Halina Balon

W ciągu swojej kariery sportowej była członkinią Górniczego Klubu Sportowego w Katowicach, a przez okres lat 1969–1971 reprezentowała Krakowski Klub Szermierzy. W latach 1973–1980, z krótką przerwą w 1976 roku, ponownie związała się z GKS, a następnie z AZS-AWF w Warszawie.

Halina Balon kształciła się na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1967-1970, a następnie na ASP w Warszawie od 1970 do 1973 roku. Po ukończeniu studiów uzyskała dyplom i rozpoczęła pracę jako grafik, współpracując z wieloma czasopismami sportowymi, takimi jak "Sportowiec", "Auto Moto" oraz "Magazyn Olimpijski".

Halina prowadziła również własną działalność – Pracownię Plastyczną Łagutko Halina, gdzie specjalizowała się w projektowaniu i tworzeniu biżuterii.

W 1971 roku podczas mistrzostw świata w Wiedniu, razem z Krystyną Machnicką-Urbańską, Barbarą Wysoczańską, Elżbietą Franke oraz Jolantą Bebel-Rzymowską wywalczyła trzecie miejsce w turnieju drużynowym. Jej kariera na igrzyskach olimpijskich zaczęła się w Meksyku w 1968 roku, gdzie indywidualnie odpadła w pierwszej rundzie, a drużynowo zdobyła siódme miejsce. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Monachium, udało jej się dotrzeć do ćwierćfinałów, a ponownie drużynowo uplasowała się na siódmej pozycji.

Na życie osobiste Haliny wpłynęła miłość do kierowcy rajdowego Zbigniewa Łagutki, z którym ma syna, Krzysztofa. Dzięki swojemu zróżnicowanemu dorobkowi zarówno w sporcie, jak i w sztuce, Halina Balon pozostaje inspiracją dla wielu młodych artystów i sportowców.