Karol Kossok

---

Kariera piłkarska

1. FC Katowice

Karol Kossok, urodzony 28 stycznia 1907 roku w Katowicach, rozpoczął swoją przygodę z futbolem w 1. FC Katowice, który wówczas funkcjonował pod nazwą FC Preußen 05 Kattowitz. Już jako czternastolatek wstąpił do drużyny juniorów. Jego debiut na poziomie seniorów nastąpił po dwóch latach, gdy w kwalifikacyjnym meczu o awans do klasy A zdobył jedyną bramkę, zapewniając zwycięstwo drużynie. Po tym wydarzeniu Kossok na stałe dołączył do kadry seniorów.

Sezon 1927 to czas, gdy 1. FC Katowice zadebiutowało w I lidze, którą utworzono na zasadzie wyboru drużyn zdolnych do reprezentowania elity polskiego futbolu. Kossok miał swój debiut w I lidze 3 kwietnia 1927 roku, w meczu z Ruchem Chorzów, gdzie zaskoczył wszystkich, strzelając pierwszego gola w historycznym pojedynku, kończąc z hat trickiem. Niektóre źródła sugerują, że zdobył w tym meczu cztery bramki, co uczyniłoby go pierwszym zawodnikiem w historii, który osiągnął taki wynik w jednym spotkaniu I ligi. Rozgrywki zakończono z tytułem wicemistrza Polski, a Kossok wystąpił w siedemnastu meczach, zdobywając łącznie trzynaście goli, co uczyniło go trzecim najlepszym strzelcem zespołu.

W lutym 1928 roku w towarzyskim meczu z Naprzodem Lipiny Kossok pokazał swój talent, zdobywając pięć goli w wygranym 9:3 spotkaniu. W sierpniu tego samego roku przeszedł na pozycję bramkarza, zastępując Emila Görlitza w ligowym meczu z Czarnymi Lwów. Niestety, w listopadzie został zawieszony przez klub na ważne spotkanie z Pogonią Lwów (1:0, 4 listopada 1928). Sezon zakończył na piątym miejscu w tabeli, Kossok rozegrał dwadzieścia sześć meczów, zdobywając szesnaście goli, co uczyniło go najlepszym strzelcem drużyny. Po sezonie przeszedł do Cracovii, kierując się ambicjami, które nie mogły być zrealizowane w „niemieckim” klubie, jak tłumaczył Jerzy Herisch.

Cracovia

W 1929 roku, Kossok dołączył do Cracovii, gdzie mógł współpracować z dwoma znakomitymi technikami, Kałużą i Sperlingiem, co miało zapewnić mu sportową satysfakcję. Jego decyzja była również wynikiem pragnienia ojca, który marzył, aby synowie grali w polskich klubach. W Cracovii uzyskał też dobrze płatną pracę, jednak musiał udowodnić, że nie narusza zasad amatorskiego sportu. Swoje występy dla „Pasów” rozpoczął 19 maja 1929 roku, strzelając pierwszego gola w wygranym 5:0 meczu z Wartą Poznań.

Po kontuzji, którą odniósł w meczu z Wisłą Kraków (3:1, 9 czerwca 1929), Kossok wrócił do gry i zakotwiczył w drużynie na dłużej. W listopadzie 1929 roku, podczas meczu z Czarnymi Lwów, zdobył hat tricka, a w całym sezonie uzbierał 17 bramek, co uczyniło go najlepszym strzelcem drużyny. Dodatkowo, w grudniu tamtego roku, zdobył trzy bramki w towarzyskim meczu z Legią Kraków (9:2, 15 grudnia 1929).

W sezonie 1930 Kossok objął kapitańską opaskę po Józefie Kubińskim. Jego imponująca forma przejawiała się w wielu meczach, w tym w triumfie 3:0 nad Ruchem Chorzów, gdzie strzelił trzy bramki. Warto zaznaczyć, że na stałe przyczynił się do zwycięstw zespołu, zdobywając tytuł najlepszego strzelca ligi z ostatecznym wynikiem 24 bramek w 22 meczach. Niestety, mimo sukcesu, marzenia o gratyfikacji ze strony klubu pozostały niespełnione, co zmusiło go do rozważenia odejścia.

