Antoni Daniel (polityk)

---

Życiorys

Antoni Daniel, który miał zaszczyt być synem Mateusza i Marii, przed wybuchem II wojny światowej, pracował jako tokarz w znanej hucie „Baildon” w Katowicach. W obliczu niemieckiej okupacji, został zmuszony do wstąpienia do armii niemieckiej, jednak zdołał zdezerterować. W 1942 roku przyjął rolę zwiadowcy w Armii Czerwonej, a jego kariera wojskowa kontynuowana była w 1 Korpusie Polskich Sił Zbrojnych w Związku Radzieckim, w ramach Batalionu Szturmowego, który zajmował się operacjami powietrznodesantowymi.

Po pewnym czasie podjęto decyzję o przeszkoleniu Antoniego w zakresie współpracy z ruchem oporu, co prowadziło do jego dalszego oddelegowania do sztabu 1 Frontu Białoruskiego. Po zakończeniu wojny, wrócił do Batalionu Szturmowego, gdzie służył aż do podpisania aktu kapitulacji. Następnym krokiem w jego karierze wojskowej było włączenie się do Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, gdzie pełnił różne funkcje aż do grudnia 1956 roku.

Równolegle z działalnością wojskową, od 1946 roku działał w Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 roku była ona częścią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Po demobilizacji Antoni powrócił do swojego rodzinnego miasta Katowice, gdzie znowu objął posadę w hucie Baildon. Z czasem awansował na stanowisko kierownika gospodarki narzędziowej, a później również kierownika wydziału remontowego. W toku podnoszenia swoich kwalifikacji, ukończył Technikum Mechaniczne w Gliwicach oraz kontynuował naukę na Politechnice Śląskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera urządzeń sanitarnych.

W latach 1960–1961 Antoni pełnił funkcję I sekretarza podstawowej organizacji partyjnej PZPR oraz sekretarza ds. organizacyjnych w Komitecie Zakładowym partii w hucie Baildon. Następnie, w okresie od 1961 do 1962 roku, pracował jako instruktor Wydziału Rolnego Komitetu Powiatowego PZPR z siedzibą w Bielsku-Białej. Jego wkład w życie zawodowe był również widoczny w Związku Zawodowym Hutników, gdzie pełnił funkcję sekretarza, a od 1964 roku był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego.

Antoni Daniel zdobył również mandaty poselskie na Sejm PRL w latach 1965 oraz 1969, reprezentując okręgi Zawiercie i Gliwice. W ramach pracy legislacyjnej, przez dwie kadencje był zastępcą przewodniczącego Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa. Dodatkowo, w IV kadencji zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki, natomiast w trakcie V kadencji pełnił rolę członka Komisji Handlu Zagranicznego.

Odznaczenia

Antoni Daniel, będąc znaczącą postacią w polskim życiu publicznym, otrzymał wiele odznaczeń, które świadczą o jego zaangażowaniu oraz osiągnięciach. Poniżej przedstawiamy listę honorów, które mu przyznano:

• krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
• złoty krzyż zasługi,
• krzyż partyzancki,
• srebrny krzyż zasługi,
• srebrny medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• brązowy medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• medal 10-lecia Polski Ludowej,
• odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966).

---

Oceń: Antoni Daniel (polityk)

---