Jacek Cieszewski to postać wybitna w polskim świecie mediów. Urodził się 12 stycznia 1933 roku w Katowicach i przeżył życie, które w sposób znaczący wpłynęło na polską scenę dziennikarską. Przez wiele lat swoją karierę zawodową połączył z działalnością publicystyczną, a jego głos w sprawach społecznych i politycznych był nieoceniony.
Niestety, zmarł 22 lutego 2016 roku w tym samym mieście, w którym się urodził. Jego działalność w NSZZ „Solidarność” była kluczowa w okresie przemian, jakie miały miejsce w Polsce.
Życiorys
Jacek Cieszewski był osobą, której ścieżka edukacyjna rozpoczęła się w katowickim Liceum Sztuk Plastycznych, gdzie ukończył naukę w 1952 roku. Następnie kontynuował kształcenie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, kończąc studia w 1965 roku. Już jako uczeń liceum zaczął interesować się dziennikarstwem, co zaowocowało jego pracą w różnych czasopismach. W latach 1950–1952 był redaktorem magazynu „Sport”, a następnie współpracował z „Panoramą” (1954–1957) oraz „Trybuną Robotniczą” (1958–1968).
W okresie 1968–1970 zrezygnował z kariery dziennikarskiej, podejmując pracę jako marynarz w Polskiej Żegludze Morskiej. Do branży wrócił w 1971 roku, kiedy to objął stanowisko zastępcy redaktora naczelnego tygodnika „Panorama”. W ciągu swojego życia był także członkiem PZPR, przynależąc do partii w latach 1959–1961 oraz 1964–1982, pełniąc funkcję sekretarza w Podstawowej Organizacji Partyjnej w redakcji „Panoramy”.
Styczeń 1982 roku przyniósł mu zwolnienie z pracy, które było rezultatem weryfikacji dziennikarzy. Cieszewski został pozbawiony możliwości wykonywania zawodu, jednak w latach 1985–1987 pracował na pół etatu w Ośrodku Postępu Technicznego. W 1983 roku zaangażował się w ruch opozycyjny przeciwko komunizmowi, współpracując z Archiwum Solidarności, posługując się pseudonimem „Jerzy Fajerant”. W tym czasie napisał dwie publikacje na temat strajków: jedną o KWK Ziemowit pt. „Co powiedzą nasze dzieci” (1986) oraz drugą o KWK „Wujek” pt. „Użyto broni” (1988).
W 1990 roku, po kilku latach zawirowań, powrócił do dziennikarstwa jako redaktor naczelny „Trybuny Śląskiej” (1990–1992), a później kierował tygodnikiem „Echo” (1992–1994). Od 1995 roku do momentu przejścia na emeryturę w 1998 roku, pełnił rolę redaktora miesięcznika „Gospodarka Śląska”. Na początku lat 90. XX wieku był także jednym z twórców katowickiego oddziału „Gazety Wyborczej”. Od 1990 do 2000 roku zasiadał w władzach Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, co świadczy o jego zaangażowaniu w życie dziennikarskie kraju.
Publikacje książkowe
Oto zestawienie publikacji książkowych autorstwa Jacka Cieszewskiego:
- Sprawa pana X i inne (Wydawnictwo Śląsk, 1967) – współautorstwo ze Stanisławem Sokołowskim,
- Smak morza (Wydawnictwo Iskry, 1972),
- Co powiedzą nasze dzieci? (Wydawnictwo Most, 1986),
- Użyto broni (Biblioteka Obserwatora Wojennego, 1988),
- Przepychanka (NOWa, 1989),
- Uparci z Piasta (2001).
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Bartosz T. Wieliński | Jarosław Juszkiewicz | Sylwia Lipka | Janusz Nowożeniuk | Adam Rozlach | Michał Ogórek | Maciej Dąbrowski (youtuber) | Wojciech Szczawiński | Witold Repetowicz | Grzegorz Grzegorek | Bożena Lidia Szmel | Jarosław Lewicki | Irena Myczka-Weber | Sylwester Szefer | Anita Gargas | Kamil Durczok | Ewelina Kopic | Angelika Mucha | Henryk BroderOceń: Jacek Cieszewski