Pogoń Lwów

Kossok w 1931 roku przybył do Pogoni Lwów, gdzie, według relacji, sam zaoferował swoje usługi. Wraz z nowym zespołem odniósł sukcesy, zdobywając cztery gole w przedsezonowych meczach towarzyskich, w tym w wygranej 9:1 z Ukrainą Lwów. 19 kwietnia 1931 roku zadebiutował w Pogoni, strzelając gola w meczu z Warszawianką (5:1). Seria sukcesów Kossoka trwała z każdym meczem, zdobywając bramki we wrześniu i powtarzając hat tricka w rywalizacji z Warszawianką i podczas sparingu z Hasmoneą Lwów. Zespół zakończył sezon na czwartym miejscu, a Kossok stał się najlepszym strzelcem drużyny oraz zdobył drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców ligi. Niestety, jego ambicje finansowe nie zostały spełnione przez klub, co sprawiło, że Kossok odszedł w poszukiwaniu nowych wyzwań.

Powrót do Cracovii

Karol Kossok powrócił do Cracovii po rocznej karencji, mając nadzieję na kontynuację swojej kariery. Jego pierwszy mecz po powrocie odbył się 2 kwietnia 1933 roku przeciwko Podgórzu Kraków, gdzie jego zespół zwyciężył 3:0, a Kossok był autorem jednego z goli. Wyzwania zdrowotne znów pokrzyżowały mu plany, gdy po kontuzji odniesionej w starciu z Wartą Poznań (4:1, 14 maja 1933) nie mógł zagrać do końca sezonu, a Cracovia ukończyła rozgrywki na czwartym miejscu.

W marcu 1934 roku Kossok, w dobrym stylu, zdobył trzy goli w towarzyskim meczu z Pogonią Katowice (3:1, 11 marca 1934). Po długiej przerwie jego powrót odbył się w spotkaniu z Podgórzem Kraków (3:1, 2 sierpnia 1934). Zimą 1934 roku notował sukcesy, zdobywając cztery bramki z Polonią Warszawa (5:0, 18 listopada 1934), a 1936 rok przyniósł mu nowe wyzwania, obejmując rolę grającego trenera. Kossok z powodzeniem prowadził swoją drużynę, zdobywając liczne bramki, a w czerwcu zdobyto mistrzostwo rundy wiosennej.

W sierpniu zdobył hat tricka w meczu z RKS-em Hajduki (13:0, 9 sierpnia 1936), a po zakończeniu sezonu Cracovia powróciła do I ligi, zapewniając Kossokowi szansę na występy, jednak w sezonie 1937 nie zagrał żadnego meczu. Ostatecznie, cała jego kariera sportowa była dowodem poświęcenia oraz talentu w polskim futbolu.

Kariera reprezentacyjna

Reprezentacja Polski

Kossok, znany polski piłkarz, aktywnie reprezentował Polskę w latach 1928–1932. W tym okresie rozegrał pięć meczów, w których zdobył imponujące trzy bramki. Jego debiut miał miejsce 1 lipca 1928 roku, kiedy to zagrał w drużynie prowadzonej przez Tadeusza Kuchara w towarzyskim spotkaniu przeciwko Szwecji, które zakończyło się zwycięstwem Polski 2:1.

Zaledwie kilka lat później, 5 lipca 1931 roku, Kossok dokonał swojej pierwszej bramkowej sztuki, zdobywając gola w meczu z Łotwą, który Polska wygrała z wynikiem 6:0. Jego kariera w reprezentacji dobiegła końca po kolejnym udanym meczu z Łotwą, gdzie, 2 października 1932 roku, Kossok wykorzystał swoje umiejętności strzeleckie, wpisując się na listę strzelców na początku drugiej połowy meczu, który Polska również wygrała 2:1.

Kariera trenerska

Cracovia

W sezonie 1936, Karol Kossok objął funkcję grającego trenera w Cracovii, która niedawno doświadczyła spadku do A klasy pod kierownictwem Aloisa Pulpittela. Jego debiut na ławce trenerskiej drużyny miał miejsce 29 marca 1936 roku, w meczu, który zakończył się imponującym zwycięstwem 4:0 nad Fablokiem Chrzanów. Zespół Kossoka zakończył rozgrywki okręgu krakowskiego na pierwszej pozycji z łącznym dorobkiem dwudziestu siedmiu punktów,notując trzynaście zwycięstw oraz jeden remis, przy stosunku bramek wynoszącym 56:10.

