Aleksander Żywiecki

---

Życiorys

Wykształcenie

Aleksander Żywiecki przyszedł na świat w Katowicach. Swoją edukację artystyczną rozpoczął w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych, które ukończył w okresie od 1977 do 1982 roku. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w filii katowickiej w latach 1982–1988, gdzie miał przyjemność współpracować z prof. Jackiem Rykałą w pracowni malarstwa i rysunku. Dyplom uzyskał w zakresie projektowania graficznego pod kierunkiem prof. Adama Romaniuka oraz grafiki warsztatowej w samotniach Stanisława Gawrona.

Wystawy

W czasie swoich studiów brał udział w licznych wystawach i konkursach plastycznych, zdobywając prestiżowe nagrody na „Ogólnopolskim Przeglądzie Grafiki Studenckiej” oraz w konkursie na „Inną, nową książkę”. Po zakończeniu edukacji artystycznej, jego prace zostały docenione przez właścicieli europejskich oraz światowych galerii. Wśród jego wystaw można wymienić pokazy w Niemczech (poplenerowa wystawa w Sahlmule, 1993), Belgii (galleria Centre Culturel Jean Degous, Beloeil, Belgia 2001) oraz w USA (Anya Tish Gallery, Houston, USA 2000).

Aleksander Żywiecki zorganizował ponad 30 wystaw indywidualnych w Polsce, w tym m.in. w galerii Arkada we Wrocławiu 1997, cyklicznych pokazach w Galerii Kocioł Artystyczny w Krakowie w latach 1997, 1999, 2002, 2006, a także na retrospektywnej wystawie w Muzeum Śląskim w Katowicach w 1999 roku. Jego twórczość była również prezentowana w Galerii Radia Katowice Na żywo w 2006 oraz w Miejskiej Galerii Sztuki w Chorzowie w 2007 roku. W 2010 roku miała miejsce retrospektywna wystawa w galerii Panorama (Tomaszowice koło Krakowa), a w 2013 roku zaprezentował swoje prace w Galerii Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu.

• galeria ARS Catholica, Katowice 1995,
• galeria 6, Gliwice 1995,
• galeria Arkada, Wrocław 1995,
• galeria Kolor, Bytom 1996,
• galeria Art-Nova 1, Katowice 1996,
• galeria Arkada, Wrocław 1997,
• galeria Kocioł Artystyczny, Kraków 1997,
• galeria Kocioł Artystyczny, Kraków 1999,
• Muzeum Śląskie w Katowicach 1999,
• galeria Kowadło, Katowice 2000,
• Centre Culturel Jean Degous, Beloeil, Belgia 2001,
• galeria Atelier, Chorzów 2002,
• galeria Kowadło, Katowice 2002,
• galeria Kocioł Artystyczny, Kraków 2002,
• galeria Polskiego Radia Katowice Na żywo, Katowice 2003,
• galeria Kocioł Artystyczny, Kraków 2006,
• galeria Galeria Sztuki MM, Chorzów 2007,
• Tomaszowice Manour, Tomaszowice niedaleko Krakowa, 2010,
• galeria „Na Wprost”, Iława 2011,
• galeria Wieża Sztuki, Kielce 2013,
• Galeria Sztuki Współczesnej, Kołobrzeg 2013.

Plenery

Aleksander Żywiecki to artysta, który wielką wagę przykłada do pracy w plenerze. Uczestniczył w licznych plenerach malarskich w Polsce, m.in. w Dolinie Biebrzy, na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, na Polesiu, w Puszczy Białowieskiej oraz w Rezerwacie Ujście Warty. W latach 2008 i 2009 wielokrotnie wyjeżdżał na Ukrainę, gdzie eksplorował tereny dawnych Kresów Polskich. W tym okresie stworzył szereg prac przedstawiających pejzaże Dniestru, w tym jedno z jego najbardziej cenionych dzieł nosi nazwę „Dniestr o zmierzchu pod Mariampolem”, które odzwierciedla jego artystyczne wrażliwości oraz talent.

Malarstwo

Inspiracje

Twórczość Aleksandra Żywieckiego wyrasta z głębokiej fascynacji estetyką oraz poetyką nurtu Stimmungowego, który ma swoje korzenie w malarstwie pejzażowym schyłku XIX i początku XX wieku. W tym nurcie, nastrojowe wizje dzikiej natury często utożsamiane są z tak zwanym „pejzażem wewnętrznym”, odzwierciedlającym stany emocjonalne ludzkiej duszy.

