Edward Jan Dytko, znany również jako Ewald Jan Dyttko, przyszedł na świat 18 października 1914 roku w Załężu. Był on nie tylko wybitnym sportowcem, lecz także osobą, której kariera pozostawiła niezatarte ślady w historii polskiej piłki nożnej.
Dytko zasłynął jako zawodnik Dębu Katowice, a później przeszedł do 1. FC Katowice, gdzie kontynuował swoją sportową pasję. Uczestniczył również w historycznych wydarzeniach, takich jak Letnie Igrzyska Olimpijskie w 1936 roku oraz Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1938 roku. Zmarł 12 czerwca 1993 roku w Katowicach, pozostawiając po sobie pamięć nie tylko jako utalentowany piłkarz, ale i jako ikona sportowego ducha.
Życiorys
Kariera międzywojenna
Ewald Dytko przyszedł na świat 18 października 1914 roku w Załężu. Jego rodzicami byli Jan i Wiktoria Guzek. W latach 1928–1929 oraz 1933–1939 był zatrudniony w hucie „Baildon”. W okresie 1930–1932 pracował w Kopalni Węgla Kamiennego „Eminencja”, która później przyjęła nazwę „Gottwald”. Ze sportem związany był od najmłodszych lat, a swoją karierę rozpoczął w Naprzodzie „1912” Załęże.
Od 1930 do 1939 roku reprezentował barwy Dębu Katowice, klubu, który był jego drużyną macierzystą. W 1936 roku wywalczył z Dębem awans do I ligi. W latach 1935–1939 miał również przyjemność grać w reprezentacji Polski w piłce nożnej, zadebiutował w meczu przeciw Jugosławii 18 sierpnia 1935 roku w Katowicach. W sumie rozegrał 22 mecze w kadrze narodowej.
Na Mistrzostwach Świata w 1938 roku zagrał jeden pełny mecz, a przeciwnikiem była Brazylia (ostateczny wynik to 5:6). Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 27 sierpnia 1939 roku podczas zwycięskiego spotkania z Węgrami, które zakończyło się wynikiem 4:2.
Okres wojenny
Początek II wojny światowej przyniósł Dytko nowe wyzwania. Został wciągnięty na volkslistę, grając najpierw w niemieckim zespole 1. FC Kattowitz. W 1942 roku wstąpił do Wehrmachtu, jednak przez rok grał również dla TuS Neuendorf. Jego służba wojskowa obejmowała stacjonowanie w Koblencji w latach 1942–1943, a później przenikanie na teren Grecji w 1944 roku. W kwietniu 1945 roku zdołał zdezerterować, co pozwoliło mu na ujęcie przez amerykańskie siły.
Okres powojenny
Po zakończeniu wojny, w czerwcu 1945 roku, Ewald Dytko powrócił do Polski i osiedlił się w Katowicach. Do 1950 kontynuował swoją karierę w klubie Baildon. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się szkoleniem młodych piłkarzy w różnych klubach na Górnym Śląsku. Swoim doświadczeniem dzielił się z drużynami takimi jak Ruch Radzionków, Walcownia Czechowice, RKS Bielsko, Sośnica Gliwice, CKS Czeladź, Naprzód Łaziska Górne, Dąb Katowice oraz GKS Katowice.
W swoim życiu zawodowym był hutnikiem. Pracował w hucie „Baildon” w Katowicach oraz Hucie Łaziska w Łaziskach Górnych, a przez krótki czas był także zatrudniony w kopalni „Eminencja” w Katowicach. Zmarł 13 czerwca 1993 roku w Katowicach. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzuparafii św. Jana i Pawła Męczenników w Katowicach (sekcja 10, rząd 04, kwatera 32).
Przypisy
- a b Antoni Steuer: Leksykon załęski. D. www.mhk.katowice.pl, 17.11.2023 r. [dostęp 26.11.2023 r.]
- a b c Jacek Kurek: Piłkarze wyklęci - Edward Dytko (Ewald Dyttko). slzpn.pl, 14.06.2020 r. [dostęp 28.11.2023 r.]
- a b c d e f Wryk 2015 ↓, s. 206.
- a b Polski Komitet Olimpijski: Eward Dytko d. Ewald Oskar (1914-1993). olimpijski.pl. [dostęp 28.11.2023 r.]
- Historia Polskiej Piłki Nożnej: Ewald Dytko - profil Reprezentanta Polski. www.hppn.pl. [dostęp 28.11.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Tomasz Sobczak (piłkarz) | Mateusz Chruściński | Krzysztof Kciuk | Jerzy Kukuczka | Paweł Chrószcz | Wiktor Garcorz | Tadeusz Bujar | Andrzej Gajewski (trener) | Emilia Plewnia | Joanna Smolarek | Marian Herda | Henryk Wojtynek | Henryk Fabian (szermierz) | Radosław Gil (siatkarz) | Jakub Samel | Juliusz Szaflik | Herbert Hennek | Ewa Gryziecka | Sebastian Gonera | Tomasz WołkowiczOceń: Ewald Dytko