Na mocy decyzji Polskiego Związku Piłki Nożnej, „Pasy” miały możliwość awansu do eliminacji barażowych dzięki wynikom sportowym. W pierwszej fazie eliminacji drużyna Kossoka zajęła pierwszą lokatę z dziesięcioma punktami (pięć zwycięstw, jeden remis; stosunek bramek 36:1), wyprzedzając Pogoń Stryj, RKS Hajduki i Polonię Przemyśl. Na skutek odniesionych sukcesów, Cracovia zdobyła awans do I ligi, wygrywając baraże w grupie finałowej z dorobkiem dziesięciu punktów (cztery zwycięstwa, dwa remisy; stosunek bramek: 15:4), co pozwoliło im wyprzedzić AKS Chorzów, Śmigły Wilno oraz Brygadę Częstochowa. Po zakończeniu sezonu rolę trenera przejął Franciszek Zastawniak.

Reprezentacja Polski

W połowie 1935 roku, Kossok podjął pracę w Polskim Związku Piłki Nożnej, obejmując rolę trenera objazdowego. W 1936 roku współpracował z selekcjonerem Józefem Kałużą w kontekście przygotowań do igrzysk olimpijskich w Berlinie. Jego czas w Polskim Związku Piłki Nożnej zaowocował prowadzeniem reprezentacji 10 października 1937 roku w wygranym meczu 2:1 z Łotwą, który miał miejsce w Katowicach. Kossok kontynuował swoją pracę dla związku aż do końca 1937 roku.

Polonia Warszawa

W sezonie 1938, Kossok został nowym trenerem Polonii Warszawa, przejmując obowiązki od Jerzego Bułanowa, który zdobył awans do I ligi z „Czarnymi Koszulami” w poprzednim sezonie. Jego debiut dla Polonii miał miejsce 10 kwietnia 1938 roku, kiedy to drużyna niestety przegrała 7:1 z Wartą Poznań. Mimo tego chwilowego niepowodzenia, zespół Kossoka uplasował się na czwartym miejscu w tabeli na koniec sezonu ligowego. Lokalne gazety podkreślały jego zasługi, twierdząc, że przekształca ospałą drużynę w zespół bojowników. Kossok umiał zarówno doskonale zarządzać na boisku, jak i skutecznie działać w administracji.

Niestety, sezon 1939 nie został dokończony z powodu wybuchu II wojny światowej. W czasie, gdy rozgrywki zostały przerwane, Kossok prowadził Polonię przez dwanaście kolejek, a drużyna znajdowała się na siódmej pozycji w tabeli.

Statystyki

Klubowe (1927–1937)

W latach 1927–1937 Karol Kossok miał bogate doświadczenie klubowe, grając w czołowych polskich zespołach, w tym 1. FC Katowice oraz Cracovii. Jego osiągnięcia na boisku odzwierciedlają się w licznych meczach i zdobytych bramkach.

Sezon	Klub	Liga	Liga krajowa		Baraże		Łącznie
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
1927	1. FC Katowice	I Liga	17	13	–		17	13
1928	26		16	26			16
1929	Cracovia		15	17			15	17
1930	22		24	22			24
1931	Pogoń Lwów		22	22			22	22
1932	niestowarzyszony
1933	Cracovia	I Liga	3	1	–		3	1
1934			6	5			6	5
1935			6	2			6	2
1936		A klasa	5	8	5	6	10	14
1937		I liga	–
Podsumowanie
Razem	1. FC Katowice		43	29	–		43	29
	Cracovia		57	57	5	6	62	63
	Pogoń Lwów		22	22	–		22	22
Razem w karierze			122	108	5	6	127	114

Statystyki przedstawiają jego wkład w drużynach, ilustrując liczbę meczów oraz zdobytych bramek zarówno w lidze krajowej, jak i w barażach.

Reprezentacja Polski

Karierę reprezentacyjną Kossok rozpoczął w 1928 roku, zyskując reputację utalentowanego zawodnika, który był zdolny do rywalizacji na wysokim poziomie.

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki
Polska	1928	1	0
	1929	0	0
	1930	0	0
	1931	3	2
	1932	1	1
Łącznie		5	3

W przeciągu swojej kariery w reprezentacji narodowej, Kossok wziął udział w kilku meczach, zdobywając istotne doświadczenie, które miało wpływ na jego późniejsze wyniki. Liczby mówią same za siebie – odbył pięć meczów, zdobywając trzy bramki.

