Janina Leszczyńska-Jajszczok

W latach 1951-1953 zdobyła tytuł mistrzyni Polski w parach sportowych oraz była wicemistrzynią w latach 1947, 1949, 1950, a także indywidualnie w 1947 roku. Jej sportowa droga wiązała się z klubami sportowymi, takimi jak Śląskie Towarzystwo Łyżwiarskie Katowice (1937–1939), KS „Siemianowiczanka” Siemianowice (1946–1948) oraz Koło Sportowe „Stal” przy hucie „Baildon” (1948–1953). W zawodach sportowych partnerowali jej Józef Standzina, Leon Osadnik oraz Karol Sojka.

Po zakończeniu kariery zawodniczej, Janina Leszczyńska-Jajszczok zaczęła pracować jako trener w Naprzód Janów oraz w Katowickim Klubie Łyżwiarskim, a także poza granicami kraju, w takich miastach jak Kopenhaga, Linz i Salzburg. Jej wiedza i umiejętności pozwoliły jej na uformowanie wielu utalentowanych łyżwiarzy, w tym Janiny Poremskiej i Piotra Sczypy, z którymi to uczestniczyła w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1968 roku odbywających się w Grenoble.

Janina Leszczyńska-Jajszczok nie tylko angażowała się w trening, lecz także dzieliła się swoją wiedzą jako wykładowczyni na katowickiej Akademii Wychowania Fizycznego. Jej małżeństwo dało jej dwóch fantastycznych synów – Leszka oraz Kordiana, którzy odnieśli sukcesy w hokeju na lodzie.

Zmarła w 2013 roku, a jej pamięć utrzymywana jest żywa nie tylko przez jej rodzinę, ale i przez społeczność łyżwiarską, w której odegrała znaczącą rolę. Janina Leszczyńska-Jajszczok została pochowana na cmentarzu w Katowicach.