Bernard Wiechuła


Bernard Augustyn Wiechuła, znany również pod pseudonimem „Maruda”, to postać o bogatej historii wojennej i patriotycznej, która pozostawiła ślad w polskiej pamięci narodowej. Urodził się 30 lipca 1920 roku w Katowicach, a swoje życie zakończył 7 czerwca 2000 roku w Hamilton, Ontario.

Był on cichociemnym, co oznacza, że były to żołnierze Armii Krajowej, których zadania obejmowały skomplikowane misje dywersyjne i sabotażowe. Jako porucznik AK, jego działalność w czasie II wojny światowej miała znaczący wpływ na działania ruchu oporu w Polsce.

Życiorys

Bernard Wiechuła był instruktorem Śląskiej Chorągwi ZHP, który w ważnym momencie swojej życia 29 stycznia 1940 roku, w towarzystwie swojego brata bliźniaka Ludwikiem, opuścił Katowice. Decyzja o opuszczeniu rodzinnego miasta wynikała z chęci wstąpienia do Wojska Polskiego we Francji, gdzie zaciągnął się do 2 batalionu saperów, będącego częścią 2 Dywizji Strzelców Pieszych.

Już od czerwca 1940 roku był związany z 1 Samodzielną kompanią saperów, która działała w ramach 1 Brygady Strzelców w Wielkiej Brytanii. W tym czasie ukończył także Szkołę Podchorążych Piechoty i Kawalerii, co znacząco wpłynęło na jego dalszą karierę wojskową. Następnie, po odbyciu szkolenia dywersyjnego, a które przewidziane było dla cichociemnych, Bernard 4 sierpnia 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej w Oddziale Specjalnym (VI) Sztabu Naczelnego Wodza.

Jego udział w działaniach zbrojnych to również nocny zrzut, który miał miejsce w nocy z 16 na 17 września 1943 roku. Razem z porucznikiem Mirosławem Kryszczukajtisem, nazywanym „Szarym”, został zrzucony na placówkę odbiorczą „Obraz” pod Tłuszczem, w obrębie powiatu radzymińskiego. W czasie wojny pełnił funkcję instruktora Kedywu w Okręgu AK Kielce, a następnie działał w oddziale partyzanckim „Marcina” w Inspektoracie Częstochowskim.

Od września 1944 roku Wiechuła pracował jako oficer do specjalnych zleceń oraz dowódca plutonu saperów w oddziale partyzanckim „Szarego”, który był częścią II batalionu 3 pułku piechoty Legionów. Po zakończeniu działań wojennych, 24 maja 1945 roku, osiedlił się w Wielkiej Brytanii. W latach 1945–1950 odbył studia na Uniwersytecie w Leeds w Yorkshire, gdzie uzyskał doktorat w dziedzinie inżynierii.

Po ukończeniu studiów, 10 maja 1952 roku, zdecydował się na emigrację do Kanady. W tym kraju pracował w Montrealu, Que oraz Sarnii, a po trzydziestu latach pracy w przemyśle naftowym, 1 sierpnia 1985 roku przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia

Bernard Wiechuła jest osobą, która została uhonorowana licznymi odznaczeniami za swoje wojenne zasługi i odwagę. Jego osiągnięcia są dowodem na bohaterstwo oraz oddanie, które wykazał w trakcie służby. Poniżej przedstawiono listę jego najważniejszych odznaczeń:

  • Krzyż Walecznych – otrzymany czterokrotnie,
  • Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie,
  • Medal Wojska,
  • Krzyż Armii Krajowej,
  • Krzyż Partyzancki,
  • francuski Medal Pamiątkowy Wojny 1939-1945,
  • brytyjski Medal za Odwagę w Sprawie Wolności,
  • brytyjski Medal Obrony,
  • brytyjski Medal Wojny 1939–1945,
  • Odznaka Honorowa Żołnierza AK Korpusu Jodła,
  • Odznaka Honorowa Żołnierza 3 pp Leg. AK.

Przypisy

  1. Jerzy Krauze: Zeszyty kombatanckie. [dostęp 23.03.2015 r.]

Oceń: Bernard Wiechuła

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:25