Rajmund Moric


Rajmund Moric, który przyszedł na świat 27 czerwca 1944 roku w Katowicach, jest postacią o bogatej historii związanej z polskim życiem politycznym oraz zawodowym. Jako inżynier górnik, zdobył wiele doświadczenia w branży, co niewątpliwie przyczyniło się do jego późniejszej kariery jako związkowiec.

W trakcie swojej kariery politycznej został posłem w IX kadencji Sejmu PRL oraz V kadencji Sejmu RP, co świadczy o jego aktywnym udziale w kształtowaniu współczesnej Polski.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Rajmund Moric, jako wykształcony magister inżynier górnik, ukończył studia na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej w 1969 roku. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się jako ratownik górniczy. W całym swoim zawodowym życiu przepracował także jako inspektor BHP w Katowickim Zjednoczeniu Budowlanym. Od 1970 do 2000 roku był zatrudniony w KWK „Wujek” w Katowicach, gdzie przeszedł różne szczeble kariery, rozpoczynając jako stażysta, a następnie awansując na sztygara i kierownika. Po zakończeniu swojej pracy w kopalni, do 2005 roku pełnił rolę radcy prezesa w Wyższym Urzędzie Górniczym.

Równolegle z pracą zawodową, angażował się w działalność związkową. W latach 1982–1992 piastował funkcję przewodniczącego Federacji Związków Zawodowych Górników, co zaowocowało jego obecnością w Państwowej Radzie Górnictwa. Moric był także aktywnym członkiem komitetu wykonawczego oraz rady Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w latach 1984-1988. W 2001 roku zasiadł we władzach Związku Zawodowego Górników w Polsce.

Działalność polityczna

W swojej karierze politycznej, od 1969 do 1990 roku, Moric był członkiem PZPR. Z ramienia tej partii reprezentował okręg bytomskiej w Sejmie PRL IX kadencji, gdzie pełnił również funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Prac Ustawodawczych. Brał czynny udział jako delegat na IX i X Zjazd PZPR. Jako przedstawiciel strony rządowo-koalicyjnej, uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, biorąc udział w zespole ds. reform politycznych.

W wyborach parlamentarnych w 1991 r. podjął się nieudanej próby zdobycia mandatu senatorskiego z własnego komitetu wyborczego w okręgu katowickim. W 1993 roku, wraz z grupą związkowców oraz polityków z kręgów narodowych, współtworzył Komitet Samoobrony Narodu. W 2005 roku uczestniczył jako członek komitetu wyborczego Andrzeja Leppera w wyborach prezydenckich.

W tym samym roku Moric dołączył do rady krajowej Samoobrony RP, gdzie został doradcą władz partii ds. górnictwa. W wyborach w 2005 roku, uzyskując 3091 głosów, zdobył mandat poselski na Sejm V kadencji z okręgu gliwickiego. W jego kadencji przewodniczył Komisji Polityki Społecznej oraz brał udział w pracach Komisji Gospodarki. Zasiadał również w sześciu podkomisjach, w tym tych dotyczących ustawy o Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o pomocy społecznej.

Po przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 roku, Moric nie ubiegał się o reelekcję. Niedługo po tych wyborach podjął decyzję o rezygnacji z funkcji partyjnych w Samoobronie RP i wycofał się z aktywnego życia politycznego. W 2013 roku nakładem Wydawnictwa Naukowego „Śląsk” wydana została jego książka autobiograficzna pt. „Byłem przy tym”.

Odznaczenia

Rajmund Moric uzyskał szereg znaczących odznaczeń za swoje zasługi. Wśród nich znajduje się Krzyż Kawalerski oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi.

Dodatkowo, został uhonorowany Medalem 40-lecia Polski Ludowej, co podkreśla jego wkład w rozwój kraju.

Przypisy

  1. Rajmund Moric, Byłem przy tym, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2013 r.
  2. Lepper pokieruje Samoobroną jednoosobowo. rp.pl, 15.11.2007 r.
  3. Silna Samoobrona szansą dla wszystkich. samoobrona.org.pl, 05.08.2005 r.
  4. Żyrinowski w poniedziałek. rp.pl, 27.01.1994 r.
  5. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989 r.
  6. M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 287

Oceń: Rajmund Moric

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:24