Karolina Breguła

---

Życiorys

Karolina Breguła jest utalentowaną artystką, która przez rok zgłębiała tajniki anglistyki. Następnie, w latach 2000–2002, kształciła się w uznawanej szkole fotograficznej GFU przy Folkuniversitetet w Sztokholmie. Po tych doświadczeniach kontynuowała naukę w Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie od 2002 do 2004 roku.

Jej dalsza edukacja miała miejsce w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi, gdzie w latach 2005–2010 studiowała fotografię. Breguła nie poprzestała na tym, bowiem w latach 2011–2015 realizowała tam studia doktoranckie. W 2016 roku uzyskała stopień doktora sztuki filmowej na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej tej uczelni.

W życiu zawodowym Breguła dzieliła się swoją wiedzą, prowadząc zajęcia z przedmiotu „Myślenie projektowe w fotografii” w Warszawskiej Szkole Reklamy. Obecnie pełni funkcję adiunktki w Pracowni Filmu Społecznego na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie.

Mieszka i tworzy w Warszawie, jednak w ostatnich latach również spędza czas na Tajwanie, co pozwala jej na rozwijanie swoich artystycznych inspiracji.

Twórczość

Breguła to artystka, która znana jest przede wszystkim z tworzenia różnorodnych dzieł, takich jak fotografie, filmy, instalacje oraz akcje artystyczne, które mają miejsce w przestrzeni miejskiej. Jej prace analizują zarówno współczesną rolę dzieła sztuki, jak i specyfikę artystyczną, skupiając się na zagadnieniach dotyczących podmiotowości, relacji władzy, utopijnych wizji oraz mechanizmów kontrolnych i manipulacyjnych.

Duży wpływ na rozwój jej kariery miała osoba Józefa Robakowskiego, który był jej profesorem w łódzkiej szkole filmowej. Artystka przyznaje:

„Robakowski nauczył mnie, że ważne jest to, żeby wiedzieć, co ma się do powiedzenia. Będąc w szkole filmowej, zaczęłam myśleć jak artystka, zrozumiałam, że fotografia może być czymś więcej niż rzemiosłem, wyuczonym fachem.”

Wczesne prace Breguły wpisują się w aktywizm artystyczny. Była aktywnie zaangażowana w walkę z nietolerancją, współpracując z Kampanią Przeciw Homofobii oraz współtworząc projekt MultiKulti. W 2003 roku stworzyła cykl zdjęć pt. „Niech nas zobaczą”, który ukazuje portrety par homoseksualnych i został wykorzystany w głośnej kampanii społecznej.

Innym projektem jest Lovebook, seria fotografii wykonanych telefonem komórkowym oraz krótki film wideo, które również podkreślają jej twórcze podejście do współczesnych tematów. W latach 2007–2009 prowadziła wytwórnię płytową Kuka Records, co dodatkowo wzbogaciło jej doświadczenie .

Breguła interesuje się także refleksją nad sztuką. W 2007 roku wydała książkę „66 rozmów o sztuce współczesnej”, a w 2010 roku uruchomiła internetowe „Biuro Tłumaczeń Sztuki”, którego celem było interpretowanie dzieł sztuki na zlecenie odbiorców.

W 2012 roku zorganizowała konferencję „Formy przestrzenne wobec katastrofy” w Elblągu, powiązaną z historycznymi Biennale Form Przestrzennych z lat 60. i 70. Dzięki współpracy z naukowcami Breguła miała okazję badać znaczenia i konteksty rzeźb, analizując również ich wpływ na psychikę mieszkańców Elbląga. Z badań wynikało, że zauważalne skojarzenia form z minionymi reżimami były dla wielu mieszkańców kontrowersyjne. Projekt ten uwieńczony został publikacją „Formy przestrzenne jako centrum wszystkiego”, wydaną przez Fundację Bęc Zmiana w 2013 roku.

Od 2013 roku Breguła rozwija także swoją karierę filmową, a jej pierwsza realizacja reżyserska to mockument „Fire-Followers”, do którego napisała scenariusz oraz stworzyła kostiumy, współpracuąc z Patrycją Rabińską. Film zyskał uznanie i był częścią ekspozycji w pawilonie Rumunii na 55. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji.

W 2016 roku Breguła zrealizowała film „Office for Monument Construction”, dla którego była również scenarzystką i montażystką (wraz ze Stefanem Paruchem), a także współproducentką, współpracując z Aleksandrą Wojtaszek. W kolejnym roku stworzyła musical „Wieża”, do którego sama napisała scenariusz oraz zaprojektowała scenografię. Projekt ten początkowo powstał jako opera architektoniczna na wystawę w Pawilonie Polskim na 14. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji. W 2014 roku musical wystawiony został w trzech lokalizacjach w Warszawie: w bloku na Osiedlu Za Żelazną Bramą, w Warszawskiej Operze Kameralnej oraz w Instytucie Teatralnym. Wersja z 2017 roku była rozszerzoną interpretacją tego dzieła i została zaprezentowana na Biennale Sztuki w Göteborgu.

