Walter Wiora

Kultura i sztuka

Walter Wiora, urodzony 30 grudnia 1906 roku w Katowicach, to postać nietuzinkowa w świecie muzyki, która zapisała się w historii jako wybitny niemiecki muzykolog. Jego życie zakończyło się 8 lutego 1997 roku w Tutzing, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.

Wiora nie tylko przyczynił się do rozwoju wiedzy o muzyce, ale także miał istotny wpływ na interpretację i zrozumienie wielu kompozycji muzycznych, które są istotne dla kultury muzycznej zarówno Niemiec, jak i Polski.

Życiorys

Walter Wiora był wybitnym muzykologiem, którego kariera obejmowała wiele ważnych etapów. W latach 1925–1927 kształcił się w Hochschule für Musik w Berlinie, a następnie, od 1926 do 1936 roku, kontynuował studia z zakresu muzykologii, etnografii oraz etnologii na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma. Uczył się pod okiem sławnych nauczycieli, w tym Aberta, Blumego, Hornbostela, Sachsa oraz Scheringa i Schünemanna.

W 1937 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim, gdzie jego dysertacja nosiła tytuł Die Variantenbildung im Volkslied: Ein Beitrag zur systematischen Musikwissenschaft. Dodatkowo, w latach 1936–1941, pracował tam jako asystent w Deutsche Volksliederarchiv. Kolejnym istotnym krokiem w jego karierze było uzyskanie habilitacji w 1941 roku na podstawie pracy Die Herkunft der Melodien in Kretschmers und Zuccalmaglios Sammlung.

W 1942 roku Wiora otrzymał profesurę w Reichsuniversität Posen, jednak nie objął tego stanowiska z powodu powołania do Wehrmachtu. Po wojnie, w latach 1946–1958, powrócił do pracy w Deutsche Volksliederarchiv. W 1956 roku założył Herder-Institut für Musikgeschichte w Kilonii, którym kierował do 1962 roku.

W późniejszych latach jego kariera akademicka rozwijała się dalej. Wykładał na Uniwersytecie w Kilonii w latach 1958–1964 oraz na Uniwersytecie w Saarbrücken od 1964 do 1972 roku. Był również gościnnym wykładowcą na Columbia University w latach 1962–1963.

Walter Wiora był aktywnym uczestnikiem życia muzycznego, zasiadając w zarządzie Deutscher Musikrat (1956–1965) oraz w Deutsche UNESCO-Kommission (1961–1964). Był także wiceprzewodniczącym Gesellschaft für Musikforschung (1962–1965). Po przejściu na emeryturę w 1972 roku, osiedlił się w Tutzing.

W twórczości Wiory obecne były różnorodne tematy związane z muzykologią, w tym zarówno aspektami systematycznymi, jak i historycznymi oraz etnomuzykologicznymi. Analizował bogaty materiał muzyczny z rozmaitych okresów oraz kultur, a także różnych warstw społecznych, stawiając sobie za cel nadanie swoim badaniom charakteru uniwersalnego. Znaczną część swoich prac poświęcił niemieckiej muzyce ludowej regionów wschodnich, co podkreśla jego przekonanie, że muzyka ludowa stanowi spoiwo europejskiego dziedzictwa muzycznego.

Ważniejsze prace

Walter Wiora, wybitny badacz muzyki, pozostawił po sobie liczne znaczące publikacje, które wniosły istotny wkład w rozwój muzykologii. Oto niektóre z jego najważniejszych prac:

  • Die deutsche Volksliedweise und der Osten (Wolfenbüttel-Berlin 1940),
  • Zur Frühgeschichte der Musik in den Alpenlandern (Bazylea 1949),
  • Das echte Volkslied (Heidelberg 1950),
  • Europäische Volksmusik und abendländische Tonkunst (Kassel 1957),
  • Die geschichtliche Sonderstellung der abendländischen Musik (Moguncja 1959),
  • Die vier Weltalter der Musik (Stuttgart 1961),
  • Komponist und Mitwelt (Kassel 1964),
  • Das deutsche Lied: Zur Geschichte und Ästhetik einer musikalischen Gattung (Wolfenbüttel-Zurych 1971),
  • Historische und systematische Musikwissenschaft (Tutzing 1972),
  • Ergebnisse und Aufgaben vergleichender Musikforschung (Darmstadt 1975),
  • Das musikalische Künstwerk (Tutzing 1983).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 210–211. ISBN 978-83-224-0935-0.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3959. ISBN 0-02-865571-0.

Oceń: Walter Wiora

★★★★★
Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:19