Franciszek Zagórnik

---

Życiorys

Franciszek Zagórnik urodził się 9 września 1900 roku w Załężu, który później stał się częścią Katowic. Był synem sztygara pracującego w kopalni „Kleofas”. W roku 1918, w obliczu tumultu I wojny światowej, został powołany do armii niemieckiej, jednak szybko zdezerterował, szukając schronienia w Wielkopolsce. Tam znalazł się w Polskiej Organizacji Wojskowej i brał udział w powstaniu wielkopolskim. Po jego zakończeniu wrócił na Górny Śląsk, gdzie stał się aktywnym uczestnikiem wszystkich trzech powstań śląskich, a w trakcie III powstania był członkiem kompani załęskiej.

W 1922 roku Franciszek został oddelegowany do Torunia, gdzie ukończył szkołę podchorążych. Wkrótce po tym, otrzymał przeniesienie do rezerwy i znalazł zatrudnienie w Polskich Kolejach Państwowych. W kwietniu 1939 roku jego życie wojskowe znów się rozpoczęło, gdy został zmobilizowany do wojska, a jego udział w II wojnie światowej rozpoczął się od kampanii wrześniowej 1939 roku. Walczył na froncie pod Kutnem, gdzie jako dowódca kompanii poprowadził dramatyczny atak na 30 niemieckich czołgów, co zachowało się w pamięci wielu żołnierzy. Jego działania trwały aż do końca kampanii wrześniowej, kiedy to był u boku gen. Franciszka Kleeberga.

Po kapitulacji Warszawy, współtworzył Związek Walki Zbrojnej i angażował się w działalność partyzancką. W grudniu 1939 roku, z tajnego mieszkania przy ulicy Wilczej w Warszawie, udał się do lasów lubelskich, aby organizować pierwsze zbrojne oddziały Armii Krajowej. Jego oddział odniósł szereg sukcesów, w tym zlikwidowanie oddziału SS w Wiśniczu oraz zaskoczenie niemieckiego patrolu w Makoszówce.

W 1945 roku Franciszek został wcielony do 2 Armii Wojska Polskiego, gdzie zakończył swój szlak bojowy 9 maja pod Dreznem. Po wojnie pracował jako inspektor ds. osiedleńczych w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 1948 roku, już w stopniu majora, przeszedł do rezerwy, wracając do pracy na kolei. Osiedlił się w Dębie, gdzie pełnił różne funkcje w organizacjach działających w tym rejonie, w tym w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Niestety, w latach 1954–1956 był więźniem politycznym, co wpłynęło na jego późniejsze życie. Zmarł 10 lipca 1970 roku w Katowicach, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ulicy Brackiej. W 2023 roku, w dniu Narodowego Dnia Niepodległości, jego grób został upamiętniony znakami „Tobie Polsko” oraz „Grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski”, co stanowi wyraz szacunku dla jego niezwykłego życia i poświęcenia dla kraju.

Upamiętnienie

W dniu 27 stycznia 1997 roku, Rada Miejska Katowic podjęła decyzję o przemianowaniu ulicy Alfreda na ulicę mjr. Franciszka Góreckiego-Zagórnika. Ta inicjatywa miała na celu upamiętnienie ważnej postaci w historii regionu. Niestety, już 28 kwietnia 1997 roku przywrócono wcześniejszą nazwę ulicy, co może świadczyć o kontrowersjach związanych z tym zagadnieniem.

---

Oceń: Franciszek Zagórnik

---