współpraca; autor: Marlena Wolnik; projekt z 1996 roku; niezrealizowany),
• Governors Island, Nowy Jork (projekt z 1996; współautor: Marlena Wolnik; niezrealizowany),
• Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie (projekt z 2000 roku; współautor: Marlena Wolnik; współpraca z Wojciechem Śnieżkiem i Anną Ciołkiewicz; projekt nie zrealizowany),
• Ambasada Niemiec w Warszawie (projekt z 2002 roku; współautor: Marlena Wolnik; współpraca z Arkiem Kulpińskim i Aleksandrą Czech; projekt nie został zrealizowany),
• Wieża U2 – budynek biurowy w Dublinie (projekt z 2003 roku; współautor: Marlena Wolnik; współpraca z Marcinem Jojko; projekt nie został zrealizowany),
• Biurowiec firmy MM Petro w Żorach (projekt z lat 2004-2005; współautorzy: Marlena Wolnik, Marcin Jojko; projekt nie został zrealizowany),
• Instytut Chopinowski w Warszawie (projekt z 2005 roku; współpraca z Marcinem Jojko; projekt nie został zrealizowany),
• Stacja Diagnostyczna w Tychach (projekt z lat 2006-2007; współpraca z Łukaszem Marciniakiem, Wojciechem Sikora, Dorotą Żurek; projekt nie został zrealizowany),
• Muzeum Współczesne we Wrocławiu (projekt z 2009 roku; współautorzy: Katarzyna Furgalińska, Michał Lisiński; projekt nie został zrealizowany),
• Hotel w Czorsztynie (projekt 2009; współpraca autorska: Michał Lisiński, Katarzyna Furgalińska; współpraca z Jakubem Pstraś, Piotrem Tokarskim, Marcinem Harnaszem; projekt nie został zrealizowany),
• Pawilon wystawowy Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (projekt z 2010; współpraca z Magdaleną Adamczak, Moniką Tasarz, Joanną Biedną; projekt nie został zrealizowany),
• Przystań w Białym Borze (projekt 2012; współpraca z Magdaleną Adamczak, Marcinem Harnaszem, Grzegorzem Ostrowskim, Łukaszem Marciniakiem; projekt nie został zrealizowany),
• Bunkier Sztuki (projekt z 2016 roku; współautorzy: Michał Lisiński, Dorota Żurek; mimo wygrania konkursu, projekt nie został zrealizowany),
• Centrum Dialogu „Przełomy” (pawilon wystawowy Muzeum Narodowego w Szczecinie, dedykowany wystawom i edukacji na temat najnowszej historii Szczecina i Pomorza Zachodniego; projekt z 2009 roku, realizacja: 2012-2015; współautorzy: Michał Lisiński, Dorota Żurek, Katarzyna Furgalińska – Szczecin, pl. Solidarności 1),
• Plato Galeria Sztuki Współczesnej (projekt z 2017 roku, realizacja: 2020-2022; współautorzy: Michał Lisiński, Dorota Skóra; współpraca autorska: Tadeáš Goryczka, Marek Golab-Sieling; współpraca z Agnieszką Wolny-Grabowską, Krzysztofem Kobielą, Adrianną Wycisło, Mateuszem Białkiem, Jakubem Bilanem, Wojciechem Fudalą, Katarzyną Kuzior, Karolem Knapem, Damianem Kuną, Magdaleną Orzeł-Rurańską, Elżbietą Siwiec, Jakubem Pielechą, Kingą Wojtanowską – Ostrawa, ul. Porážková 26, Republika Czeska),
• Wielkopolskie Muzeum Niepodległości (projekt z 2019 roku; współpraca z Anną Szewczyk, Markiem Gołąbem, Wojciechem Fudala, Adrianną Wycisło, Damianem Kuną, Katarzyną Kuzior, Anitą Majowską; projekt nie został zrealizowany).

Publikacje

Robert Konieczny jest uważany za jednego z polskich architektów, którego prace zdobyły międzynarodowe uznanie. Jego twórczość została wielokrotnie zaprezentowana w renomowanych publikacjach na całym świecie. Trzykrotnie został wyróżniony w The Phaidon Atlas of Contemporary World Architecture, a także w serii książek wydawnictwa Taschen w latach: 2004, 2005 oraz 2009.

