Witold Słowik

---

Życiorys

Wykształcenie

Witold Słowik jest absolwentem Wydziału PrawaUniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1989 roku. W tym samym roku z powodzeniem ukończył również program w Krakowskiej Szkole Managerów.

W 2012 roku zrealizował studia podyplomowe dotyczące zarządzania nieruchomościami na Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie. Dodatkowo, w 2018 roku uczestniczył w Programie ARGO Top Public Executive, który jest międzynarodowym projektem edukacyjnym dla liderów administracji publicznej, organizowanym przez prestiżową uczelnię IESE Business School oraz Krajową Szkołę Administracji Publicznej.

Działalność zawodowa

Lata 1994 – 2015

W okresie od grudnia 1994 do marca 1995 Witold Słowik aktywnie uczestniczył w procesie wydzielania Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z Giełdy Papierów Wartościowych S.A. W ramach tego zaangażowania prowadził prace nad zakładaniem fundamentów księgowości oraz administracji KDPW S.A. Następnie, w latach 1995-1999, obejmował stanowisko Dyrektora Generalnego, a później Dyrektora Działu Administracyjno-Finansowego tej instytucji.

Między wrześniem 1999 a listopadem 2002 Słowik pracował w Prumerica Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie S.A., gdzie od maja 2000 roku pełnił rolę Dyrektora Oddziału. Później, od listopada 2002 do sierpnia 2006, objął stanowisko dyrektora w Biurze Strategii Rozwoju i Integracji Europejskiej Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy. Tam miał pod swoją pieczą przygotowanie stolicy do przystąpienia Polski do Unii Europejskiej oraz zarządzanie współpracą miasta z krajowymi i zagranicznymi inwestorami. Jego nadzoru potrzebowano przy pozyskiwaniu ponad 2 miliardów PLN z funduszy unijnych.

W tym okresie jego działania przyczyniły się do uchwalenia „Strategii Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy do 2020 roku” przez Radę Miasta. Był również członkiem Rady Nadzorczej Centrum Giełdowego S.A. od czerwca 1997 do lipca 1999, a ponadto sprawował funkcje Przewodniczącego Rady w latach 2006-2011. Równolegle, jego działalność w zakresie przewodniczenia Radzie Nadzorczej Kupieckich Domów Towarowych KDT oraz Złotych Tarasów Sp. z o.o. była również znaczącym elementem jego kariery. Od września 2006 do października 2011 był Prezesem Zarządu Centrum Bankowo-Finansowego „Nowy Świat” S.A.

W okresie XI 2011 – VIII 2013 Witold Słowik był ekspertem w Departamencie Kontrolingu Banku Gospodarstwa Krajowego. Następnie, od grudnia 2013 do listopada 2015, sprawował rolę Pełnomocnika Zarządu Rzeszowskiej Agencji Rozwoju Regionalnego, zarządzając projektem budowy Centrum Wystawienniczo-Kongresowego w Województwie Podkarpackim. Jako przedstawiciel Unii Metropolii Polskich uczestniczył w procesie tworzenia Krajowego Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007–2013.

Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju

26 listopada 2015 roku Słowik został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju, które z kolei przekształcono 12 stycznia 2018 w Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju. Był odpowiedzialny za dystrybucję funduszy z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, a także wdrażanie instrumentów Planu Junckera i instrumentu „Łącząc Europę”.

W ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 udało mu się uratować ok. 2 miliardów złotych zagrożonych dotacji, pośród których znalazło się 1,2 miliarda złotych dla PKP Intercity. Mechanizm rachunku powierniczego umożliwił skuteczne zakończenie rozliczenia tej perspektywy POIiŚ poprzez wykorzystanie wszystkich dostępnych środków unijnych.

