Bartosz Gelner

---

Życiorys

Wczesne lata

Bartosz Gelner, pochodzący z Katowic, dorastał w tradycyjnej rodzinie śląskiej, będącej połączeniem dwóch różnych zawodów – matki lekarki oraz ojca inżyniera. Już od najmłodszych lat zafascynowany był różnymi dziedzinami, a w szczególności prawem, socjologią oraz humanistyką. Swoje edukacyjne kroki stawiał w latach 2004–2007 w Akademickim Zespole Szkół Ogólnokształcących w Chorzowie, gdzie pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Młodzieżowej I Liceum Ogólnokształcącego. Jego młodzieńcza aktywność obejmowała także tworzenie kabaretu o nazwie „Kabaret na 3/4” z kolegami ze szkoły.

Po zakończeniu liceum, pomimo swoich ambicji związanych z aktorstwem, nie przyjęto go do żadnej ze szkół teatralnych, gdzie zamierzał kontynuować swoją edukację. Jako alternatywę wybrał Policealne Studium Aktorskie Lart studiO (2008) w Krakowie, a następnie z powodzeniem dostał się na wydział lalkarski PWST w Krakowie. W 2012 roku, jako zwieńczenie swojego kształcenia teatralnego, osiągnął sukces, kończąc studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie.

Kariera teatralna

Debiut Bartosza na scenie miał miejsce w 2008 roku, kiedy to wystąpił na deskach Narodowego Starego Teatru, grając rolę w spektaklu „Trans-Atlantyk” autorstwa Witolda Gombrowicza, którego reżyserem był Mikołaj Grabowski. Po zakończonych studiach, Bartosz przeniósł się do Warszawy, gdzie nawiązał współpracę z Nowym Teatrem. W 2013 roku zyskał uznanie krytyków teatralnych, zdobywając Wyróżnienie Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP, odgrywając złożoną postać Cetha w przedstawieniu reżyserowanym przez Krzysztofa Warlikowskiego.

W 2014 roku był jednym z czytających przed Pałacem Kultury w kontekście spektaklu „Golgota Picnic”. Po sukcesie w teatrze, 5 czerwca 2016 roku znalazł się w gronie finalistów konkursu w kategorii teatr organizowanego przez radiową Trójkę.

Kariera ekranowa

Bartosz rozpoczął swoją przygodę z telewizją, zdobywając rolę w serialu „Przystań” (2009), który przedstawia zmagania grupy młodych ratowników wodnych. Jego kinowy debiut przypadł na trzeci rok studiów, gdzie wcielił się w postać Aleksandra Lubomirskiego w filmie psychologicznym Jana Komasy „Sala samobójców” (2011). Po tym wielkim sukcesie filmowym, Bartosz szybko zyskał renomę i zaczął otrzymywać propozycje ról bez konieczności udziału w przesłuchaniach. Wybrał rolę w „Czasie honoru” (2011), w której zagrał porucznika Alana Krawczyka, spadochroniarza na misji w Polsce.

W latach 2012-2016 wcielał się w Bartosza Koszyka w serialu TVP2 „Barwy szczęścia”. Po zdobyciu roli w dramacie Tomasza Wasilewskiego „Płynące wieżowce” (2013), zagrał homoseksualnego Michała, co przyniosło mu Nagrodę im. Piotra Łazarkiewicza. Film zdobył uznanie jako pierwszy polski film gejowski, przykuwając uwagę mediów do tematyki związków partnerskich i homofobii. Zreprezentował aktorów biorących udział w tej ważnej debacie społecznej, a on oraz Mateusz Banasiuk pojawili się na okładce „Wprost” z kontrowersyjną okładką.

W kolejnych latach wystąpił w serialach takich jak „Krew z krwi” (2015) jako Mateusz, oraz „Singielka” (2016) jako Krystian, młody absolwent ASP. Natomiast w dramacie Jakuba Pączka „Reakcja łańcuchowa” (2017) zagrał Pawła Czarnieckiego, aspirującego filmowca pracującego w branży pornograficznej. Bartosz brał również udział w sesjach zdjęciowych dla takich magazynów jak „K-MAG” oraz „L’Officiel Hommes”.

Filmografia

Bartosz Gelner to utalentowany polski aktor, którego filmografia obejmuje wiele ról w popularnych produkcjach telewizyjnych i filmowych. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jego kariery artystycznej.

• 2008: Nie miłość – chłopak,
• 2009: Przystań – Olaf Kozłowski (odc. 1–13),
• 2010: Ratownicy – Gąsior (odc. 10–11),
• 2011: Wierność – młody Tonio,
• 2011: Sala samobójców – Aleksander „Aleks” Lubomirski, kolega Dominika,
• 2011: Czas honoru – porucznik Alan Krawczyk (odc. 40–43, 45–46, 49–50, 52),
• 2011: Komisarz Alex – Tomasz Wolski (odc. 5),
• 2012: Prawo Agaty – Robert, muzyk Off Roads (odc. 22),
• 2012: Dzień oszusta – Leszek,
• 2012–2016: Barwy szczęścia – Bartek Koszyk,
• 2013: Płynące wieżowce – Michał,
• 2013: Ojciec Mateusz – Igor Wolny (odc. 116),
• 2015: Krew z krwi 2 – Mateusz „Młody” (odc. 1–7, 10 seria 2),
• 2015: Dupek – Krzysiek,
• 2015: Ameryka – Szymon,
• 2016: Singielka – Krystian, sąsiad Natalii i Roberta,
• 2016: Szatan kazał tańczyć – chłopak całujący Karolinę na koncercie,
• 2017: Ultraviolet – Kamil Łoziński, mąż Oli (odc. 3, 6–7),
• 2017: Reakcja łańcuchowa – Paweł Czarniecki, przyjaciel Adama,
• 2018: Powrót – Lech,
• 2018: Kobieta sukcesu – Piotr Rozwadowski,
• 2018: Drogi wolności – Albert Rudzki (odc. 13),
• 2019: Odwróceni. Ojcowie i córki – Karol Iwaniszczuk (odc. 2–7),
• 2019: Legiony – Tadeusz Zbarski,
• 2020–2024: Szadź – Tomasz Mrówiec,
• 2021: Sexify – Konrad,
• 2022: Gry rodzinne – Jan Jaworowicz,
• 2023: 1670 – Henryk Lubopolski,
• 2023: Pokolenie Ikea – Piotr „Czarny”,
• 2024: Zatoka szpiegów – Franz Neumann.

Jego różnorodność ról oraz zaangażowanie w projekty różnego gatunku potwierdzają talent i wszechstronność Bartosza Gelnera jako aktora.

Nagrody

Bartosz Gelner zdobył Uznał Akceptację i uznanie wśród krytyków, a jego talent został doceniony poprzez prestiżowe wyróżnienia.

– 2013: Otrzymał Nagrodę im. Piotra Łazarkiewicza dla Młodego Talentu na Festiwalu Filmów Polskich w Los Angeles. Nagroda ta wyróżniała jego znakomitą rolę w filmie Płynące wieżowce.

---

Oceń: Bartosz Gelner

---