W 2009 roku wydano publikację zatytułowaną KWK Promes Architekt Robert Konieczny. Logika prostoru – Logika przestrzeni – The logic of space. Jest to katalog towarzyszący wystawie jego prac, który ukazał się w językach: polskim oraz czeskim. Książka, będąca efektem współpracy z Galerią Sztuki w Ostrawie oraz Stowarzyszeniem dla Kultury Ostrawskiej, została w opracowaniu Tadeáša Goryczki i Jaroslava Němeca. Wystawa miała miejsce w Domu Sztuki–Gabinecie Architektury w Ostrawie w okresie od 4 grudnia 2009 do 7 lutego 2010, pod patronatem Jerzego Kronholda, konsula generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Ostrawie.

W 2010 roku, dzięki pracy Hansa Ibelingsa, KWK Promes została wyróżniona w książce European Architecture since 1890 (SUN Publishers), jako jedyna polska pracownia architektoniczna, która znacząco wpłynęła na rozwój europejskiej architektury.

Konkurencyjność swojej oferty na rynku publikacji, Robert Konieczny współtworzył z Tomaszem Malkowskim, przyczyniając się do powstania książek takich jak: Archiprzewodnik po Europie (Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2020, ISBN 978-83-8103-694-8; wydanie drugie: 2023, ISBN 978-83-8317-222-4) oraz Archiprzewodnik po Polsce (Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2022, ISBN 978-83-8103-842-3).

W listopadzie 2023 roku wydano książkę Piotra Kozaneckiego oraz Bartosza Patureja pt. Konieczny. Na styk. Prawdziwe historie o ludziach i architekturze, będącą zbiorem reportaży, które dokumentują m.in. historię powstania pracowni KWK Promes oraz jej wybrane realizacje (Wydawnictwo Wysoki Zamek, Kraków 2023, ISBN 978-83-969491-0-3).

Dla miłośników architektury, w lutym 2024 roku zaplanowano publikację albumu-monografii pracowni KWK Promes, zatytułowanego Robert Konieczny KWK Promes. Buildings + ideas, autorstwa Philipa Jodidio, który zostanie wydany przez Images Publishing – międzynarodowe wydawnictwo z siedzibą w Australii (ISBN 978-1-86470-890-5).

Nagrody (wybór)

Robert Konieczny, uznawany za jednego z najlepszych polskich architektów, zdobył szereg prestiżowych nagród na przestrzeni swojej kariery. Jego osiągnięcia są dowodem na innowacyjne podejście oraz doskonałość w dziedzinie architektury.

Wszystko zaczęło się w 1993 roku, kiedy to zdobył pierwsze miejsce w konkursie na adaptację pałacu w Górznie, co z pewnością zapoczątkowało jego dalsze sukcesy. Już w 1999 roku, Robert Konieczny otrzymał Nagrodę Wojewody „Młody Twórca Architektury” w kontekście Architektury Roku Województwa Śląskiego.

W kolejnych latach jego talent został doceniony, co potwierdzają nominacje do prestiżowej Nagrody im. Miesa van der Rohego. W 2002 roku, Dom z Ziemi Śląskiej uzyskał nominację, a w 2005 roku, w konkursie SARP-PSG, zdobył pierwszą nagrodę za Dom z Kapsułą.

W 2006 roku, architektura Roberta Koniecznego zyskała międzynarodowe uznanie, kiedy laureat Nagrody House of the Year 2006 w konkursie World Architecture News za Dom Aatrialny. W 2007 roku jego pracownia KWK Promes znalazła się w gronie 44 najlepszych młodych architektów świata według wydawnictwa „Scalae”.

Rok 2008 przyniósł kolejne sukcesy, w tym nominacje dla Domu Bezpiecznego i Domu OUTrialnego do Nagrody im. Miesa van der Rohego oraz udział w International Architecture Awards dla Domu Aatrialnego i Domu Ukrytego. Otrzymał również wyróżnienie „Europe 40 under 40”.

W 2009 roku zdobył pierwsze miejsce w konkursie na projekt Muzeum Narodowego – Centrum Dialogu „Przełomy” w Szczecinie. Jego Dom Bezpieczny znalazł się w finale World Architecture Festival Awards 2009, a Dom OUTrialny był finalistą Nagród LEAF 2009.