Nagrody i wyróżnienia

Karolina Breguła, uznawana za jedną z czołowych postaci współczesnej sztuki, zdobyła liczne nagrody i wyróżnienia, które potwierdzają jej talent oraz oryginalność twórczości. W 2007 roku artystka zdobyła trzecie miejsce w prestiżowym konkursie Samsung Art Master za swój film zatytułowany Kamera wideo.

Rok 2009 przyniósł jej uznanie w postaci zarówno pierwszej, jak i trzeciej nagrody w zawodach One Minutes, co było ważnym krokiem w jej karierze artystycznej. W 2012 roku Breguła została laureatką stypendium przyznawanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a kolejny rok, 2013, okazał się niezwykle owocny dzięki wsparciu ze strony Funduszu Wyszehradzkiego, Młodej Polski MKiDN oraz UNESCO.

W tym samym roku zdobyła drugą nagrodę w konkursie Spojrzenia – Nagroda Fundacji Deutsche Bank, którego współorganizatorem była Zachęta Narodowa Galeria Sztuki. W 2014 roku artystka była nominowana w tym samym konkursie i miała zaszczyt reprezentować Rumunię podczas 55. Biennale Sztuki w Wenecji, co stanowiło ogromne wyróżnienie w jej karierze.

Karolina Breguła to również laureatka Złotego Pazura, którego przyznano jej na 41. Festiwalu Filmowym w Gdyni za film Office for Monument Construction w 2016 roku. W kolejnych latach, w 2017 roku, zdobyła nagrodę Jantar za scenariusz do filmu Wieża na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”, który został doceniony za swą unikalną i absurdalną metaforę współczesnej rzeczywistości.

Wybrane wystawy i projekty indywidualne

W ciągu ostatnich lat Karolina Breguła zrealizowała wiele intrygujących wystaw i projektów artystycznych.

