Tadeusz Serafin

---

Życiorys

Tadeusz Serafin pochodzi z rodziny muzykalnej, co miało znaczący wpływ na jego rozwój artystyczny. Jego dziadek był utalentowanym klarnecistą, ojciec grał na skrzypcach w Operze Śląskiej, a brat Witold, który pełni ważną rolę jako koncertmistrz grupy altówek w Orkiestrze Królewskiej w Oslo oraz gra na altówce w Narodowej Norweskiej Orkiestrze Operowej.

W młodym wieku, bo zaledwie 11 lat, rozpoczyna naukę gry na kontrabasie, co zapoczątkowuje jego muzyczną karierę. Po ukończeniu liceum muzycznego w Bytomiu, Tadeusz Serafin kontynuuje swoje kształcenie na studiach wyższych. Ukończył wydziały zarówno instrumentalny, jak i teorii oraz kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach w 1970 roku, zdobywając wyróżnienie.

W swojej karierze muzycznej grał na kontrabasie w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach. Następnie, pod kierunkiem Napoleona Siessa, odbył studia z zakresu dyrygentury. Jego pasja do muzyki doprowadziła go także do uczestnictwa w zagranicznych kursach mistrzowskich, które prowadili m.in. Karel Ančerl, Pierre Boulez oraz Heinz Rögner.

Od 1978 roku związał się z bytomską Operą Śląską, gdzie rozpoczął swoją karierę jako asystent dyrygenta. Stopniowo awansował, a ostatecznie, w 1989 roku, objął stanowisko dyrektora naczelnego oraz artystycznego tej instytucji, pełniąc tę funkcję aż do 2016 roku. Jego kadencja zaowocowała wieloma znaczącymi spektaklami, które zdobyły uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym operami takimi jak: Aida, Borys Godunow, Carmina Burana, Don Carlos, Gioconda oraz Nabucco, który był wystawiany m.in. w Filharmonii Berlińskiej.

Serafin miał również okazję współpracować z międzynarodowymi projektami, takimi jak Orquestra do Norte, a także odegrał kluczową rolę w modernizacji zabytkowego gmachu bytomskiej opery oraz odbudowie sali filharmonicznej po jej tragicznym pożarze. Przyczynił się także do organizacji trzech międzynarodowych edycji Konkursów Wokalistyki Operowej im. Adama Didura.

Poza działalnością operową, przez ponad 20 lat uczył w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie pełnił funkcję starszego wykładowcy w Katedrze Wokalistyki. W 2017 roku został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Bytomia, a laudację na jego cześć wygłosił prof. Aleksander Romuald Sieroń.

Nagrody

Lista osiągnięć Tadeusza Serafina jest imponująca i różnorodna, co ukazuje jego wkład w kulturę polską oraz jego profesjonalizm w obszarze muzyki.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury narodowej” w 2005 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Krzyż Zasługi za Dzielność, przyznany w 2002 roku,
• Złoty Medal za Długoletnią Służbę,
• Złoty Laur Umiejętności i Kompetencji (2005), Kryształowy Laur (2005) oraz Platynowy Laur (2010) w kategorii „Ambasador Spraw Polskich”,
• Nagroda w kategorii „Najlepszy Dyrygent” w Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury w 2009 roku.

Każda z nagród uczestniczy w kształtowaniu jego kariery oraz uznania w świecie muzyki.

Dyskografia

Dyskografia Tadeusza Serafina obejmuje szereg znaczących wydań, które zyskały uznanie wśród słuchaczy oraz krytyków.

• Nabucco (pierwsze wydanie 1994), z muzykami Opery Śląskiej, dyrygent – platynowa płyta (2003),
• Carmina burana – kierownictwo muzyczne (2011),
• Opera Śląska poleca – hity operowe i operetkowe (2012) – złota płyta (2013).

---

Oceń: Tadeusz Serafin

---