Stary dworzec kolejowy w Katowicach

Po zakończeniu II wojny światowej, budynek okazał się niewystarczający dla rosnącego ruchu pasażerskiego, dlatego zapadła decyzja o budowie nowego dworca, który został uruchomiony w 1972 roku. Obecnie właścicielem dawnego dworca jest spółka z katowickiej grupy Maksimum, co to wskazuje na dalsze plany odnośnie do jego przyszłości.

Kompleks zabudowań dworca składa się z różnych brył hal oraz gmachów towarzyszących, takich jak przedwojenne budynki biurowe, mieszkalne, restauracje oraz poczekalnie. Został on wybudowany w 1906 roku w stylu modernizmu historycznego. Początkowo, neoklasycystyczna środkowa część posiadała jedno piętro oraz dwa boczne ryzality z dwoma piętrami. Po 1925 roku częściowe przeprojektowanie sprawiło, że środkowa część zyskała dodatkowe dwa piętra, a ryzality boczne także zostały nadbudowane, co nadało całości cechy stylu modernistycznego. Kompleks jest usytuowany w obrębie ulic: Dworcowej, świętego Jana (wcześniej 15 Grudnia), Andrzeja Mielęckiego oraz linii torów kolejowych, co sprawia, że jest to bardzo atrakcyjna lokalizacja.

W okresie międzywojennym część dworca zajmował Sąd Okręgowy, pokazując, jak ważną rolę odgrywał on w lokalnym społeczeństwie. Budynek jednak przestał być używany zgodnie z przeznaczeniem od 1972 roku, co rozpoczęło nowy rozdział w jego historii. Warto zaznaczyć, że kompleks został wpisany do rejestru zabytków 18 grudnia 1975 roku pod numerem rejestrowym A/1218/75.

W 2007 roku budynek został sprzedany za 45,45 mln zł spółce Eurostar Real Estate, która była własnością Marka Koźmińskiego. Planowano wtedy odbudowę obiektu jako „obiekt wielofunkcyjny”. Niestety, w 2015 roku obiekt został zlicytowany przez komornika z powodu zadłużenia spółki. Remont budynku rozpoczął nowy nabywca w październiku 2016 roku. Część dworca pozostaje w posiadaniu Holdingu Liwa, który jak dotąd nie przedstawił żadnych konkretnych planów dotyczących jego odbudowy ani remontu.