Jan Zenon Jończyk, urodzony 3 września 1930 roku w Katowicach, był wybitnym polskim prawnikiem. Przez całe swoje życie zawodowe był związany z akademickim środowiskiem. Zmarł 16 października 2022 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w dziedzinie prawa.
Pełnił renomowane funkcje, w tym prorektora Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie był również profesorem zwyczajnym na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Jan Jończyk był specjalistą w obszarze prawa pracy oraz prawa zabezpieczenia społecznego. Jego wkład w te dziedziny był nieoceniony, a jego prace i badania znacznie wpłynęły na rozwój nauki prawniczej w Polsce.
Życiorys
Jan Jończyk, znany z bogatej kariery akademickiej, rozpoczął swoją zawodową drogę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Kłodnicy w latach 1949–1950. Następnie, pomiędzy 1950 a 1953 rokiem, studiował prawo na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1954 roku obronił pracę magisterską. Po ukończeniu studiów, w latach 1957–1960, pracował w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 1959 roku uzyskał tytuł doktora, a jego kariera na Uniwersytecie Wrocławskim rozpoczęła się w 1960 roku.
W 1965 roku, dzięki swojemu dorobkowi naukowemu oraz rozprawie pt. „Spory ze stosunku pracy”, Jan Jończyk uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych. Jako docent objął kierownictwo nowo utworzonej Katedry Prawa Pracy na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego w 1966. W 1971 roku awansował na profesora nadzwyczajnego, a dziewięć lat później został profesorem zwyczajnym. W latach 1966–1969 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa, a w latach 1972–1974 był prorektorem Uniwersytetu Wrocławskiego. Kierował Katedrą Prawa Pracy aż do 1995 roku.
Jan Jończyk był także aktywnym członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Z jego inicjatywy, od 1958 roku związany był z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego, gdzie w latach 1958–1995 zasiadał w zarządzie sekcji polskiej tego stowarzyszenia. W latach 1984–1998 pełnił rolę przewodniczącego Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Ubezpieczeń Społecznych, a w 1998 roku otrzymał tytuł honorowego przewodniczącego tej organizacji.
Wśród jego doktorantów można wymienić m.in. Waleriana Sanetrę (1970), Herberta Szurgacza (1970), Gerarda Bienieka (1974), Urszulę Kalinę-Prasznic (1976), Zdzisława Kubota (1977), Ludmiłę Dziewięcką-Bokun (1983) oraz Kamila Antonowa (2002).
Odznaczenia
Jan Jończyk, znany z licznych osiągnięć, został uhonorowany szeregiem prestiżowych odznaczeń, które odzwierciedlają jego wkład w rozwój społeczny i edukacyjny. Jego lista odznaczeń obejmuje:
- złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1975 roku,
- medal Komisji Edukacji Narodowej, otrzymany w 1976 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1980 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1999 roku.
Przypisy
- Zmarł prof. Jan Jończyk [online], Uniwersytet Wrocławski [dostęp 18.10.2022 r.]
- Tomasz Bakalarz, Historia Zakładu Prawa Pracy na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, „Acta Univeristatis Wratislaviensis. Przegląd Prawa i Administracji C/1”, Wrocław 2015 r. s. 613–631.
- Prof. Jan Jończyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 05.06.2018 r.]
- Uniwersytet Wrocławski. Wydział Prawa i Administracji; Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii. Wykaz doktoratów 1945-2010.
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja IV, wyd. Interpress, Warszawa 2001 r. s. 360.
- M.P. z 2000 r. nr 6, poz. 132.
Pozostali ludzie w kategorii "Prawo i sprawiedliwość":
Jadwiga Pazdan | Adam Koczyk | Magdalena Szafranek | Jarosław Gwizdak | Krzysztof Drzewicki | Janina Dąbrowa | Grzegorz ŻmijOceń: Jan Jończyk