W okresie 2014 – 2020 pod jego kierownictwem kontraktowano 80 mld złotych dotacji, co umożliwiło budowę lub modernizację m.in. 656,6 km linii kolejowych oraz 1172 km nowych autostrad. Jego działania przyczyniły się także do realizacji 46 projektów w ramach Instrumentu „Łącząc Europę”, których wartość sięgnęła 5,9 miliarda euro.

W kontekście wdrażania i promocji instrumentów Planu Junckera, udało mu się zatwierdzić przez Europejski Bank Inwestycyjny 34 projekty o wartości 34,2 miliarda złotych, a także znacząco wpłynąć na przyjęcie ustawy dotyczącej rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce.

Polska Grupa Zbrojeniowa

W wrześniu 2018 roku Witold Słowik opuścił rząd i objął stanowisko prezesa Polskiej Grupy Zbrojeniowej, zajmującej się zarządzaniem Grupą Kapitałową PGZ. W lutym 2020 roku został odwołany z tej posady, a jego kadencja wiązała się z nadzorem nad strategią działalności i zarządzaniem kapitałem ludzkim. Można wskazać, że rok 2018 zakończył dodatnim wynikiem finansowym wynoszącym 37,4 miliona złotych, co było znaczącym osiągnięciem w kontekście przychodów netto, które wyniosły 5,53 miliarda złotych. Pozytywny trend nie utrzymał się jednak w roku 2019, który zakończył się stratą w wysokości 1 266 611 PLN.

PKP PLK

27 sierpnia 2020 roku Słowik został powołany do zarządu PKP Polskie Linie Kolejowe, gdzie pracował do lipca 2021 roku, kończąc swoją karierę zawodową na tym stanowisku.

Działalność opozycyjna w okresie PRL

Ważnym etapem w życiorysie Witolda Słowika było jego zaangażowanie w ruchy opozycyjne od października 1980 roku. Został on współpracownikiem środowiska niepodległościowego, które skupiło się wokół Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego znajdującego się w Katowicach. W okresie od lutego do sierpnia 1982 roku stał się aktywnym członkiem Młodzieżowego Ruchu Oporu (MRO) w Katowicach, gdzie miał istotny wpływ jako współautor biuletynu MROS oraz wydania „Młody Konfederata”.

W tym czasie Witold Słowik intensywnie poszukiwał kandydatów na członków MRO, a także zorganizował grupę odpowiedzialną za nielegalny druk pism opozycyjnych. Jego działania obejmowały również uczestnictwo w malowaniu haseł na murach, braniu udziału w demonstracjach oraz składaniu kwiatów w trakcie miesięcznic pacyfikacji kopalni Wujek. Niestety, 31 sierpnia 1982 roku został zatrzymany i tymczasowo aresztowany na podstawie postanowienia wydanego przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Gliwicach.

Po przetrzymywaniu w areszcie śledczym w Katowicach przez długie 100 dni, Witold Słowik został skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Garnizonowego w Katowicach z dnia 8 grudnia 1982 roku na okres 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu. Uzyskał także dozór kuratora oraz został obciążony karą grzywny w wysokości 50.000 złotych za „drukowanie, przechowywanie oraz rozpowszechnianie fałszywych informacji o sytuacji społeczno-politycznej kraju, które nawoływały do nieprzestrzegania przepisów stanu wojennego, mogących wywołać niepokój społeczny lub rozruchy”.

Po rewizji Sądu Najwyższego, ostatecznie, 1 kwietnia 1983 roku, Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu skazał go na umieszczenie w zakładzie poprawczym z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres trzech lat, podczas którego został oddany pod dozór kuratora sądowego. W latach 1982–1985 Witold Słowik był pod stałą kontrolą operacyjną przez Służbę Bezpieczeństwa PRL.

W dowód uznania za swoje działania opozycyjne, 22 grudnia 2017 roku otrzymał odznakę „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” przyznaną przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Jego odwaga i determinacja spotkały się z dalszym uznaniem, gdy 24 maja 2019 roku został odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności.

---

Oceń: Witold Słowik

---