2010 rok to Nagroda w plebiscycie Polska Architektura 2009 dla Muzeum Narodowego w Szczecinie. W 2011 roku, Robert Konieczny jako drugi architekt w historii otrzymał doroczną nagrodę Ministra Kultury za wybitne osiągnięcia w architekturze.

W 2012 roku jego Dom Aatrialny został uznany za najlepszy budynek III RP w plebiscycie ogłoszonym przez tygodnik Polityka. Rok później, w 2013, Dom Autorodzinny również otrzymał nominację do Nagrody im. Miesa van der Rohego.

W 2014 roku, Living-Garden House w Katowicach oraz Living-Garden House w Izbicy również dla tej nagrody zostały nominowane. W 2016 roku Centrum Dialogu „Przełomy” zdobyło kilka istotnych wyróżnień, w tym tytuł The World Building of the Year na World Architecture Festival 2016.

W 2017 roku Konieczny otrzymał Nagrodę Roku SARP 2016 dla Centrum Dialogu „Przełomy”, a Arka Koniecznego zdobyła tytuł Najlepszego Domu Świata w ogólnoświatowym konkursie Wallpaper Design 2017.

W 2018 roku, jego projekty Unikato oraz Dom Po Drodze uzyskały nominację do Nagrody im. Miesa van der Rohego, a w 2019 roku Dom Kwadrantowy zdobył nagrodę oraz wyróżnienie w konkursie Architizer A+ Awards.

Warto również odnotować, że w 2021 roku Dom Kwadrantowy zdobył Nagrody Iconic Awards w dwóch kategoriach: Innowacyjna Architektura oraz Innowacyjny Materiał.

Wszystkie te osiągnięcia stanowią tylko część długiej listy nagród i wyróżnień, które potwierdzają wyjątkowy talent Roberta Koniecznego oraz jego znaczenie w polskiej architekturze.

Wystawy (wybór)

Robert Konieczny, znany z różnorodnych projektów architektonicznych, uczestniczył w wielu znaczących wystawach na przestrzeni lat. Poniżej przedstawiamy wybór najważniejszych wydarzeń, w których brał udział.

• 2004 – uczestnictwo w wystawie 3_2_1_Nowa Architektura w Japonii i Polsce,
• 2007 – obecność wśród 44 najlepszych młodych architektów świata na wystawie w Centrum Sztuki Santa Monica w Barcelonie,
• 2008 – zaprezentowanie projektów w Najlepszych projektach świata 2008 „New World Architecture” w Europejskim Centrum Sztuki Architektonicznej, Florencja,
• 2009 – udział w Wild Wild East – Young Architects from Eastern Europe w Hamburgu,
• – prezentacja w Polish Architects Exhibition, Londyn,
• – wystawa Najlepsze projekty świata 2008 „New World Architecture” w Contemporary Space Athens, Ateny,
• – Parcours d’architectures en Europe, Strasburg,
• 2010 – uczestnictwo w Architecture Week 2010 w Pradze,
• – wystawa KWK Promes w Ostrawie,
• 2011 – prezentacja V4 Family Houses na Uniwersytecie Amerykańskim w Beirucie,
• 2012 – wystawa Rozbiórka Żelaznej Kurtyny, Berlin,
• 2013 – ekspozycja Na przykład. Nowy dom polski, Berlin,
• – Architecture Week 2013, Praga,
• – Słynne wille w krajach grupy wyszehradzkiej i Słowenii, Ostrawa,
• 2014 – Na przykład. Nowy dom polski w Madrycie,
• – Na przykład. Nowy dom polski w Wiedniu,
• 2016 – wystawa Domy Jednorodzinne w Krajach Grupy Wyszehradzkiej 2016,
• – udział w Plebiscycie Polska Architektura XXL,
• 2017 – Domy Jednorodzinne w Krajach Grupy Wyszehradzkiej 2017,
• – wystawa Archipel Centre de Culture Urbaine w Lyonie,
• – ekspozycja w Galerii Architektury w Brnie,
• 2018 – Międzynarodowe Biennale Architektury w Wenecji,
• – Architectur Galerie w Berlinie,
• – Architecture Week w Pradze,
• – Noc Architektury w Belgradzie,
• 2019 – Wystawa Moving Architecture w Architektur Galerie w Berlinie.

---

Oceń: Robert Konieczny

---