Mieczysław Całka

Kultura i sztuka

Mieczysław Całka był uznawanym aktorem polskim, który urodził się 25 września 1935 roku w Katowicach. Jego życie artystyczne było pełne zaangażowania i pasji, co zaowocowało licznymi osiągnięciami w teatrze i filmie.

Jego kariera trwała przez wiele lat, aż do jego odejścia 8 września 2003 roku w Zabrzu, gdzie zmarł. Odznaczał się wyjątkowym talentem, który przyczynił się do rozwoju polskiego przemysłu teatralnego oraz filmowego.

Życiorys

W roku 1963 Mieczysław Całka pomyślnie zdał eksternistyczny egzamin aktorski, co otworzyło mu drogę do kariery w sztuce. Jego pierwsze kroki na scenie miały miejsce w zespołach teatralnych, takich jak Estrada Śląska, gdzie występował w latach 1956–1959. Następnie dołączył do Teatru Polskiego w Bielsku-Białej, tam pracując w latach 1967–1917. Największą część swojej kariery aktorskiej spędził na deskach Teatru Nowego w Zabrzu, gdzie grał nieprzerwanie od 1959 do 1967 oraz ponownie od 1971 do 1991. Oprócz tego, jego talent zyskał uznanie w dwóch spektaklach Teatru Telewizji, które miały miejsce w latach 1974 i 1979, a także wystąpił w czterech audycjach Teatru Polskiego Radia w latach 1978-1980.

Nagrody i odznaczenia

  • 1980 – Złota Odznaka „Zasłużony dla Województwa Katowickiego”,
  • 1984 – Złoty Krzyż Zasługi,
  • 1987 – Złota Maska za rolę Nieśmiałowskiego w przedstawieniu „Klub Kawalerów” Michała Bałuckiego.

Filmografia

Mieczysław Całka, znany z różnych ról filmowych, ma na swoim koncie wiele interesujących projektów telewizyjnych i filmowych. Oto przegląd jego najważniejszych kreacji:

  • Sól ziemi czarnej (1969) – powstaniec,
  • Ptaki, ptakom… (1976) – SA-man,
  • Jest mi lekko (1982) – zawiadowca stacji,
  • Dom (1982) – brygadzista (odc. 8),
  • Blisko, coraz bliżej (1982) – odc. 1–5,
  • Magnat (1986),
  • Biała wizytówka (1986) – górnik Szreter (odc. 1–4),
  • Rodzina Kanderów (1988) – odc. 11,
  • Kornblumenblau (1988).

Oceń: Mieczysław Całka

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:18