• W 2019 roku miała miejsce wystawa pod tytułem Skwer w Królikarni w Warszawie,
• W 2018 roku artystka zaprezentowała projekt Wieża w CSW Zamek Ujazdowski, również w Warszawie,
• W 2017 roku miała miejsce wystawa Skwer w Fotoaura Institute of Photography w Tainan, Tajwan,
• Ten rok to także edukacyjna ekspozycja Światłowstręt w Galerii Labirynt w Lublinie,
• Niezwykle interesującym wydarzeniem stała się Wieża, przedstawiana jako musical,
• Również w 2016 roku zrealizowała Office for Monument Construction w Gallery Market w Glasgow,
• Ciekawa ekspozycja Remont, słowo wstrętne jak karaluch miała miejsce w Galerii Arsenał w Białymstoku,
• W 2015 roku zrealizowała projekt Ja po rzeźbach nie płaczę w lokalu _30 w Warszawie,
• Również Stories w Instytucie Polskim w Berlinie,
• W 2014 roku miała wystawę The Soup w AC Institute w Nowym Jorku,
• W tym samym roku prezentowany był projekt Progress w Eastwards Prospectus w Bukareszcie,
• Niezwykle ciekawą ekspozycją była Wieża w Warszawskiej Operze Kameralnej w Warszawie,
• W 2013 roku miała miejsce wystawa Wyjście w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie,
• W tym samym czasie Centrum wszystkiego prezentowało jej dzieła w Atlas Sztuki w Łodzi,
• Jako artystka wzięła też udział w Wyrwać z korzeniami, Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach,
• W Gdańsku zaprezentowała projekt Wrzeszcz art!, w Kolonii Artystów,
• Rok 2012 przyniósł projekt Runda med förklaring av offentliga utsmyckningar (performatywne oprowadzanie po mieście) w Muzeum Sztuki w Kalmar,
• Artystka zrealizowała również Śniadanie na trawie (performatywne oprowadzanie po wystawie) w Euro Art w Łodzi,
• W wystawie Przeciąg w Zachęcie 13 Muz w Szczecinie wzięła udział w 2012 roku,
• Rok 2011 zaowocował niezwykle ważnymi projektami, w tym Fotografie korekcyjne – dokumentacja w Galerii Archeologia Fotografii w Warszawie,
• W tej samej przestrzeni miały miejsce Fotografie korekcyjne (instalacje w przestrzeni miasta),
• Znaczącym wydarzeniem była także Rekonstrukcja archiwum Galerii Wschodniej w Galerii Wschodniej w Łodzi (happening, wystawa indywidualna),
• Miłośnik sztuki to nowoczesne podejście do sztuki realizowane w Biurze Tłumaczeń Sztuki w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku (happening, wystawa indywidualna),
• W tym czasie Karolina Breguła zorganizowała Sztuka użyteczna – Richard Long „A line made by walking” (happening) podczas Festiwalu No Women No Art w Poznaniu,
• Wiele z jej inicjatyw dotyczyło Tłumaczenia sztuki, zrealizowanego w Galerii 13 Muz, Zachęta Szczecin,
• Dodatkowo projekty związane z Tłumaczeniem sztuki w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie,
• W wielu projektach uczestniczyła też przy Tłumaczeniu sztuki (prowadzone przez Katarzynę Kazimierowską) w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie,
• W realizacjach brała także udział przy Tłumaczeniu sztuki w CSW „Łaźnia” w Gdańsku,
• Rok 2010 to Dobrzy sąsiedzi, zrealizowane w Halo Galeria w Olsztynie,
• Artystka wystawiła także projekt Niech nas zobaczą w Akademickim Centrum Kultury w Lublinie,
• W tym czasie realizowała projekt Dobrzy sąsiedzi w Galerii Szara w Cieszynie,
• W 2010 roku warszawska przestrzeń była także miejscem projektu W środku lata, Pl. Konstytucji w Warszawie,
• Rok 2009 stał się czasem realizacji Dobrzy sąsiedzi, z projektami związanymi z lokalnymi społecznościami w Grodnie,
• W Krolewcu powstało Dobrzy sąsiedzi, pożyczanie produktów do upieczenia ciasta,
• W Lwowie artystka opisała Dobrzy sąsiedzi, zakupy na bazarze,
• Również projekt Dobrzy sąsiedzi w Cieszynie oraz podsłuchiwanie w Żylinie były jej częścią,
• 2008 rok przynosi inne inspiracje, w tym Pogotowie artystyczne w XS Galery w Kielcach,
• W Galerii znad Wisły w Wilnie zrealizowano projekt Mężatki,
• Z kolei Lovebook został wystawiony w Galerii Pauza w Krakowie,
• Rok 2007 przyniósł wydarzenie Pałer w Muzeum Kinematografii w Łodzi,
• Również Lovebook zagościł w Galerii 65 w Warszawie,
• W Galerii Nowych Mediów w Gorzowie Wielkopolskim odbyła się wystawa Mężatki oraz Kamera wideo,
• W 2006 roku artystka przedstawiła Widzi mi się pałac w ramach Polish culture days w Uppsali,
• Udział w Widzi mi się pałac na Desigh Hu w Budapeszcie,
• Mężatki były także prezentowane w Galerii Program w Warszawie,
• W Łodzi po raz kolejny zaprezentowano Mężatki,
• Również Niezależna ekspozycja Niech nas zobaczą miała miejsce w Collegium Polonicum w Słubicach,
• W samej Warszawie i poza Polską miały miejsce różnorodne projekty, w tym w Fachhochschule w Poczdamie oraz w Main LIBS we Frankfurcie,
• W wielu obszarach artystka powtarzała formułę Niech nas zobaczą, w Galerii Jubileuszowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie w 2005 roku,
• W tym roku odbyła się też wystawa All I see is the palace w Galerii Traffic w Warszawie,
• Intensywne zaangażowanie w dzieła sztuki było również widoczne podczas projektów w Niemczech, m.in. w Neues Rathaus w Göttingen,
• W Poczdamie zaprezentowano projekt Niech nas zobaczą w Landtag, Stadt und Landesbibliothek,
• Z kolei w Chociebużu oraz Kolonii miały miejsce różne inicjatywy związane z No Women No Art i podobnymi działaniami,
• Rok 2004 to przełomowe momenty, w tym Artysta na sprzedaż w Jazzgot w Warszawie,
• Niezwykle interesujące były także wystawy w Galerii „5”, Górnośląskim Centrum Kultury w Katowicach,
• Uzyskały uznanie również jej prace w Galerii INTACTO w Katowicach oraz Goethe Institute w Bukareszcie,
• Tego samego roku artystka pokazała swoje prace na wystawie w Atrium der ver.di Bundesverwaltung w Berlinie,
• W 2003 roku zrealizowano projekty Niech nas zobaczą w Galerii Towarzystwa Sztuk Pięknych „Pałacyk” w Warszawie,
• Także Kraków zyskał swoje miejsce w historii artystki dzięki Galerii Burzym & Wolff,
• Inicjatywy w Gdańsku, Sosnowcu oraz Wrocławiu przypisały sukces wystawom Niech nas zobaczą,
• W 2003 roku także Kino Luna w Warszawie było miejscem jednej z jej wystaw.

---

Oceń: Karolina Breguła

---