Cechy stylu i tematyka

W początkowej fazie swojej kariery, w latach 80. XX wieku, Żywiecki tworzył prace abstrakcyjne, które utrzymane były w nurcie postmodernistycznym. Jego dzieła często wykorzystywały nowoczesne media oraz nietypowe materiały. Jakkolwiek, jak zauważa Jerzy Madeyski, wówczas zaczynający artysta „szybko dostrzegł, że abstrakcja potrafi wyłącznie oddawać wrażenia i uczucia nadzwyczajne ogólne, a to mu nie wystarczało. Abstrakcja zaczęła go więc nużyć i nudzić.”

Od początku lat 90. XX wieku, Żywiecki skupił się wyłącznie na pejzażu, który stał się jedynym obiektem jego artystycznych poszukiwań. Postanowił porzucić eksperymenty formalne i zajął się tworzeniem wizerunków natury, wykorzystując tradycyjne techniki malarskie.

Na jego płótnach przyroda jawi się jako przestrzeń odcięta od ludzkiej rzeczywistości, istniejąca poza człowiekiem i wolna od jego wpływu. Jerzy Madeyski pisał, że Aleksander Żywiecki „maluje pejzaż bezludny, pozbawiony jakże ongiś modnego, a nawet obowiązującego sztafarzu, a nawet choćby tylko śladów ludzkiej egzystencji.” W jego dziełach natura pozostaje dziewicza i surowa, przejawiająca różnorodność: potrafi być zarówno nieprzyjazna, wroga, brutalnie dramatyczna, jak i łagodna oraz sielankowa. Zawsze jednak zachowuje charakter bytu niezależnego, w sposób pierwotny, nieskalany wpływami cywilizacji oraz niepodlegający ludzkiej kontroli.

Podczas ukazywania przyrody, Żywiecki czerpie z bogatego dziedzictwa malarstwa pejzażowego romantycznego i postromantycznego, w szczególności z tradycji polskiego malarstwa reprezentującego XIX-wieczną szkołę monachijską, skupiającą artystów na emigracji. Podobnie jak jego poprzednicy, współczesny artysta dostrzega wizerunki przyrody jako zwierciadło duszy autora.

Koncentrując się na malarskich wizjach natury, Żywiecki na stałe zrezygnował z eksperymentów formalnych, obracając się w kierunku tradycji oraz realizmu – nurtu dominującego w kilkusetletniej historii malarstwa przed nadejściem awangardy XX wieku.

W jego dojrzałej twórczości dostrzegamy dążenie do syntezy oraz oszczędności formy. Żywiecki eliminował materialne obiekty, szczegóły oraz elementy narracyjne, co prowadziło do znikania dosłowności i redukcji pejzażu do przedstawień ulotnych form oraz niematerialnych sił przyrody. W jego obrazach dominują rozległe, puste przestrzenie, mroki panujące w głębi lasu, a także zjawiska atmosferyczne, takie jak mrok przed burzą, mgła czy ruch wiatru podczas gwałtownej ulewy.

Grupa 4 pejżaże

W lipcu 2012 roku, z inicjatywy Aleksandra Żywieckiego, powstała grupa artystyczna 4 pejzaże, w skład której weszli: Aleksander Żywiecki, Andrzej Kacperek, Paweł Kotwicz oraz Jan Wołek. Aleksander Żywiecki jest współautorem manifestu tej grupy. W manifeście zdefiniowano ważny cel grupy 4 pejzaże: utorowanie drogi innym formom twórczości, które są inne niż te uznawane przez współczesnych krytyków, poprzez sztukę, która dąży do wywoływania estetycznych doznań i głębokich emocji.

Rysunek

Obok malarstwa olejnego, dorobek Aleksandra Żywieckiego obejmuje także rysunki. Te zainteresowania artysty zaowocowały wieloma pracami stworzonymi w technice ołówkowej oraz, co częstsze, przy użyciu szerokiego bloczka grafitowego. Dzięki temu narzędziu Żywiecki potrafił uzyskać fascynujące efekty malarskie.

Rysunki, które powstały w ten sposób, pełnią nie tylko rolę szkiców studyjnych do olejnych obrazów, ale również stanowią osobne dzieła sztuki, które są traktowane na równi z malarstwem. W całej jego twórczości zaznaczają się wyjątkowe osiągnięcia.

Wśród zbiorów artysty wyróżniają się rysunki Puszczy Białowieskiej, dębów Rogalińskich oraz prace inspirowane Polesiem i Biebrzańskimi rozlewiskami. Te prace świadczą o głębokim zainteresowaniu naturą oraz umiejętności uchwycenia jej piękna za pomocą ołówka i grafitu.

---

Oceń: Aleksander Żywiecki

---