Mecze i bramki w drużynie narodowej
Polska
Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wynik	Bramka	Typ rozgrywek
1.	01.07.1928	Katowice, Polska	Szwecja	2:1	–	towarzyski
nieoficjalny	02.06.1929	Poznań, Polska	Węgry	5:1	–	Puchar Europy Środkowej Amatorów
nieoficjalny	04.08.1929	Kraków, Polska	Czechosłowacja	2:2	–	Puchar Europy Środkowej Amatorów
nieoficjalny	11.05.1930	Budapeszt, Węgry	Węgry	3:1	–	Puchar Europy Środkowej Amatorów
nieoficjalny	15.06.1930	Kraków, Polska	Austria	3:1	–	Puchar Europy Środkowej Amatorów
2.	05.07.1931	Ryga, Łotwa	Łotwa	0:5	–	towarzyski
3.	23.08.1931	Warszawa, Polska	Rumunia	2:3	–	towarzyski
4.	11.10.1931	Bruksela, Belgia	Belgia	2:1	–	towarzyski
5.	02.10.1932	Warszawa, Polska	Łotwa	2:1	–	towarzyski

Trenerskie

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Kossok przeszedł na ławkę trenerską, gdzie jego wpływ na rozwój drużyn był równie znaczący, co w trakcie gry.

Sezon	Zespół	Liga
			Mecze	Wygrane	Remisy	Przegrane	% wygranych
1936	Cracovia	A klasa	14	13	1	0	92.9
		baraże	12	9	3	0	75.0
1937	Polska	tow.	1	1	0	0	100.0
1938	Polonia Warszawa	I Liga	19	9	1	9	47.4
1939			12	5	2	5	41.7
Podsumowanie
Razem
	Cracovia		26	22	4	0	84.6
	Polska		1	1	0	0	100.0
	Polonia Warszawa		31	14	3	14	45.2
Razem w karierze			58	37	7	14	63.8

Statystyki z czasów jego pracy jako trener pokazują efektywność jego strategii oraz umiejętności zarządzania zespołem, prowadząc drużyny do licznych zwycięstw oraz sukcesów. Wciąż jest postacią inspirującą dla wielu młodych sportowców.

Sukcesy

1. FC Katowice

Karol Kossok odniósł znaczący sukces, zdobywając wicemistrzostwo Polski w sezonie 1927. To osiągnięcie utwierdziło jego pozycję w polskim futbolu i przyczyniło się do uznania go za jednego z czołowych zawodników tamtych czasów.

Cracovia

Następnie, grając w drużynie Cracovii, Kossok zdobył mistrzostwo Polski w sezonie 1930, co było jednym z największych sukcesów w jego karierze.

W tym samym klubie, w sezonie 1934, zajął drugie miejsce w rozgrywkach, co potwierdza jego nieustającą formę i wpływ na zespół.

Indywidualne

W 1930 roku, Karol Kossok zasłużył na tytuł króla strzelców I ligi, co świadczy o jego niezwykłych umiejętnościach strzeleckich. Również w sezonie 1931 zajął drugie miejsce w klasyfikacji strzelców, co dowodzi jego ciągłej dominacji na boisku.

Wyróżnienia

W 1930 roku został uhonorowany tytułem piłkarza roku przez ekspertów piłkarskiej encyklopedii Fuji, co jest dowodem jego wielkiego talentu i znaczenia w polskiej piłce nożnej.

Dodatkowo, w plebiscycie organizowanym przez Przegląd Sportowy, zajął siódme miejsce w wyścigu o miano najlepszego piłkarza 1932 roku, zdobywając dwadzieścia jeden głosów, co podkreśla jego popularność i uznanie wśród kibiców.

Życie prywatne

Karol Kossok, znany również z powodu swojego imponującego wzrostu i masy ciała, zyskał boiskowy przydomek „Śląski Olbrzym”. Często można spotkać się z tym, że eksperci oraz dziennikarze sportowi odnosili się do niego jako „Kozok”. Był on młodszym bratem Romana Kossoka (1902–1929), którego tragicznie zmarł wskutek postrzelenia w okolicy brzucha, co miało wpływ na jego życie.

Kossok prowadził własną restaurację, której lokalizacja znajdowała się na Muchowcu. W szczególnym okresie historii, jakim była II wojna światowa, Kossok podjął decyzję o przyjęciu obywatelstwa niemieckiego. Jako żołnierz Wehrmachtu, brał udział w wydarzeniach, które miały miejsce w tym dramatycznym czasie.

Jego życie zakończyło się 11 marca 1946 roku, a informacja ta wskazuje na jego śmierć w radzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec. Warto jednak zauważyć, że inne źródła sugerują, iż mógł zmarł już w 1945 roku w obozie jenieckim, co pozostaje niewyjaśnioną kwestią w jego biografii.

---

Oceń: Karol Kossok

---